στιγμιότυπα (χωρίς μοντάζ)

Κέρινο βγήκε το φεγγάρι απόψε Μου φαίνεται πως έτσι να κάνει θα λιώσει στα γόνατα τ' ουρανού Από στιγμή σε στιγμή θα σβήσει και το σπαρματσέτο Στο τραπέζι το κλαρωτό τραπεζομάντηλο λεκιάστηκε Κουλουριάστηκε η γάτα στα πόδια μου Κλείσε το ραδιόφωνο Άδοξη η μπαλάντα που παίζει Πονάει το σώμα Κρυώνει το μέτωπο του κόσμου Υπόκωφος ο χτύπος της καρδιάς Κάπου βρέχει αυτή τη στιγμή Κάπου ξυλεύεται ένα δέντρο Κάπου ένα σύννεφο σπάει τα άλμπουρα του γέρικου ήλιου

Άκου τις μηχανές πως βουίζουν 

Άκου τα φτερά πως ξεφτούν 

Κοίτα κι εμένα πως ξεχερσώνω το χωράφι των ψυχών 

Το κοτσύφι δίπλα στην πηγή κελαηδά Στο μπράτσο σου μια ζωγραφιά ασφυκτιά Κόψε στα δυο το ψωμί Πάρε μέρος στη γιορτή Στην εμποροπανήγυρη σου αγόρασα ένα ζευγάρι κόκκινα γυαλιά 

Πληθαίνουν οι πόνοι του κόσμου Χτες έκοψα ένα κλαράκι δρυός Στο ανθογυάλι λιγόστεψε το δάκρυ

Έγυρε λυπημένη η ανεμώνη Είναι αμαρτία να παίζεις με το γκρίζο Άναψε τη ξυλόσομπα Βουίζει ξανά ο ποταμός Λιγοστεύουμε 

Πάρε μιαν βαθιά ανάσα 

Πάρε μιαν αχτίνα ποδηλάτου να κρύψεις τους στίχους 

Φτιάξε μου μια φυλακή για να σε ελευθερώσω

Στα άβατα της ψυχής έστησα τη φωτογραφία σου Ασπρόμαυρα στο πλυσταριό τα πλακάκια Βημάτισε πάνω τους ένα παιδί Χαμογελούσε Ξάφνου έσπασε η γυάλινη λάμπα Έσταξε το πετρέλαιο στο πάτωμα Έχεις δει πως τρέμουν τα ελάφια πριν το σεισμό; Στριφογύρισε το νόμισμα Μαζί σου είναι η τύχη Δέσε τα χέρια σου Η σκοτεινά δεν έρχεται από μόνη της Στο πιάνο κλαίει μια παρτιτούρα Άνοιξε τα παράθυρα Μιλάω με μια δροσοσταλίδα αξημέρωτα Μην σκοντάψεις στον πόνο μου 

Ψάξε να βρεις τον μίτο της αλήθειας 

Ψάξε να μου βρεις ελευθέρας 

Πλέξε μου ένα ολόδροσο στεφάνι Σε διεκδικώ 

Στα μάρμαρα ψύχεται το πέλμα του ακροβάτη Αιωρείται το σκοινί στα χάη Αν κοπείς στο μαχαίρι ξεχνάς την αγάπη Αν κοπείς στο γυαλί κερδίζεις στον έρωτα Αλισβερίσι να κάνεις με το άγνωστο Αγάπησέ το Προχτές στη σκηνή του θεάτρου λύγισαν οι φανοί  Κοσκινίζει το χώμα το μερμήγκι Μαθαίνει κουτσό ο πελαργός Το βατράχι κοάζει θλιμμένα Άνοιξε το βιβλίο Σκονίστηκαν οι βιβλιοστάτες Στη φτερωτή κάθισε το αηδόνι Μονότονους μη μου αραδιάσεις λόγους Έτσι κι αλλιώς έχασα τη σειρά μου στο παιχνίδι Στο σκάκι ματαιόδοξος ο πύργος Άλλη μια παρτίδα αδιέξοδη Άδειες οι πολεμίστρες Το δαχτυλίδι δεν είχε πέτρα Το ρουμπίνι κοκκίνισε από ντροπή 

Σπρώξε την καρέκλα Ο ξένος έφυγε 

Σπρώξε το βότσαλο Δυο απόμειναν παίκτες 

Βάστηξέ μου ζεστό το χαμόγελο Κρύες οι χάντρες 

Αν χαθείς στο δάσος μπες μες στο παραμύθι Τα σποράκια της βιολέτας βλάστησαν Το κομμένο χέρι του αγάλματος ξεμάτωσε Μια βατομουριά λογομαχεί με τον κισσό Στο κενό έσμιξαν δυο περιστέρια Κόπηκε η κορδέλα Στις παρελάσεις απαγορεύτηκαν τα αμαξίδια Έλα πιο κοντά Πέφτω Ανέβηκε καμαρωτό το πετεινάρι στη στέγη Το μαντήλι ήταν κόκκινο Μεγάλο σαν θάλασσα Στη σκόνη του πιάνου τα λόγια του ποιητή Φτιάχνω μια ανθοδέσμη με γαρύφαλλα Ο άνεμος έριξε κάτω τη γλάστρα Πήλινη γλάστρα Έσπασε Εύθραυστα τα φτερά της πεταλούδας Εκεί ο μάγος αφήνει τα φίλτρα του Καλή κρυψώνα Στον αχυρώνα κατέφυγε ο άστεγος 

Πιάσε το πινέλο Αποχρωματίστηκε ο κόσμος 

Χάιδεψε το χνούδι των πουλιών Αναθαρρεύουν οι ξεχασμένες χορδές  

Εγώ θα κρατώ μέσα στο πρίσμα της αυγής πολλαπλή τη μορφή σου 

Κέρινο βγήκε το φεγγάρι απόψε Μου φαίνεται πως έτσι να κάνει θα λιώσει στα γόνατα τ' ουρανού