Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Αναδύεται ο έρωτας ποθητός μέσα απ' τη θάλασσα



Ανασκιρτώ στα θαλάσσια μήκη των μαλλιών σου
Στις διακλαδώσεις των οστών σου χάνομαι
Ξαφνικός ανεμοστρόβιλος κι άγγιγμα τρυφερό κανένα
Βρήκα σπηλιά με κιλίμια πολλά να θωρώ του ορίζοντα
το τελευταίο πλοίο!

Αγαλματίδια πλάθω με νοτερό πηλό μηρούς από βότσαλα
Εμφυσώ του ονείρου την πρωινή νεροσταγόνα στον βράχο
Πνοή να δώσω στα παιδιά που ναυάγησαν ανοιχτά της ζωής
Κι έμειναν οι γονείς να θρηνούν παρέα με τις σκονισμένες
από τη γύρη παπαρούνες!

Αναδύεται ο έρωτας ποθητός μέσα απ' τη θάλασσα
Κραδαίνεις χέρι μαρμάρινο και φλόγες αναπηδούν στον αέρα
Λυγά και πέφτει η καγκελόπορτα το σύνθημα το αντιγράφουν
Ποιητές πίσω σε κρατικά έγγραφα κιτρινισμένα και αετόχαρτο
το αμολούν στους ουρανούς!

Σε σταυροδρόμια σκοτεινά η ιστορία σταυρωτά αρμαθιάζει τις μνήμες
Μνήμες τρανές σαν το μπόι τ' αψηλό του Μακρυγιάννη
Ακροβολίζομαι στον μαρμάρινο κίονα να δω να περνούν
Οι διαδηλωτές με τα πρησμένα πόδια και την κόκκινη πένα στα καρδιόφυλλα
για τη μυστική υπογραφή!

Φυλάω στη φούχτα πεισματικά λίγη καρβουνόσκονη θύμησης
Και με αποσιωπητικά αναπλάθω την ξεθωριασμένη σου προσωπογραφία
Καρδιόσχημη να την ανεβάσω στον πιο ψηλό ιστό των λευκών βουνών
Να την ποτίσουν δάκρυ τα πουλιά που αρνήθηκαν να μεταναστεύσουν
στις θερμές χώρες του νότου!

Μελάνι παίρνω να ξαναγράψω τους στίχους που λησμονήθηκαν
Τα ομήρεια πάθη αναπαριστώ ξανά σε αρχαϊκή θεάτρου σκηνή
Το πλήθος εξυμνεί χειροκροτώντας τους φαύλους και τους προδότες
Αποχωρώ και φιλία συνάπτω μπιστική με τα τελευταία που δεν μαράθηκαν
γαρίφαλα!

Αγρυπνώ κάθε νύχτα να μην περάσω του ονείρου την πύλη και αστοχήσω
Παίρνω στάση εμβρυακή και τον καμένο κορμό του φοίνικα στηρίζω
Ξαναγεννιέμαι από μήτρα χοϊκή και πίθους με τάξη συναρμολογώ
Να κλείσω εντός τους τα μύρα από το κορμί των ηρώων που πενθούν
στη ράχη αδικαίωτοι!




                                                                                                                           

24 σχόλια:

  1. Λυγά και πέφτει η καγκελόπορτα το σύνθημα το αντιγράφουν
    Ποιητές πίσω από κρατικά έγγραφα κιτρινισμένα και αετόχαρτο
    το αμολούν σε ουρανούς παιδικούς!

    Μόνο σ' αυτούς τους ουρανούς
    ευδοκιμούν τα ποιήματα

    Γιώργος...ένας φίλος




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγρυπνώ κάθε νύχτα να μην περάσω σκυφτή του ονείρου τη πύλη και μείνω
    Παίρνω στάση εμβρυακή και τον καμένο κορμό του φοίνικα στηρίζω
    Ξαναγεννιέμαι από μήτρα χοϊκή και πίθους με τάξη συναρμολογώ
    Να κλείσω εντός τους τα μύρα από το κορμί των ηρώων που πενθούν
    στη πρώρα αδικαίωτοι!


    Αγρυπνώ και ορθώνω ανάστημα
    στην χυδαιότητα των ημερών

    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σκιρτώ στα θαλάσσια μήκη των μαλλιών σου
    Στις διακλαδώσεις των οστών σου χάνομαι
    Μαινόμενος ανεμοστρόβιλος κι άγγιγμα τρυφερό κανένα
    Βρήκα σπηλιά με κιλίμια πολλά να θωρώ του ορίζοντα
    το τελευταίο πλοίο!


