αν υπήρξες...

Αν υπήρξες
Αν στην κοιλιά του χελιδονιού
Γράψαμε τα μηνύματα
Είναι που σε άγγιξα χωρίς αφή
Είναι που σε είδα χωρίς μάτια
Κι ήταν σαν να σου μίλαγα
Ψαλιδίζοντας με ραθυμία λεπτές λωρίδες

Αν λιποτάκτησα
Αν στην απόχη κλείσαμε
Την σημαία του έρωτα
Είναι που πάνω στο κρύο τζάμι χάραξα
Τις φτερούγες ενός νεκρού περιστεριού
Κι ήταν σαν να σ' είχα
Κι άφοβα να σε έπαιρνα ταξίδι μακρινό
Στους δικούς μου κύκλους

Αν ξεχείλισε η καρδιά
Αν στα κόκκινα φιλιά κρύψαμε
Τα πανάρχαια μυστικά
Είναι που πάνω στα αφρισμένα κύματα
Κυμάτισε ο πόθος μου σαν χάρτινη βαρκούλα
Κι ήταν σαν να σ' έβλεπα
Κι απάνω σε βράχο τραχύ τα μαλλιά μου να έλυνα
Και να σε καλούσα

Αν σε έχασα
Αν σε βυθισμένες πολιτείες μαζί περπατήσαμε
Είναι που ακόμα προσδοκώ τον ερχομό σου
Και μοσχοβολώ σαν το κερί της μέλισσας
Που ολότελα κυρτωμένο στάζει πάνω στο δέρμα
Καυτές υποσχέσεις
Γιατί πριν έρθεις
Στις ράχες των βιβλίων σε συλλάβιζα παιδί ακόμα

Αν κροτάλιζα τα χέρια μου
Από αγανάκτηση 
Αν σε μικρά κουτάκια ξεχάσαμε τα δάκρυα
Της χρυσόμυγας
Είναι που στην άσφαλτο ανέβαζα τα όνειρα
Και τα δάκρυα του ήλιου διαρκώς υπερτιμούσα
Βγάζω φτερά σε συναντώ
Ακούω τα μυστικά σου σε μαθαίνω
Και στο μικρό σου νύχι ακουμπώ
Μια λευκή σελίδα που πάνω της οι ποιητές
Θα γράψουν αγάπης τραγούδια

Έτσι σε θέλω βουβό κι απόμακρο λυράρη
Που στις χορδές της ψυχής μου
Με δοξάρι λεπτό θα συνθετει μικρά πρελούδια

Συμμετείχε στο δρώμενο "Παίζοντας με τις λέξεις" της me(maria)
μαζί με αξιόλογες και αξιοπρόσεχτες συμμετοχές!