Αναδρομή στο πρώτο μου ίσως έρωτα

Τρύπας τις νεφέλες
Με τα ακάνθινα βλέμματα σου
Περιπλάνηση λες επιδρομή στο ζοφερό χθες
Αλλά μάλλον νομίζω απατάσαι
Μια μικρή εκτίναξη είναι στο άχρονο μήπως
Μια αντιδικία χωρίς ενόχους και θύματα
Με άδειες τις τσέπες της μνήμης πλανιέσαι
Κλίνη άεργου ναυτεργάτη
Παλάμη θανόντος εραστή
Χρυσή κόμη ανέραστης κόρης
Να τι κρύβουν τα μάτια σου τις νύχτες

Ζεις στη σκιά και δεν μετέχεις
Μπαλώνεις ιστούς και ξεγλιστράς
Κρύβεις ονόματα και διασκορπίζεσαι
Εσύ ο εκλεκτός των αυλικών
Ο ένθερμος υποστηρικτής της φενάκης
Ποιος σε έχρισε τιμητή της ποίησης;
Φορές φορές αναρωτιέμαι
Που έκρυψες εκείνο το καλέμι
Που σε χρόνια γιορτινά
Σκάλιζες σε κορμούς αιωνόβιους
Τα πάθη και τους ιάμβους του πόθου μας
Δεν μαρτυράς
Πάλι ξεφεύγεις φτερό στον άνεμο ζυγιάζεσαι

Δεν μπορώ να διακρίνω τη ζωή
Μέσα στα κρύα υπόγεια που γυρίζω
Σταυρώνω τα χέρια
Δεν προσεύχομαι περιμένω
Οι κρίνοι μαράθηκαν γρήγορα
Μια αχτίδα φωτός δεν με χτυπά
Κάποιοι επιτήδειοι άρπαξαν τα κλειδιά
Μελαγχόλησαν τα ντιβάνια τα βάζα οι πίνακες
Και τα σκονισμένα βιβλία βλασφημούν
Μελαγχόλησε και τα μικρό περιστέρι
Που έφερνε τα μηνύματα
Ποιος σε έχρισε τιμητή της ποίησης;
Εγώ θα ενημερώσω τις θάλασσες
Για τις κρυφές σου εγχαράξεις
Στο κυματώδες μέτωπο τους
Πάλι ξεφεύγεις
Μελίανθος πεσμένος στη λάσπη
Ξέρεις τιμωρός της αθανασίας
Είναι η αγάπη που απαρνήθηκες
Αχ πως ξεχνάς

Μην απορήσεις αν δεις σε όνειρο
Τους αυλικούς σου να απιστούν
Είναι που θα αναδεύω τα τελευταία δηνάρια
Είναι που θα αφανίζω τα περάσματα
Είναι που θα κρυφακούω τις μαντεψιές
Ανοικτή να βρεις τη θύρα που ψάχνεις
Ορθός να κρατηθείς και ετοιμοπόλεμος
Μην απορήσεις λοιπόν
Τα κάστρα πέφτουν από μέσα πάντοτε
Όταν εσύ θα πέφτεις
Εγώ θα γονατίζω στο φως
Όταν εσύ θα απαγγέλλεις τους στίχους σου
Εγώ θα ξεκαρφώνω το καρφί απ' την παλάμη της γης
Κι όταν εσύ θα δακρύζεις
Εγώ θα αναπολώ τον πρώτο μου ίσως έρωτα
Που σαν παλιά αμαξοστοιχία
Στις ράγες θα μπαίνει ξανά για ταξίδια στο πουθενά
Φεύγω ελαφριά και αιθέρια με την περπατησιά του ελαφιού
Μόνο που σου αφήνω ένα χώρο στεγνό δικό σου
Τρεις φορές να με απαρνηθείς
Αυτόν της απουσίας και της υπεκφυγής

Συμμετείχε στο καθιερωμένο πια και τόσο ποιοτικό Συμπόσιο Ποίησης 
που διοργάνωσε υποδειγματικά η φίλη Αριστέα και ολόθερμα την συγχαίρω