Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

βαδίζαμε...



Βαδίζαμε με τα χέρια στις τσέπες
Αδύναμοι να περάσουμε τα δάκτυλά μας
Στις άρπες του αέρα μην και πληγωθούν
Απ' των πουλιών τα μυτερά ράμφη
Κι είχαμε έναν φόβο διάχυτο στις φλέβες
Φόβο παγερό σαν τα κρύα σκουριασμένα ρόπτρα
Στα εγκαταλειμμένα σπίτια
Φόβο μήπως ξαφνικά
Ξεχάσουμε στα μισά της διαδρομής τα πάθη του αίματος
Τα ακριβά τα νωπά και βουβά σαν τη μνήμη πάθη

Τα δάκρυα, μας ακολουθούσαν ανασαίνοντας βαριά
Κι εμείς έπρεπε να τα ψυχώνουμε
Να τα γευόμαστε να τα ανακαλούμε
Ειδικά τις νύχτες εκείνες του καλοκαιριού
Που για μια στιγμή τα φεγγάρια ματώνουν από έρωτα
Το χαμόγελο μας ξεχασμένο σε μια παιδική ζωγραφιά
Μας καλούσε εναγώνια κοντά του
Μας αγκύλωνε με τις γωνίες του
Μας ρωτούσε το πως και το τι
Βαδίζαμε βουβοί
Τι να απαντήσεις στην λεπίδα της απαντοχής
Ένα γυάλινο χέρι μας τραβούσε εκούσια απ' το βυθό της χαράς
Φέρνοντάς μας  δέσμιους στα δαντικά μας κελιά

Βαδίζαμε με τα χέρια δεμένα
Ανίκανοι ν' αγγίξουμε τους παλμούς των δέντρων
Να νοιαστούμε τα τρεμάμενα γόνατα των φύλλων
Να στηρίξουμε πρόχειρα τις ρίζες στο χώμα
Μήπως έτσι μπορέσουμε κι εμείς να υπάρξουμε
Απουσιάζαμε όμως απ' τα αληθινά  
Χανόμασταν στην παχιά πάχνη
Έωλοι αφηνόμασταν στο κενό
Βαδίζαμε στη βροχή ασταμάτητα
Φορώντας τα αλήτικα παπούτσια μας τα σκισμένα
Σαν να θέλαμε να κυριεύσουμε
Τις κορφές των ονείρων
Που δεν μας διάλεξαν ποτέ συνοδηγό τους

Τα μονοπάτια προσέχαμε που δεν οδηγούν παρά μόνο στο τέλος
Αυτά αφήναμε πίσω και προχωρούσαμε!


22 σχόλια:

  1. Eλένη μου σου αρεσε και σενα παρα πολυ ο πινακας ε;
    Πηγη εμπνευσης
    Εισαι υπεροχη, μαγικη, ταξιδευεις νου, πνευμα!
    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κικίτσα μου όντως πηγή εμπνευσης
      ο πίνακας....

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  2. Υπέροχο Ελένη! Με μάγεψε...
    Καλό σου βράδυ, σε φιλώ
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Όμορφα να πορευόμαστε...

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  3. Αυτός ο πίνακας μου αρέσει πολύ Ελένη μου και μπορεί ποιητικά να οδηγούνται οι ήρωες σε αδιέξοδα μονοπάτια , για μένα πάντα θα είναι η σύμπραξη των ανθρώπων σε αρμονία με τη φύση !!! Σε φιλώ γλυκά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου σε ευχαριστώ θερμά
      Προωθείται το πνεύμα όταν αρμονικά
      συμβιώνει με το περιβάλλον φυσικό κι ανθρώπινο..

      Σε γλυκοφιλώ ♥

      Διαγραφή
  4. "Τα δάκρυα, μας ακολουθούσαν ανασαίνοντας βαριά
    Κι εμείς έπρεπε να τα ψυχώνουμε"....
    τα ρήματα δίνουν πάντα το τέμπο σε ένα ποίημα που μοιάζει με σταγόνες της βροχής, έστω κι αν ανάμεσα τους παραμονεύουν τα δάκρυα... Φιλάκι γλυκό! ♥ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πετράδι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Αχ αυτά τα δάκρυα σταγόνες στη καρδιά
      και βαλσαμόλαδο στις πληγές της...

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  5. Πάρα πολύ όμορφα μας δίνεις, αγαπητή μου Ελένη. αυτά π[ου θέλεις να πεις.
    Κρατώ τον στίχο "Το χαμόγελό μας ξεχασμένο σε μια παιδική ζωγραφιά"
    Αλήθεια, πόσοι από εμάς έχουμε ξεχάσει το χαμόγελό μας σε κάποια παιδική ζωγραφιά;
    Ο πίνακας λέει τόσα πολλά.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημοσθένη μου σ' ευχαριστώ
      Το ξεχάσαμε εκεί το χαμόγελο
      για να ανατρέχουμε και να το
      ανακαλούμε στα δύσκολα!

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
    2. Σ΄ευχαριστώ γι την απάντηση. Μόνο να σου πω ότι είμαι Διονύσης και όχι Δημοσθένης.
      Νάσαι καλά.

      Διαγραφή
    3. Sorry για τα βαφτίσια...πήγε ο νους σ' εναν γνωστό
      που το Dennis είχε τη ρίζα του στο Δημοσθένης

      Διαγραφή
  6. Ο ζωγράφος με τα λάδια του, η Χαρούλα με τη φωνή της κι εσύ με την ποιητική σου αύρα. Όλα συνηγορούν για μια βόλτα στην ψυχή μας, με τα "αλήτικα παπούτσια, τα σκισμένα..."
    Κάτω απ' την κατακόκκινη ομπρέλα σου... χεράκι και φύγαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σ' ευχαριστώ
      για αυτό τον περίπατο στης ψυχής τα λημέρια!!!

      φιλάκι που σ' αγαπά ♥

      Διαγραφή
  7. Αχ αυτόν τον πίνακα τον έχω ξαναδεί πρόσφατα και ξετρελάθηκα με την κατακόκκινη ομπρέλα!!
    Μελαγχόλησα γλυκά, ίσως γιατί όντως βρέχει εξω!! Απόλαυσα μονορούφι την κατάθεσή σου Ελένη μου!!
    Σε φιλώ γλυκά και καλό σ/κ να χεις!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλένα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Το Φθινόπωρο προδιαθέτει στην ενδοσκόπηση!

      Τα φιλιά μου και καλή εβδομάδα ♥

      Διαγραφή
  8. Αχ αυτές οι κορφές των ονείρων!
    Πόσες φορές μένουν απάτητες!
    Πάντα υπέροχη!!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου σ' ευχαριστώ θερμά
      Αρκεί που υπάρχουν λέω για να πληθαίνουν οι στόχοι μας..

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  9. Αχ!!! αυτα τα ξεχασμενα χαμόγελα Ελενη μου σε παιδικες ζωγραφιες...!! θα ειναι εκει να μας ζεστενουν οταν οι μας παγωνουν οι φόβοι οι διάχυτοι στις φλέβες..!! πόσες εικονες..όμορφες οπως ο πίνακας επανω.. η βροχή καμια φορα λυτρώνει και φέρνει πιο κοντα τα σωματα .. κατω απο μια ομρέλα... υπεροχο το τραγουδι της Χαρούλας.. να περνας καλα και να έχεις μια ομορφη εβδομαδα... φιλακιααα ♥ ♥ ♥ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαράγδι μου πόσο όμορφα αντίκρισες
      το ποίημα...πόσο ευαίσθητα το απορρόφησαν
      τα κύτταρα σου
      Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ!!!

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  10. ღ ღ ღ σε αυτα΄ τα ξεχασμένα χαμόγελα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλα μου κρατάω τις καρδιές
      για ν' ανεβαίνω ψηλά...εκεί που
      κατοικεί η παιδική μας ψυχή!

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή