ποιήματα 1

Αν σε αγαπούσα θα έστηνα ενέδρα
στα στενά του Ελλησπόντου
να συλλάβω τη ζαχαρένια γοργόνα

Όταν το μυρμήγκι
κουβαλάει στάχυ στις δαγκάνες του
γεμίζουν οι σιτοβολώνες των φτωχών

Το φίδι όταν σε δάγκωσε
απόφραξε
τις αρτηρίες του μυαλού σου

Τα δέντρα αναστέναξαν
την ώρα που το καμπαναριό
σήμαινε χαρμόσυνα την ανάσταση

Τα γεωμετρικά σχήματα
που έβαλες στο κέντημα
ήταν των γλάρων οι διαδρομές

Αν εσύ ακολουθήσεις τον Βασιλέα
θα γίνεις σίγουρα αποστάτης
των παλιννοστούντων χαρταετών

Όταν τα παιδιά αναστενάζουν
τρίζουν τα κόκαλα
των αποθανόντων χαρτοπολτών

Σήμερα που άδειασε το βάζο με το μέλι
είδες μια ακρωτηριασμένη αρκούδα
στην άσφαλτο

Αν ήθελα να πάω εκδρομή
θα έβγαζα εισιτήριο
στο γκισέ του λέοντα

Όταν η αίγα μηρυκάζει το χορτάρι
γίνεται επανάσταση
στα σπλάχνα της γης

Αν κάποτε συναντήσεις έναν γελαστό κλόουν
να πενθήσεις
τα αποτεφρωμένα αυγά του Πάσχα

Τη στιγμή που χτυπάς το ξύλο
σου την έχουνε στημένη
μια ομάδα από δρυοκολάπτες