    Τι να συμπληρώσεις;;;

    Συνταγμένη του ονείρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφήνω ένα φιλί μια ευχή για καλό ξημέρωμα κι επιστρέφω αύριο να σε διαβάσω :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κοπελιτσα μου εξαιρετικο!!! και λιγα λεω!!! απο τα καλυτερα σου θα πω!
    ευχομαι ομορφη εβδομαδα μαγεμενη! φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτός ο Θάνατος
    στις αποχρώσεις του Βυθού
    που καταπίνει Θάλασσες Θηλυκότητας
    εξαφανίΖοντας ίχνη Ζωής και Ποιήματος.....
    Αυτός,
    τόσο ποθητός
    όσο η Ανάσα που δίνει παράταση Ζωής στον Πνιγμένο....

    Φιλί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργο μου σε ευχαριστώ πολύ
    Η καθαρότητα του ουράνιου θόλου
    συναρπάζει


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δανάη μου σε ευχαριστώ από καρδιάς
    Αν αγρυπνούσαμε όλοι
    θα αποτρέπαμε το κακό



    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όνειρό μου σε ευχαριστώ
    για άλλη μια φορά


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αριστέα μου σε ευχαριστώ που
    βρίσκεις ώρα να με διαβάζεις


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κική μου ευχάριστη πάντα
    η συντροφιά σου και ο λόγος σου
    αληθινός λόγος ζεστής καρδιάς

    Να περνάς όμορφα και να μας
    ταξιδεύεις

    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ελένη μου.. τι δύναμη έχουν οι στίχοι σου...και πόσο ... πώς να το πω... Δωρικοί!! μου αρέσει αυτό το ποίημα.. μπράβο!!
    μακια! από μένα.. τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κάκια μου σε ευχαριστώ πολύ
    Μια ανάσα παραπάνω είναι
    καθοριστική για την πορεία μας
    προς την θέωση


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Παρασκευή μου χίλια ευχαριστώ
    Όμορφα τα λόγια σου
    και με ακρίβεια δοσμένα!!!


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Νιώθω πολύ ταπεινή μπροστά σε τέτοιους στίχους, αλλά παράλληλα και πολύ τυχερή που είσαι αναγνώστρια μου! Σε φιλώ γλυκά Ελενάκι μου!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πέτρα μου σε ευχαριστώ πολύ
    Κι εγώ έχω ξεχωρίσει την οξύνοια σου
    και τον έντονο προβληματισμό
    πάνω στα πράγματα
    Να είσαι καλά

    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ήξερα που ξαναπέρασα!
    Χαίρομαι να διαβάζω ομορφιές ακόμα κι αν είναι τόσο μελαγχολικές Ελένη μου!
    Πραγματικά δακρύζω μπροστά σε τέτοια γραφτά!
    Να'σαι καλά!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αριστέα μου σε ευχαριστώ πολύ
    και χαίρομαι αν άγγιξα
    ευαίσθητες χορδές


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ''Φυλάω στην φούχτα πεισματικά λίγη καρβουνόσκονη θύμησης
    Και με σταυρούς αναπλάθω την ξεθωριασμένη σου προσωπογραφία''

    πολυ δυνατοι στιχοι..
    μονο που με τη καρβουνοσκονη, οι θυμησες γινονται μαυρες..

    καλο απογευμα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Φανή μου σε ευχαριστώ πολύ
    Με το μαύρο αγγίζουμε
    τα σκοτεινά απόλυτα πάθη
    έχεις δίκιο!!!!


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Θα μου αρεσε
    να ειχε γραψει
    για την ανάδυση
    τους ποθητού έρωτος
    μεσα από την θάλασσα

    αλλα είναι τοσο όμορφο
    αυτό που διάβασα
    και συγχωρήσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Velvet σε ευχαριστώ πολύ
    Μου βγήκε όντως κάπως σκοτεινό
    αλλά ισορροπεί λίγο μπρος στη
    θέα της θάλασσας που για μένα
    συμβολίζει τη ζωή


    φιλί γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Εδώ δεν λησμονούνται οι στίχοι γλυκιά μου Ελένη..η θάλασσα μάγισσα πάθους του μυαλού ζωντανεύει τις λέξεις που δεν τις παίρνει η λήθη η κάποιο κύμα άγριο που δεν γαληνεύειπίσω απο τις σκέψεις..
    ολοζώντανο και με νότες μελαγχολίας συναρπάζει..φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καιτούλα μου σε ευχαριστώ πολύ
    Απ' την θάλασσα και τον ανοικτό ορίζοντα αντλούμε καθάρια
    σκέψη ξετυλίγουμε της φαντασίας το νήμα και αναδιατάσσουμε τη ζωή μας


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή