Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

κυανόχρους ανεμόσκαλα


Φωτεινή πυραμίδα γίνομαι και μνηστεύομαι τον ορίζοντα
Σε πλάτια ξεχύνομαι απροσμέτρητα
Σαν κάλυκας που τρελά αναπηδά
Στην ασφαλτόστρωτη αλάνα με τους σκουριασμένους ωροδείκτες
Μεταβάλλομαι σε χρυσή απλίκα στου κάστρου τον εξώστη
Οι φρουροί με γνωρίζουν και με κερνούν παγωμένο τσάι
Σε τάσι ροδακινί με ξεφτισμένο το θυρεό!

Γονυπετώ σαν φτάνω στου ασημένιου σήμαντρου την ευλογημένη συμμετρία
Τον άνεμο καλώ να με μεταφέρει ολόλαμπρο
Σε κυανόχρου ανεμόσκαλα
Στο γαλήνιο ύψος ακροπατώ σμίγοντας με το κρύο έρεβος
Χάνω το σχήμα μου και λίγο λίγο διυλίζομαι σε μικροσκοπικούς διάττοντες
Ακροβάτης μετεωρίζομαι στο κενό
Σχεδόν πετώ πλαταγίζοντας στα χείλη μου λίθινους αγγέλους!

Με χέρι τρεμάμενο χαρτογραφώ τον εξώκοσμο
Φωνάζω κι ας έχουν τα πλάτη σιωπήσει
Σπάω το φράγμα της ψυχής μου και ολόγυμνος δίνομαι στο στερέωμα
Στο προθάλαμο μπαίνω της κόλασης
Σφετεριστής της παραδείσιας περιβολής μου
Ψάχνω τα ίχνη σου
Κρουστά λευκά φτερά αναρροφούν πύρινη λάβα
Γεύομαι στάχτη και σάρκα καμμένη ψηλαφίζω
Πριν καλά καλά εισέλθω στο πηγάδι των στεναγμών
Έρωτας κλεπταποδόχος γίνομαι
Και χωρίς καθόλου οβολούς κάνω ταμείο με τους κολασμένους!



12 σχόλια:

  1. κινείσαι έξω από το έρεβος- μέσα σε μια μυθολογία που δρέπει την σκηνοθεσία της από την γη των πολλαπλών νοημάτων.
    κι εκεί σε βρίσκω: που είμαι ανέστιος και πλάνητας και καρπώνομαι μόνο φως αστεριών και ιδεατό ουρανό.
    φιλί γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φωτεινή πυραμίδα γίνομαι και μνηστεύομαι τον ορίζοντα
    Σε πλάτια ξεχύνομαι απροσμέτρητα
    Σαν κάλυκας που τρελά αναπηδά
    Στην ασφαλτόστρωτη αλάνα με τους σκουριασμένους ωροδείκτες


    Εσύ συμπλέεις μόνο με το φως όσο κι αν δεν αποχωρίζεσαι το σκοτάδι!

    Γιώργος...ένας φίλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στρατή με κολάκευσε το σχόλιο σου
    από το φως δρέπει η φαντασία μας
    καρπούς αμάραντους


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργο κατά πρώτον πολύχρονος και πάντα ευτυχής να είσαι
    Σε ευχαριστώ για τη παράμετρο που έβαλες


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πίσω από τις πολεμίστρες του κάστρου της ποίησης γράφεις τα πιο όμορφα ποιήματα. Τα κάνεις βέλη στη φαρέτρα σου κι από την ίδια θέση πάντα καταφέρνεις να υπερασπίζεσαι με το τόξο σου το κάστρο της για να μην πέσει σε βέβηλα χέρια...

    Τα κρουστά λευκά φτερά όμορφα καίγονται μέσα στο ποίημά σου. Χωρίς οβολούς δεν είναι καθόλου εύκολο να κάνει κανείς ταμείο με τους κολασμένους...

    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καπετάνιε μου σε ευχαριστώ πολύ
    Το μόνο που υπερασπίζομαι και ποτέ δεν θα παραδώσω στους βέβηλους είναι η ομορφιά της ζωής....ανθίσταμαι!!...όσο μπορώ


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γονυπετώ σαν φτάνω στου ασημένιου σήμαντρου την ευλογημένη συμμετρία
    Τον άνεμο καλώ να με μεταφέρει ολόλαμπρο
    Σε κυανόχρου ανεμόσκαλα
    Στο γαλήνιο ύψος ακροπατώ σμίγοντας με το κρύο έρεβος
    Χάνω το σχήμα μου και λίγο λίγο διυλίζομαι σε μικροσκοπικούς διάττοντες
    Ακροβάτης μετεωρίζομαι στο κενό
    Σχεδόν πετώ πλαταγίζοντας στα χείλη μου λίθινους αγγέλους!

    Στον δικό σου κόσμο κυριαρχεί το άρρητο κι η ουτοπία που με έναν ιδιαίτερο τρόπο πλησιάζεις
    Εμείς προστρέχουμε σιωπηλοί ικέτες να μην ταράξουμε την δημιουργικότητα σου

    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δανάη όμορφα τα λόγια σου και σε ευχαριστώ πολύ


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. «Με χέρι τρεμάμενο χαρτογραφώ τον εξώκοσμο
    Φωνάζω κι ας έχουν τα πλάτη σιωπήσει»

    Και να συνεχίσεις να το κάνεις Ελένη μου…
    Πολύτιμη η χαρτογράφησή σου για τα πλήθη – κι ας μένουν σιωπηλά…

    Φιλί αναστάσιμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. καλησπέρα

    ωραιότατο βλέπω και μεγάλη σχέση με την εκκλησία λαμπρό να συνεχίσετε προς το μεγάλο αυτό θησαυρό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μελίνα μου χαίρομαι πολύ που σε ξαναβρίσκω εδώ...μας έλειψες
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
    Χαρούμενη σε χαιρετώ


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Akrat σε ευχαριστώ για το θησαύρισμα σου


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή