Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

η στιγματισμένη

Η μάνα σου το είπε πως όταν γεννήθηκες είχες
τυπωμένο στο κόρφο σου ένα περιστέρι με μοβ
φτερά και χάλκινο ράμφος που με το χρόνο
ξεθώριασε, δεν άφησε σημάδι.
Δεν την πίστεψες
Δεν υπάρχουν περιστέρια με χάλκινα ράμφη.
Ο κόρφος σου λευκός, αλώβητος!
Τατουάζ φτιάχνουν μόνο οι όρνιθες στον
ουρανό κάθε απόγευμα Παρασκευής
Η μάνα σου επέμενε, χρόνια ολόκληρα..
Όταν διάβηκαν οι ξύλινες αμαξοστοιχίες
διαπίστωσες πόσο δίκιο είχε.
Της χάρισες ένα χαρτί με σφηνοειδή γραφή
και το φόρεμα που ντύθηκες ήταν μοβ
με χάλκινες ραφές
Δεν αμφέβαλες πια διόλου
Η μάνα σου το ήξερε γι αυτό κρατούσε κλειδωμένα
στη ξύλινη βιτρίνα τα μαθητικά σου τετράδια.
Την σφηνοειδή γραφή στη δίδαξε το σώμα σου,
το αίμα σου από παλαιόθεν.

4 σχόλια:

  1. Δύσκολα τα γραφόμενά σου ΕΛΕΝΗ, πολύ δύσκολα, δείχνεις έναν πολύ μεγάλο πεσιμισμό, καμιά αισιοδοξία ... μια συμβουλή, "πάρτο αλλιώς" ...
    Εγώ ξέρεις είμαι αισιόδοξος άνθρωπος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μελαγχολικά τα γραπτά σου Ελένη
    μα θαυμάσια..
    Γραφή απέριτη κι αυθεντική..
    Μου άρεσαν πολύ..
    Να είσαι καλά και να γράφεις πάντα
    όπως εσύ νομίζεις δίχως νόρμες και κανόνες..
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τάκη αυτά τα λες για εμένα, ευχαριστώ πάντως
    Μόνο έτσι γράφω χρόνια τώρα δεν μπορώ να αλλάξω ύφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή