άνθη του βράχου (χαϊκού)

Στήμονας κρίνου:
Στου αργαλειού την πάντα
Μεταξοκλωστή

*
Δες η μέλισσα
Συλλέγει το νέκταρ της
Κι από τ' αγκάθια

*
Κόρη στ' αμπέλι
Με τα χρυσά σταφύλια
Πόσο μέλωσες

*
Φεύγει η μέρα
Σμιλεύει ο ουρανός
Χρυσό δρεπάνι

*
Μια χρυσόμυγα
Ανοίγει τα φτερά της:
Στρόφιγγα χρυσού

*
Λειψό φεγγάρι
Στο σκοτεινό του μέρος
Ξόβεργες στήνω

*
Διάφανη  μυρτιά
Τι σφιχτά που κούμπωσες
Το άρωμά σου

*
Παλιές εικόνες
Ευλαβικός ασπασμός
Κάρβουνο στόμα

*
Μες στον κύκλωνα
Πως στέκεται ακόμη
Ορθή μια φτελιά;

*
Τρελή σελήνη
Ονειροφαντασμένη
Νερά ρυθμίζει

*
Στο χέρι κεντώ
Γαρύφαλλο κόκκινο
Πριν σ' αγκαλιάσω

*
Μια παύλα βάλε
Σελωμένο τ' άλογο
Στην πηγή σκύβει

*
Φωνή του γκιώνη
Ραγισμένος καθρέφτης
Λάμνει η μοίρα

*
Αφήνει το φως
Στις διχάλες των δέντρων
Δεμάτια χρυσά

*
Άσπρα μου νέφη
Πότε κηλιδώθηκε
Το φόρεμά σας;

*
Κρινάκι λευκό
Στο αυτί μου καίγεται
Τηλαυγές άστρο

*
Κίτρινη βροχή
Ο σπίνος διέγραψε
Με μιας δυο κύκλους

*
Κομμένος μίσχος
Στο χώμα λασπώθηκε
Μισός ο φθόγγος

*
Απαλά φεύγει
Καΐκι που στα δύο
Τον φάρο τέμνει

*
Άκουγα ήχους
Απ' την ψυχή να βγαίνουν:
Άγραφους στίχους