Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Ραγισμένη μνήμη

"Απ τη παιδική μου ηλικία δεν κράτησα τίποτα άλλο
Εκτός από μια διχάλα λαστιχένια που με αυτή σημάδευα
Πότε-πότε τη φωλιά των έγχρωμων Κυριακών"
(Σύνθημα σε τοίχο Ανώνυμης πολιτείας του Νοέμβρη)

Ένα απόγευμα ακολούθησα βουβά
Τις ταξιαρχίες των βημάτων σου
Σε ένα παγοδρόμιο νοσταλγίας
Κατέβηκα στην πόλη
Είχε βρέξει ομίχλη
Σοφές τουλίπες οπάλιων χρωμάτων
Κι ανακόλουθων σχεδιασμών
"Αγαπώ τα άφατα σχέδια
Κυκλώνουν μοναδικά το ύστατο
Βαλς της δωρικής γάμπας"
Κρύα η πόλη, άδεια
Ένα παγκάκι υπόσκαπτο
Απαγκιάζε τον αχό από το τουφεκίδι
Των άδειων τακουνιών
Ολόζεστο από φιλιά, χνώτα της φθίσης
Ανήλικες ονειρώξεις, σπάταλες
Κορμιά ανέραστα βουλιαγμένα
Σε ηλιοτρόπια μοναξιάς
Η ώρα του ραντεβού, πλησιάζει!
(Ψηλώνουν οι "βασιλείς" στο λιμάνι)
Παράμερα μια ανθοδέσμη κυρτή, χωρίς αποδέκτη

Ένα παγκάκι υπόσκαπτο
Αντίμαχη εγγραφή, πληγή στον κίονα
Χαράξεις φλεβωτές, υπενθυμίσεις
-Φυλλόρροια μιας απατημένης γλώσσας-
Να διαβάζεις τη γραφή της Ιστορίας
"Θα σε αγαπώ παντοτινά
Αλφα και Βήτα, ένα καράβι με το μάτι της Αργώς
Κοπίδι ο όφις στη σκισμή που τρέμει!"
Αγάπες εκδρομικές, υγρό αντιδάνειο
Μιας αιώνιας οδύνης
Η Πολυξένη με το ομπρελίνο
Κι ο Πρίγκηπας;
Ξέχασε...το κουτάκι
Κόκκινα τα γοβάκια, αξόδευτα
Είχε βρέξει ομίχλη,
Αλφα και Βήτα
Πουθενά το Ωμέγα της σοφής τουλίπας

Υπόσκαπτο το παγκάκι κι η πόλη συνήθης
Ξύλινα καλαπόδια δοκίμαζαν γοβάκια
Κρύες οι βιτρίνες, λουκέτα αλουμινίου
Γδαρμένα τζάμια από αλαβάστρινες
Χτένες μολυβένιων δεσποινίδων
Κατέβηκα στην πόλη, απόγευμα
Το λάθος της υγρής ασφάλτου
Να κομπιάζει στο λαιμό οργής οράματα
Νανοφυείς υπάρξεις ολόγυρα έπλεκαν κελιά
Με διαζώματα και διαχωριστικές λωρίδες
Ερπύστριες έσερναν πέταλα και κλακέτες
Ένας πλανόδιος θαυματοποιός
Ο μόνος συνταξιδιώτης μου
Άνοιξε τη παλέτα του με το αρχαίο αστέρι
Λαστιχένιες διχάλες
Τίποτα άλλο...
Και μια σβούρα τεράστια στη χούφτα του
Να αναμαλλιάζει τη μελωδία
Της Θεάς Πάχνης
Στοιχημάτισα!

"Απ τη παιδική μου ηλικία δεν κράτησα τίποτα άλλο
Εκτός από μια διχάλα λαστιχένια που σημάδευα
Πότε-πότε την καρδιά των έγχρωμων Κυριακών"
(Σύνθημα σε τοίχο;)
Ναι!
Δεκαεφτά διχάλες στα χέρια μου
Σημάδευαν υπόσκαπτες μυθικές
Αφίσες παιδικών διαδηλώσεων
Αναρτήθηκε το λάβαρο
Ξημερώνει!


στα παιδιά που σίγησαν

47 σχόλια:

  1. Για τα παιδια που σιγησαν Αγιο Μηνα Νοεμβρη κι γινονται απο τοτε κουκλοθέατρο στις θεατρικες σκηνες τους.
    Ακομη και την αυτοθυσια που οδηγησε στον θανατο ειναι ανικανοι να διαχειριστουν με αξιοπρεπεια.
    Τρυφερη μου Ελενη σαν ναναι τωρα θυμαμαι που μου πηραν τηλεφωνο κι ακουσα μια φωνη να λεει:«τους σκοτωνουν Νατασσα ,τους σκοτώνουν»
    Φιλια πολλα καλη μου
    νασαι παντα καλα να μας χαριζεις γραφες υπεροχες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγκίνηση!!!

