Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

με ένα εικοσιδύο μπλε

Από μικρό παιδί είχες μια προτίμηση
στα μπλε πακέτα των τσιγάρων
Θρυλικό τσιγάρο εικοσιδύο
η μάρκα του παππού σου
Μαγευόσουν στη θέα του
ώσπου ένα βράδυ
σε εκείνες τις σπάνιες επισκέψεις
που έκανε ο παππούς στο πατρικό σου
Διέρρηξες την τσέπη του κι άρπαξες το πακέτο
Το μπλε πακέτο που πάντα αγαπούσες
Το απαγορευμένο
Κρύφτηκες στον κήπο, κάπνισες
Μια νεραντζιά σε περιγέλασε
Έβαψε τα δόντια σου κίτρινα
Άρπαξες το πακέτο το διοχέτευσες στο αίμα σου
Τα δόντια σου κίτρινα
Η νεραντζιά σε περιγέλασε
Και τώρα;
Πήρες μια κλωστή, λευκή κλωστή
Άνοιξες εκείνο το τσίγκινο κουτί
με τα υλικά του ραψίματος
Έδεσες τα δόντια σου
λευκή κλωστή
Δεν έπρεπε ποτέ να μάθει ο παππούς σου
Την βεβήλωση του μπλε πακέτου
Όταν μεγάλωσες
Τύλιγες κάθε βράδυ
με εκείνη τη λευκή κλωστή τα δόντια σου
Και τις νεραντζιές στις χερσονήσους της πόλης
Κοιτούσες πάντα υποτιμητικά
Ήσουν ο μουμιοποιημένος
εραστής της νικοτίνης
Έλα όμως που η κλωστή ήταν μεταξένια...
Και εσύ πως να δεσμεύσεις το μετάξι των φτωχών;
Τράβηξες μια τζούρα
για τον μεταξοσκώληκα
Έπρεπε!

Στη Μαρία Νικολάου

14 σχόλια:

  1. Iδιαίτερη η ανάρτησή σου..
    Δεν μου εχουν ξανα αφιερώσει ποτε κατι τετοιο..
    "Εικοσιδύο μπλε"...
    Που το θυμήθηκες..
    Με πήγες πολλα χρόνια πίσω..
    Σ ευχαριστω για την τιμή να μου χαρισεις τις ομορφες λέξεις σου..
    Να σαι καλα
    Την αγαπη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πάντα κάθομαι στις όχθες σου
    και ξεκουράζομαι...
    κι αν πετάω κανένα λιθαράκι,
    είναι για να σου πω πως είμαι εδώ
    και προσπαθώ με τους κύκλους να σχηματίσω λέξεις...

    την αγάπη μου και το παντοτινό χαμόγελό μου...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία μου αυτές δεν είναι
    αναμνήσεις
    είναι όμορφα
    παιδικά βιώματα
    με τη χλυδή της αισιοδοξίας


    καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή μου γωγώ
    πάντα σε νοιάζομαι
    και σε ευχαριστώ
    για τη στήριξή σου

    την αγάπη μου
    και το σφυγμό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπλε 22...
    αχ τι έφερες μπροστά μου τώρα!!
    Αμ εσύ βρε Ελένη μου δεν μπαλώνεις γόνατα, τα κάνεις να τρέχουν θάλασσες αίμα από μέσα τους... όμορφος πνιγμός

    :)) :))

    Εξαιρετικό το αφιερωμένο σου, σκέτη ανατριχίλα

    Την καλημέρα μου και στις δύο σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η βάση του συγκεκριμένου
    ποιήματος είναι αληθινη
    (όπως και σε πολλά άλλα)
    ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια


    υ.γ τι εννοείς με τη φράση
    μπαλωμένο, γραντζουνισμένο γόνατο;

    καλό απόγευμα Σαββάτου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φαντάζομαι θα αναφέρεσαι στην ανάρτηση μου και τα σχετικά σχόλια που ανταλλάξαμε στο μπλογκ μου αφού έτσι κι αλλιώς συνέχεια αυτών είναι και ο πρώτος μου σχολιασμός εδώ;

    Αν και δεν συνηθίζεται (διότι καθένας πρέπει να τα λαμβάνει όπως τα νιώθει), δεν με πειράζει καθόλου να εξηγήσω ότι σε αυτή τη περίπτωση ένα ματωμένο/χτυπημένο/γρατζουνισμένο ή όπως αλλιώς γόνατο δεν προκαλείται μόνο μέσα από την ανεμελιά των παιδικών παιχνιδιών. Τα γόνατα σκίζονται και πολύ αργότερα όταν σκουντουφλάμε στη ζωή, όταν με ένα χτύπημα λυγάμε και πέφτουμε με δύναμη στα γόνατα προτού σωριαστούμε χάμω, όταν σκύψουμε να ικετεύσουμε να σταματήσει ο πόνος, όταν συρόμαστε στις πέτρες αδύναμοι να σταθούμε ορθοί, μα και όταν γέρνουμε να φιλήσουμε «αγιασμένα» πόδια.

    Βλέπεις... οι πληγές στα γόνατα είναι πολλές! Έχεις μπαλώματα για όλα αυτά τα σκισμένα γόνατα;

    Θα μου πεις τώρα ότι υπάρχουν και επιγονατίδες. Ναι, σωστά, υπάρχουν, τους βλέπω κι εγώ όλους αυτούς με τις επιγονατίδες τους «τι όμορφα» που πορεύονται. Προτιμώ το σκίσιμο στο γόνατο κι ας επιδέξια προσπαθώ να το κρύψω...

    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ Σαββάτου (χωρίς τσουξίματα από γονάτων σκισίματα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο καθένας φέρει πληγές ζωής
    Σε αυτές αναφέρομαι
    Ας μην το πολυεξετάσουμε
    Ο.Κ ως εδώ

    Φίλοι;

    καλό βράδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ελένη σευχαριστώ και απο δω για το σχόλιό σου στο μπλογκ μου..
    ιδαίτερη πολύ η γραφή σου..
    να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βράδυ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 22 μπλε!! Μνήμες όλων ανασκάλισες σήμερα μ΄ αυτό το ιδιαίτερο γράψιμό σου!!
    "μουμιοποιημένος εραστής της νικοτίνης"!! Τέλεια απόδοση της γλυκιάς και ολέθριας αυτής εξάρτησης που μοιάζει πράγματι με τον ολέθριο έρωτα!!
    Φιλιά ελένη μου.
    Πέρασε να μάθεις τα καλά νέα μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σταγόνα μου
    καλώς ήρθες στη σελίδα μου
    Τα γραπτά σου με άγγιξαν
    ελπίζω κι εσύ να
    βρήκες κάτι ενδιαφέρον
    έστω ιδιαίτερο σε μένα

    έχεις την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαριάννα μου καταφτάνω
    χαρά μου εσύ


    φιλιά, φιλιά, φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τι μου λες τώρα!!!!Μου θυμίζεις τα μικρά μου ..με ένα πακέτο κλεμμένο τσάρκα στις οικοδομές να καπνίζω με την παρέα μέχρι μα τελειώσει το πακέτο...

    Ο εραστής της νικοτίνης...τι να πεις ...και τώρα στα μεγάλα μου στριφτό και πάλι στριφτό ..

    Να χουμε την υγειά μας να ..καπνίζουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αγαπημένε μου περίπλου
    είναι κάποιες φάσεις στη ζωή μας
    που διαρκώς επανέρχονται
    "αργές σταγόνες στη μνήμη"
    να είσαι καλά

    Έλειπα γι αυτό άργησα να σου
    απαντήσω
    Να χουμε την υγειά μας να ..καπνίζουμε
    μια απενοχοποίηση κάνει καλό
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή