Στα γήινα να στέκεσαι
Έτσι σου είχα πει
Τέρμα οι περιδιαβάσεις στο ασαφές
Τέρμα το μικρό κουβούκλιο
Με τα σπασμένα οστά
Ο ήλιος είναι ο άρχοντας τ' ουρανού
Ο εμπρηστής των αστρολούλουδων
Μόνο λίγες σπίθες του να κλέβεις
Εκείνες που τρεμοπαίζουν
Με τις σκιές των λέξεων
Και σπάνια αστοχούν στις ρίμες
Τα σύννεφα είναι οι αυλακιές της θλίψης
Οι μανδύες του απόλυτου
Κι αυτό που επίμονα σου ζητώ
Στα βαμβακοχώραφα της φαντασίας
Σαν μπαίνεις
Μικρά να κλώθεις νήματα
Στα κουβάρια των σιωπών να μιλάς
Υγρός μην σε βρει άνεμος
Κι εισέλθει η σκουριά των απόντων
Στις κλειδώσεις του νου
Στις γιορτές να πηγαίνεις
Έτσι σου είχα προτείνει
Πυγολαμπίδες να κλείνεις στα χέρια
Σταθερά να κρατάς το ποτήρι
Σταθερά ν' ανοίγεις του κάστρου τις θύρες
Στον πάτο της λίμνης
Έπεσε το δαχτυλίδι
Μην υποπτευτείς κανέναν
Χρυσωρυχείο η καρδιά
Φλεβίτσες θ' ανοίγει στο χώμα
Κι' αμύθητους θησαυρούς θα σε κερνά
Στα απόκρημνα φαράγγια
Σαν ακούσεις την ηχώ σου
Χάιδεψε των φωνηέντων τους παλμούς
Κι ανδρώσου
Στο λίκνο της γης που σου εδόθη
Με τις λαβές των δακτύλων
Καμάκωσε τη μυρτιά τον ασπάλαθο τη νεραγκούλα
Μεγάλα να γευθείς στις ρίζες ταξίδια
Στις φλόγες άφοβα να μπαίνεις
Έτσι σε συμβούλευα
Πυροβασίες μην κάνεις στ' αστέρια
Στη στάχτη των κεραυνών μην αφεθείς
Μακριά να σε πηγαίνουν τα βήματα
Ζωντανές να σου φέρνουν εικόνες
Κι άγριες μνήμες
Μια εστία ασβεστωμένη
Μια πυροστιά σκοτεινή
Ένα σύμφωνο καμένο στα άκρα
Το τρύπιο σιγκούνι
Της προγιαγιάς σου άλλωστε
Εσύ το κληρονόμησες
Μαζί με τα δυο λινά προσόψια
Βιγλάτορας να γίνεις της ψυχής
Από εκεί να εποπτεύεις το διαρκές
Ήφαιστος και γυμνή τραγωδός
Πλάι στο σβηστό καμίνι να δροσίζεις
Τους κόμπους των δακρύων σαν στεγνώνουν
μπραβο Ελένη... αγαπάς αυτον στον οποίο... απευθύνεσαι... και μάλιστα πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρετε...
Παρασκευή μου σ' ευχαριστώ πολύ
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά ♥
"Στις φλόγες άφοβα να μπαίνεις"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα κρατήσω τον στίχο ως μοτο,
αν μου επιτρέπεις..
(Γιούλη)
Γιούλη μου δικός σου ο στίχος...
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ ♥
Κάθε σου στροφή κι ένας μελίρρυτος χείμαρρος εικόνων και φράσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ Ελένη μου... να γέμιζαν σελίδες βιβλίων οι δουλειές σου. Αυτό τους πρέπει. Ελπίζω να το σκεφτείς κάποια στιγμή.
Φεύγω με την ψυχή χορτάτη (πάλι)...♥
Μαρία μου σ' ευχαριστώ θερμά
ΔιαγραφήΣτο μέλλον ίσως κάτι προκύψει...
Σε φιλώ πολύ ♥
Για ακόμα μια φορα προσκυνώ την ποιητική σου σκέψη που δεν αστοχεί ποτέ στις ρίμες (λέξεις δικές σου) Λενιώ μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο λίκνο της γης που σου εδόθη
Με τις λαβές των δακτύλων
Καμάκωσε τη μυρτιά τον ασπάλαθο τη νεραγκούλα
Μεγάλα να γευθείς στις ρίζες ταξίδια
Πως να μην το ξεχωρίσεις!!! και εγω σαν το Κανελλακι με χορτάτη ψυχή φευγω ..ψυχή μου.. να σε έχει ο Θεός καλά...φιλώ σε!!
Ρούλα μου σε υπερευχαριστώ
ΔιαγραφήΧαίρομαι πάντα τα σχόλιά σου!!!
Σε φιλώ πολύ ♥
Όταν συναντώ ποίημα και γραπτό σου ξέρω ότι θα βρεθώ μπροστά σε κάτι ξεχωριστό κάθε φορά, που δυσκολεύομαι να αγγίξω γιατί το σέβομαι ειλικρινά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου Σαββατόβραδο.
Γιάννη μου πάντα αφοπλιστικός!!!
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ ♥
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν βυθίζεται τίποτα ανάμεσα στις λέξεις σου, όλα επιπλέουν και μεταφέρουν το νόημα: η Ελένη είναι εδώ!
Τα φιλιά μου συνοδοιπόρισσα..
Φίλε μου ποιητή σ' ευχαριστώ από καρδιάς
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ ♥
Εδώ δε μιλάμε. Εδώ προσκυνάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλώ σε Ελενάκι μου.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Διαγραφήφιλί που σ' αγαπάει ♥
Διαβάζουμε και ταυτόχρονα ακούμε... τα πολλά φιλιά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου να είσαι καλά...
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ ♥
Καθημερινά αποδεικνύεις ότι οι λέξεις είναι άπειρες, άπειροι κι οι ποιητικοί σου τρόποι για να τις χρησιμοποιείς... Πολλά γλυκά φιλιά!✿✿
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτρα μου απόπειρες κάνω μόνο
Διαγραφήγια να μπω στον κόσμο των λέξεων...
Σε φιλώ πολύ ♥
Ελενάκι μου κάθε φορά που σε επισκέπτομαι εντυπωσιάζομαι με το ταλέντο σου, τις εικόνες των στίχων σου, τα συναισθήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ήλιος είναι ο άρχοντας τ' ουρανού
Ο εμπρηστής των αστρολούλουδων... μοναδικό και όχι το μόνο δίστιχο!!!
Πολλά φιλάκια!!!
Κική μου μ' αρέσει πολύ
Διαγραφήη ευαίσθητη ψυχή σου...
Σε φιλώ πολύ ♥
"Στα βαμβακοχώραφα της φαντασίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν μπαίνεις
Μικρά να κλώθεις νήματα
Στα κουβάρια των σιωπών να μιλάς
Υγρός μην σε βρει άνεμος
Κι εισέλθει η σκουριά των απόντων
Στις κλειδώσεις του νου "
Χωρίς λόγια! Μία υπόκλιση μόνο!
Άπειρες οι λέξεις μία όμως της
ΑπάντησηΔιαγραφήκαρδιάς ....Μαρία μου "σ' αγαπώ"
φιλάκια πολλά ♥