    Μαγεύεις.
    (δεν είναι κολακεία αυτό, είναι ό,τι ένιωσα όταν διάβασα το ωραιότερο κείμενο για τα παιδιά που ... σίγησαν)

    Νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. φαραόνα μου
    το γόνατο γέρνει και προσκυνά
    πάντα τους απροσκύνητους
    τους υπόλοιπους τους ξεβράζει
    η ιστορία
    Είναι πολύ μα πάρα πολύ
    ακριβοδίκαιη

    πολλά πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βάζεις τα δάχτυλα νότα μου
    κι αναζητάς πληγές
    και τελικά βρίσκεσαι μπροστά σε ένα ποτάμι από αίμα που ρέει
    σε κρουνούς
    Σταματάει;

    φιλιά μάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ελένη μου, να διηγηθώ το παρακάτω βιοματικό
    συγχώρα με αν δεν ταιριάζει, μου ήρθε ξαφνικό

    Νοέμβρης του 1972, ήταν και γω
    τότε νιος σε μια σχολή στην Αθήνα
    κατέβηκα - το αστικό σταμάταγε - στην περιοχή της Νομικής
    όταν ... άκουσα τα πρώτα της τότε νεολαίας συνθήματα καρδιάς
    "συμπαράσταση λαέ, συμπαράσταση λαέ"

    όταν ... ξάφνου δίπλα μου, "τσουβαλιάζαν οι αστυνόμοι της εποχής
    νέα παιδιά ιδίως κορίτσια - που αφήσαν τους έρωτες γι αργότερα - ν΄αγωνίζονται προφανώς και για ... μένα ...
    ένιωσα ...τι έννιωσα ελένη, δεν το ΄πα ποτέ και πουθενά ...
    δεν ξέρω αν θα το πω ποτέ ...
    συγγνώμη, αυτά τα λίγια σου ...
    αυτές οι λέξεις σου ...
    οι μέρες του Νοέμβρη ...
    εγώ θυμάμαι το 1972 όχι το 1973 ... συγγνώμη ...

    Την Καλησπέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φάρε μου
    Μαζί σου είμαι
    Υπάρχει όμως κι η άλλη πλευρά
    Τα παιδιά που ενέδωσαν
    που χτύπησαν πίσω από την πλάτη
    που έβγαλαν σε πλιάτσικο
    το όνομα τους
    Αυτοί σήμερα δεν στοιχίζονται
    στην πρώτη γραμμή;
    Ενώ κάποιοι άλλοι γνήσιοι αγωνιστές
    εκπαραθυρώθηκαν αμφισβητήθηκαν
    ξεχάστηκαν
    Ας αναβαθμίσουμε
    το νόημα αυτής της μέρας
    Δεν είναι επέτειος
    "Είναι μια κραυγή της ιστορίας"
    ως πότε θα σιωπάμε;
    Τα οράματα παραμένουν επίκαιρα
    Αναρτήθηκε το λάβαρο
    Ξημερώνει!

    με ειλικρινή αγάπη
    καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Απ τη παιδική μου ηλικία δεν κράτησα τίποτα άλλο
    Εκτός από μια διχάλα λαστιχένια που σημάδευα
    Πότε-πότε την καρδιά των έγχρωμων Κυριακών"

    ...μνήμες, μνήμες και σημάδια στην καρδιά μας!
    Καλό ξημέρωμα και καλό Σ/Κ ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ευτυχώς που τα ηφαίστεια και η μνήμη δε νικήθηκαν ...ακόμη ..

    μέσα απο τους χρωματιστούς καπνούς
    και τη σκόρπια μνήμη
    της υπόστασης μας
    στέλνω μια παπαρούνα ολάνθιστη
    .............θα σε σε ξανάβρω..
    οταν θαχεις ισοπεδώσει τη σιωπή δρασκελώντας την με μεγάλα βήματα ..
    είναι κι αυτές οι φωτιές που δεν έμειναν
    είναι ..κι αυτό.. "Απ τη παιδική μου ηλικία δεν κράτησα τίποτα άλλο

    κι αυτά τα ανέμελα παιδιά ..για φαντάσου..

    τώρα ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για μας που περάσαμε στην ... πλάτη μας τη σύγχρονη Ιστορία, ναι είναι, χρόνια τώρα, μια κραυγή αγωνίας ...
    ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ...
    Ως πότε ρεεεεεεεεεεε

    Να ΄σαι καλά !

