Στο ύψος των Θεών και των αγγέλων

Μοιάζει με ψευδαίσθηση μα δεν είναι
Μια μέρα γιορτινή - σαν μια ώρα στην αλάνα -
Που τα κοτσύφια κελάηδαγαν τραγούδια οργιαστικά
Που τα δέντρα ανέπνεαν τους χυμούς της Άνοιξης
Και τα κλαδιά μέλι κι αίμα ζεστό καρποφορούσαν
Στάθηκα να ξεκουραστώ σε πέτρα ριζιμιά
Άκουσα να έρχεται ο ήχος της θάλασσας
Κι ο ήχος των κυμάτων σαν σφοδρός τροχασμός
Θυμήθηκα τότε τα ταξίδια και τα οράματα
Που η ζωή μου αρνήθηκε πεισματικά
Πόθησα την αρχή του νήματος να πιάσω
Σε ματιές λαγαρές ικέτης να αφεθώ
Στη ριζιμιά πέτρα έφερα τον εαυτό μου
Στο ύψος των Θεών και των αγγέλων
Τη δροσιά των φύλλων δρασκέλισα
Σαν γοργή ροή ποταμού μετά τη μπόρα

Δεν ήταν μια αποδόμηση της μοναξιά
Ένα λάκτισμα στο πλαγιοκόπημα της βροχής
Μα ένα απότομο τράβηγμα της καρδιάς στη χαρά
Σαν που τραβιέται η βάρκα απ' τον κάβο γοργά
Για να ερωτευτεί το χιλιόχρονο νερό
Κοίταξα γύρω μαγεμένη
Τα δέντρα μπουμπούκιαζαν όνειρα κλεφτά
Οι φτέρες ψιθύριζαν συλλαβές του έρωτα
Κι ένας χρυσός ήλιος ζέσταινε το χνούδι των νεοσσών
Οργασμός ζωής πολιορκία ομορφιάς
Στη ριζιμιά πέτρα πέρασα βελονιές
Κι έφτιαξα χρυσοπλούμιστα πουκάμισα για να γιορτάσω

Στο δάσος με τις δρυς και τα σφεντάμια
Άρχισε το αίμα ξανά να κυλάει στις φλέβες μου
Ολοπόρφυρο τραγουδιστό θυμωμένο
Ανασκίρτησα σαν παιδούλα στο πρώτο φιλί
Τότε μια κιτρινόμαυρη πεταλούδα
Που της ζωής το άνθος γεμίζει με φως
Στάθηκε στο χέρι μου διπλώνοντας τα φτερά της
Και κάτι σαν ψίθυρο φευγαλέο ν' άκουσα:
"Μέθη είναι η ζωή και θαύμα
Όταν μες στην καρδιά δεν στεγνώνεις τα δάκρυα"
Πήρα τα λόγια της και στους φλοιούς τα χάραξα
Ζωή, φτερούγα ανοικτή στο τρέμισμα του ανέμου
Ζωή, στο ύψος των Θεών και των αγγέλων σκαρφαλωμένη

Έλαβε μέρος στο επιτυχημένο δρώμενο "Παίζοντας με τις λέξεις"
της me (maria) μαζί με άλλες πολύ υπέροχες γραφές!