Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Υδάτινες διαδρομές



Απ' όταν έφυγες
Κλείστηκες σε πράσινο ενυδρείο
Στα φύκια του βυθού κατέβηκες
Πλάι στην ανάσα της άμμου
Έφτιαξες το μικρό σου σπήλαιο
Σκοτεινό κρησφύγετο μοναξιάς
Ήταν τότε που τα μάγουλα σου
Πήραν το κοραλλί χρώμα
Που άλλοι έρωτα το είπανε κι άλλοι σερπαντίνα τρελού Αρλεκίνου!

Όταν ξεμάκρυνες
Επέστρεψες στη μήτρα των ωκεανών
Γαντζώθηκες σφιχτά απ' τα πτερύγια
Ενός τέλειου χριστόψαρου
Αψηφώντας τα τρεμάμενα χέρια σου
Που πυορραγούσαν
Τώρα ταξιδεύεις κόντρα στο ρεύμα
Το μάτι σου ακολουθεί την πορεία
Ενός λαβωμένου αχινού που περνά ξυστά στο μολυβένιο σου κρανίο!

Απ' όταν έφυγες
Στράφηκες στις γαλάζιες γάζες του πελάγου
Με νύχι σκληρό χάραξες
Στην πρύμνη της "Ιοκάστης"
Τον όρκο που έμελλε να πατήσεις
Πριν φωναχτά σε μεταπείσω για το αντίθετο
Στον κρόταφό σου ξάφνου
Έδυσε η σελήνη του βυθού
Εκείνη που ερωτεύτηκαν οι έφηβοι στα όνειρα τους
Κόκκινη σελήνη σπλαχνική
Κι εσύ ούτε που καταδέχτηκες να ακούσεις τα ματωμένα της λόγια!

Όταν ξεμάκρυνες
Βούλιαξες σε γρανιτένιους όρμους
Πήρες το σχήμα της απεραντοσύνης
Καθώς πορευόσουν
Προς το σταυροδρόμι των αρνήσεων
Να σταχυολογήσεις τα άπιστα ρήματα της αγάπης
Τώρα μελετάς
Το ανθολόγιο των δικών μας στιγμών
Και πλάνητας στο τέλος
Παραδίδεσαι στων μαγισσών
Το φθαρμένο τραπουλόχαρτο
Με ποντάρεις
Με αδικείς
Με επικρίνεις
Και στο χορό των δελφινιών μάταια δοκιμάζεις νέες φιγούρες!

Απ' όταν έφυγες
Βυθίστηκες στην αγκαλιά του Νηρέα
Υλακές σκορπώντας στα ξυράφια της πλημμυρίδας
Με εκτίναξη αιλουροειδούς
Κυκλώνεις τα περάσματα για τον Άδη
Αθάνατη με θέλεις
Χρυσή σαΐτα να κρατώ
Τη θλίψη να μερώνω των ματιών σου
Γυρνώ στις πρωτινές μας μέρες
Τότε που ξεκάρφωνα από τα χείλη σου
Δροσερούς ιβίσκους και μωβ ίριδες
Κράτα μου το χέρι πάρε την πνοή μου
Κι εγώ θα ζήσω σιωπηρά δίπλα στις φουσκοθαλασσιές και τις φυκιάδες!




20 σχόλια:

  1. καλησπερα! αυτο ειναι δικο σου ποιημα; ειναι υπεροχο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο!
    Ο λόγος σου με καθηλώνει!

    Σε ποντάρει
    Σε αδικεί
    κι όμως ύμνο έπλεξες!

    Αν δεν είναι Έρωτας.... δεν ξέρω τι είναι!
    Καλό ξημέρωμα! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μα και παλι σαν χρυσοψαρο αν ζησεις πλαι του
    πως να συρρικνωσεις τη μνημη
    για να χωραει
    μεσα στα παπουτσακια
    της γκεϊσας?
    Παλι δυστυχης θα εισαι...
    οπως κι εκεινοι...οπως ολοι οσοι φευγουν,για να ταξιδεψει το ματι τους
    και οχι η ψυχη τους.
    Λεω...δεν ξερω :)

    φιλιφυλακτοστουγλαρουτηφτερωσια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επλεξες πάλι έναν ύμνο
    στον έρωτα που καθηλώνει


    Γιώργος...ένας φίλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  5. Όταν ξεμάκρυνες
    Βούλιαξες σε γρανιτένιους όρμους
    Πήρες το σχήμα της απεραντοσύνης
    Καθώς πορευόσουν
    Για το σταυροδρόμι των δακρύων
    Να σταχυολογήσεις τα λάγνα άσματα της αγάπης

    Πόσο μα πόσο με άγγιξε!!!
    Σε σταυροδρόμια έχασα πολλές
    δικές μου στιγμές από υπάρξεις
    που προσπέρασαν....


    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένε μου "εκφράσου"
    καλώς ήρθες...υπερθεμάτισες πάνω στο ποίημα εντούτοις σε ευχαριστώ πολύ


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αριστέα μου υπέροχα
    και μοναδικά τα λόγια σου
    Η πηγή των οραμάτων ας μένει
    Αστείρευτη για να συνθέτουμε
    ύμνους



    πολλά φιλιά κι αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άγριο μου μέλι
    Αδικημένη μπορεί να νοιώθω
    αλλά όχι δυστυχής
    κι αυτός είναι ο λόγος
    που πεισμώνω
    κι ίσως να αντιδρώ κάπως
    αψυχολόγητα...τα παπουτσάκια
    δεν μου πέφτουν στενά!!!

    φιλιμεδακρυδιαμαντοπετρας


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιώργο μου σε ευχαριστώ
    και χαίρομαι όταν επιβραβεύεις
    τις όποιες απόπειρές μου


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δανάη μου χαίρομαι
    που σε άγγιξε το γραφτό μου
    Ειναι μοιραία τελικά κάποια σημεία
    καιρός να χαράξουμε νέα ρότα!!!


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. marilise καλό μήνα και σε σένα
    και καλώς ήρθες στην παρέα μου
    κολακευτικά τα λόγια σου

    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. από όταν έφυγες... αχ... αυτοί οι χωρισμοί... τι ωραία που το θέτεις το θέμρα.. μπράβο ποιώ ελένη μου... μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Όταν ξεμάκρυνες
    Βούλιαξες σε γρανιτένιους όρμους
    Πήρες το σχήμα της απεραντοσύνης
    Καθώς πορευόσουν
    Για το σταυροδρόμι των δακρύων
    Να σταχυολογήσεις τα λάγνα άσματα της αγάπης
    Εμβριθώς τώρα επιμελείσαι
    Το ανθολόγιο των δικών μας στιγμών
    Και πλάνητας στο τέλος
    Παραδίδεσαι στων οιωνοσκόπων
    Το φθαρμένο τραπουλόχαρτο
    Με ποντάρεις
    Και με αδικείς
    Όταν στο χορό των δελφινιών
    με κρυφές αντένες ιταμά παρεισδύεις!"

    ...
    σχεδόν έπεσα απ' την καρέκλα
    όταν το διάβασα. για τους δικούς μου
    λόγους που δεν είναι της παρούσης...

    σ' ευχαριστώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κώστα μου εγώ σε ευχαριστώ πολύ
    και να ξέρεις πως για εμένα η γνώμη σου μετρά!!


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Παρασκευή μου σε ευχαριστώ
    οι χωρισμοί κάποτε
    είναι αναγκαίοι από τις
    καταστάσεις...μένει τότε μόνο
    λίγο άρωμα από τις κοινές στιγμές


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. αληθινά καθηλωτικό καθώς είπε και η airis... στην ποίησή σου δεν υπάρχουν μέσοι όροι ούτε περίπου... στην ποίησή σου η κάθοδος είναι ταξίδι στο απόλυτο και η άνοδος αληθινή αναγέννηση... κείνο που προϋποθέτει είναι η απόλυτη παράδοση στο ποιητικό γεγονός... να'σαι καλά χαρισματική μου φίλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπημένε μου Νημερτή
    θα ήταν λίγο αν πω πως συγκινήθηκα....πραγματικά
    με απογείωσε και με εξίταρε
    ο λόγος σου και σε ευχαριστώ
    γι αυτό πολύ...είμαι ευγνώμων απέναντί σου κι αισθάνομαι
    πολύ μικρή μπροστά
    στο δικό σου ύψος

    Να είσαι καλά
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ναι, είναι μια καθώς πρέπει αποχαιρετιστήρια επιστολή!
    Εξαιρετικό, Ελένη μου!

    Καλό Φθινόπωρο και φιλί ζεστό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ
    Καλό φθινόπωρο και σε σένα
    Ας μην μεταβληθεί στην καρδιά μας
    η ζεστή πλευρά των ονείρων

    φιλί γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή