μετέωρα βήματα (χαϊκού)

Η ιτιά κι ο ατμός 
του τσαγιού
παρέα τρέμουν 

Κομπάγιασι Ίσσα

Ξύπνησα νωρίς
Κι είπα να ξεψαχνίσω
Αλλιώς τη μέρα

Γρατζουνισμένη
Η κοιλιά του σύννεφου
Ξεσπά σε βροχή

Χαροκαμένη
Γυρνά η χελιδόνα
Μ' άδειο το ράμφος

Στο υπόγειο
Κρεμασμένη υφαίνει
Το νυφικό της

Λάμψη αστραπής
Και τα μάτια της γάτας
Σωρεύουν πλούτη

Κρεμάς τα ρούχα
Και το συρματόσκοινο
Σ' ερωτεύεται

Στ' άσπρα σεντόνια
Έδεσε η πιρόγα
Τ' αποσπερίτη

Στόλοι αγκαθιών
Και γύρω τα μερμήγκια
Στρατοπεδεύουν

Πέταλο χρυσό
Μα η τύχη δεν θέλησε
Κλωστή να δέσει

Λυγερόκορμη
Περνάει η σελήνη
Φιδίσιο δρόμο

Την ομορφάδα
Φυλακίζουν τα ρόδα
Σ' αγκαθιού φωλιά                                  

Απόχες ρίχνει
Απόψε η σελήνη
Πάνω στο μνήμα

Μες στο ποτάμι
Επιπλέει η σπάθα
Του σκοτωμένου

Πάνω στα τείχη
Σκαρφάλωσε η φτέρη
Επιδέξια

Δροσοσταλίδες
Στα ροζ ροδοπέταλα....
Κάποια θα πέσει!

Σμήνη εντόμων
Πάνω από τη λίμνη
Ίδιο βουητό!

Φωνή του κούκου
Στην ερημιά του πάρκου
Ποιον να ξυπνήσει;