    υ.γ. φυσικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. μαριάνα
    Οι μνήμες είναι ο συναγερμός
    που ανεβάζει τον σφυγμό
    Ο κορμός που μας κρατά
    σε "στάση ανθρώπινη"
    όρθιους και ζώντες

    έχεις πάντα την αγάπη μου
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Περίπλου
    "Ευτυχώς που τα ηφαίστεια και η μνήμη δε νικήθηκαν ...ακόμη"
    συμφωνώ απόλυτα μαζί σου
    και βέβαια ξέρω πως και πότε θα επιταχύνω το βήμα μου

    "Δρώ είναι αντιδρώ κατά του εαυτού μου.Επηρεάζω είναι βγαίνω από το σπίτι μου" Πεσσόα

    ολόφρεσκο το λουλούδι σου
    και μάλιστα κόκκινο που αγαπώ
    τα φιλιά μου
    χαράζουν και τέμνουν οι μνήμες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φάρε φίλε μου
    Πήρα μια λαχταρα χτες
    με το σχόλιο σου,
    δεν θέλω ποτέ
    να σε πικραίνω
    Ξέρω πόσο ευαίσθητα
    ιδεολόγος είσαι
    Νιώθω σαν να βεβυλώνω
    κάτι ιερό

    δεν χαρίζουμε είμαστε
    μόνο πολύ απαιτητικοί

    φιλιά
    (ήρθε η καρδιά μου στην θέση της)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Συγκινητικές και ομορφες οι λεξεις σου Ελένη.
    Το χάρηκα το κείμενο
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. μαρία μου
    πάντα σε διαβάζω
    έχεις φλέβα
    και την αγαπώ
    αν κάτι σου είπε η συντροφιά μου σε ευχαριστώ

    φιλιά κι αγάπες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η μνήμη, ελένη μου, είναι τις περισσότερες φορές σκληρή, πολύ σκληρή ... έως αμείλικτη !

    Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βρίσκουμε πάντα τον τρόπο να την κουλαντρίζουμε ...

    Εγώ το κάνω (είμαι σίγουρος και συ).

    Την πιο θερμή Καλημέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δεν θα τους ξεχασουμε ποτε,παντα θα ειναι ζωντανες οι μνημες της εποχης εκεινης να μας θυμιζουν οτι η ελπιδα δεν χαθηκε οπως και τα τερατα φυσικα...
    Την καλημερα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. φάρε την πιο θερμή μου
    κυριακή
    άντε πάμε πορεία
    (στη ποίηση παίζει πολύ η αλληγορία
    εντάξει;)
    μη μου φαρμακώνεσαι

    όλα καλά
    ακρίτα φάρε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. recuerdos
    καλώς ήρθες
    θα περάσω να δω
    το μπλογκ σου
    εύστοχος!

    να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. οι ίνες του μυαλού
    ποτισμένες μελάνι
    στις χαρακιές του τοίχου

    με αγάπη Ελένη μου...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. γωγώ μου
    "Άνοιξε τη παλέτα του με το αρχαίο αστέρι
    Λαστιχένιες διχάλες
    Τίποτα άλλο..."
    είμαστε καλοί στο σημάδι
    έτσι;
    καλό σου βράδυ
    με πολλά πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τέτοια ποιήματα πρέπει να διαβάζονται στα σχολεία στις γιορτές, όχι ξερές και χιλιοδιαβασμένες στείρες ομιλίες.
    Με συγκινείς πάντοτε... το ξέρεις. Την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μη φοβάσαι καλή μου (δεν φαρμακώνομαι) είμαι εκ φύσεως αισιόδοξο άτομο ...
    π.χ. αύριο θα βγω στην ... επανάσταση (στην πόλη μου, βεβαίως, βεβαίως) !!!

    Καλησπέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. καναρινένια μου
    πάντα πληθωρική
    αλλά και τόσο γνήσια
    κι αυθόρμητη
    Για σκέψου όμως
    να απαγγείλεις τέτοο
    ποιήμα σε σχολική γιορτή
    Μάλιστα πόσο μάλλον να
    παρευρίσκονται γονείς
    Ωχ!!!!! τα αυγά ομελέτα

    έχεις την αμέριστη αγάπη μου
    καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. φάρε προέχει πάντα η αισιοδοξία
    είναι άλλωστε δικό μας
    χαρακτηριστικό
    "εξ ιδεολογίας"

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Την Καλημέρα μου και Καλή Βδομάδα !

    Επίσης, Χρόνια Πολλά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μπαίνει στην παχνη και θελει εκεινη την σβουρα ,νύχτωσε κι η Πολη χαιδεύει τα βλασταρια της, μου δινεις εικόνες με έντονη την τρίτη διασταση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. αχ φάρε
    διαμάντι χαρακτήρα έχεις
    σου άφησα σχόλιο
    καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. άρη ξέρεις τι μου αρέσει
    σε σένα;
    ο,τι μπορείς και διαβάζεις
    πίσω από το κείμενο

    οι γραφές σου είναι θαυμάσιες
    μου "πηγαίνουν"

    ας ποτίσει το φθινοπωρινό σκηνικό
    νέες εμπνεύσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. καλημέρα κι απο δώ, διαβάζω διαβάζω κι εξατμίζομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. καλησπέρα pandiony
    ...κι από εδώ...
    διαβάζω, διαβάζω
    κι αγαπώ τα οράματα
    τις λέξεις τις αποκαλύψεις
    της ζωής

    φιλιά κούκλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. μα γιατι όσο διαβάζω όμως το όραμα γίνεται όλο και πιο ακαθοριστο?
    ειναι οι ψυχές που μπαίνουν μέσα μας και όλο μας περιπλέκουν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. pandiony κούκλα μου
    όλα στην ζωή ακαθόριστα
    είναι, μη το ψάχνεις
    φτάνουμε στην αποκαθήλωση

    αναζητήσεις,αναζητήσεις,αναζητήσεις
    και δεν βγάζεις τίποτα
    άβυσσος

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ότι πιο όμορφο πιο αξιοπρεπές διάβασα τα τελευταία χρόνια για κείνα τα παιδιά που χάθηκαν.Για κείνα τα παιδιά που αγωνίστηκαν. 'Εχω συχαθεί τους πανηγυρισμούς και τις δήθεν μνήμες. Γεγονός προς εκμετάλευση του κάθε πολιτευτή. Σιχάθηκα σου λέω!
    Σε τούτο το ανάγνωσμα σκίρτησα. Σιώπησα για λίγο και έκλεισα τα μάτια. 'Ενοιωσα...θυμήθηκα...

    Σ'ευχαριστώ
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. οι αναζητήσεις ναι,
    οι συζητήσεις όμως..
    κάτι μπορει να βγάλουν!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ίσως και να έχεις
    δίκιο ανασεμιά μου
    Αυθόρμητα βγήκε

    "Ότι πιο όμορφο πιο αξιοπρεπές διάβασα τα τελευταία χρόνια για κείνα τα παιδιά που χάθηκαν"

    χρωστάμε μάτια μου
    και σαν λαός τελικά
    είμαστε........

    φιλιά στον βορρά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. οι συζητήσεις
    κρατούν πολύ
    είναι φαίνεται
    "ομηρικές"
    όπως πάντα

    όλα καλά
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. επ που πας, δεν θα το συζητήσουμε??
    να θέσω θέμα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. αλάφρωσε λίγο τις ακτές σου
    κινδύνεψε ο μπάτης
    να περάσει!
    που έγραψα
    και στον αλαφροίσκιωτο
    όλα θέλουν τον χρόνο τους

    o.k;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ελενακι μου
    δροσερο φιλακι σου αφηνω απ το Ιονιο ψυχη μου
    Να μου εισαι καλα και να σε προσεχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. φαραόνα μου
    αντίκρυσε ακρογιαλιές
    ατένισε μπόρες και συννεφιές
    αγάπησε ανθρώπους "ζωντανούς"
    μύρισε την αρμύρα
    καταδύσου στην δική σου ψυχή
    και απλά σε χαίρομαι
    γιατί είσαι αυθεντική
    δυναμική και φίλη

    προσέχω μάτια μου
    καληνύχτα
    με όλα τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Σ΄αποθυμήσαμε, χάθηκες !

    Καλό σαββατοκύριακο να ΄χεις !

    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. οι λέξεις σου
    συντροφεύουν τη σιωπή

    με αγάπη...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Πανέμορφο το βρήκα.
    Χαίρομαι που πέρασα απο δω
    Καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. γωγώ μου
    διάβασα την
    τελευταία
    ανάρτηση σου
    οι λέξεις
    συντροφεύουν
    τις σκέψεις μου
    Ράγες σε μπλοκάκι
    σημειώσεων
    φιλιά από εμένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. ανθρακορύχε
    πραγματικά χαίρομαι
    πάρα πολύ που ήρθες
    Έχεις πένα και το ξέρεις
    παντα σε παρακολουθώ
    (μια λιτή συμπυκνωμένη ομορφιά)
    ευχαριστώ

    καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή