Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018

μικροί άγγελοι

Αποτέλεσμα εικόνας για σιτοβολώνες

Χόρευε ανάμεσα στα στάχυα όλη νύχτα
Βαθυσκότεινη νύχτα Χωρίς φεγγάρι
Μόνο με άπειρα αστέρια Τ' αγαπούσε τ' αστέρια
Μικρό παιδί συνήθιζε να κάθεται στα σκαλοπάτια και να τα μετρά
Δεν άκουγε κανέναν Καμιά απειλή δεν την τρόμαζε
"Αν μετράς τ' αστέρια θα γεμίσει το πρόσωπό σου με σπυριά" της έλεγαν
Αυτή ανένδοτη
Έπαιρνε τη μαθητική της τσάντα Μια δερμάτινη τσάντα
Παραγγελία του μπαμπά της στον κυρ Χρήστο τον τσαγκάρη
Εκεί στη μεσιανή θήκη μάζευε όλα τα τραυματισμένα αστέρια
Εκείνα που ξέφευγαν από τον ουράνιο θόλο κι έπεφταν στη γη
Πλεύριζε να τα δει το φεγγάρι μα εκείνη το απόδιωχνε
Φοβόταν μην της αρπάξει κανένα και λιγοστέψει το φως της 
Ένα δύο τρία τέσσερα....εκατό αστέρια Καλή η σοδειά γι' απόψε 
Ύστερα ξεχνούσε τ' αστέρια Απόσταινε Πήγαινε στο κρεβάτι της
Το μέτρημα όμως μέτρημα
Ακολουθούσε τη συμβουλή της γιαγιά της Μετρούσε κυματάκια
Νησιώτισσα η γιαγιά της από τη μεριά του πατέρα της
Η άλλη από τη πλευρά της μάνα της βουνίσια
Αυτή την παρότρυνε να μετράει προβατάκια
Μετά από πολλή σκέψη η ζυγαριά έγυρε προς το υγρό στοιχείο
Κυματάκια μετρούσε
Αυτά που την πήγαιναν στα όνειρα
Αυτά που 'σκάγαν στις όχθες της καρδιάς της και την αρμύριζαν
Νόστιμη ήταν
Με γαλάζια μάτια Μαλλιά ξανθά ως τη μέση
Και πρόσωπο ολόγλυκο σαν ώριμο κεράσι
Η νύχτα την φίλευε αστέρια κι η μέρα της χάριζε χρωματιστές κορδέλες
Τις περνούσε στα χέρια κι έτρεχε στα χωράφια τα ξωτικά να συναντήσει
Στα στάχυα να λικνιστεί
Αχ τα στάχυα πόσο τα λάτρευε
Κάθε που έφτανε ο καιρός κι ωρίμαζαν αγκαλιές τα μάζευε κι έφεγγε σαν τον ήλιο
Με ημισέληνο έμοιαζε τώρα
Τραβούσαν τα χρόνια γοργά το άρμα τους με κατεύθυνση προς τη δύση
Ουράνια όμως παρέμενε και πάλι Αιθέρια σαν τις μορφές του ποταμού
Δεν ξεχνούσε τα βήματα
Χόρευε ανάμεσα στα στάχυα όπως έκανε κι όταν ήταν παιδί
Διττά τα μηνύματα της ζωής Δεν τα ερμήνευε Δεν τα απόπαιρνε
Κυλούσαν τα χρόνια βαθαίνοντας τις ρυτίδες της
Μα αυτή είχε τις κορδέλες της τα αστέρια της το ολοστρόγγυλο καρβέλι της
Δεν πεινούσε Αδημονούσε να φτιάξει την πιο τέλεια συνταγή Να χορτάσει ο κόσμος
Να λεπτύνει το πέπλο της ομίχλης Να μεστώσει το ρόδι στο κλαρί ολοπόρφυρο
Σαν τα σπόρια να σκορπίσουν τα ποιήματα στην αγκαλιά της
Να μαζέψει κάποια από αυτά την πρώτη της να συγγράψει συλλογή
Αγέραστο να μείνει το όνειρο
Τη δερμάτινη τσάντα της να πάρει
Εκείνη την παλιά και σαν ταχυδρόμος να μοιράσει ευχές και ψίχουλα στα άστεγα παιδιά
Στα παιδιά που κοιμούνται χωρίς όνειρα
Στα παιδιά που με νύχια σαν μαχαίρια κόβουν σε λωρίδες τις ψυχές τους και τις ακουμπούν
Στις εστίες των δυνατών όπου γης
Μήπως και ντραπεί λίγο η ζεστασιά τους
Μήπως κι αφρατέψει το σκληρό τους χώμα
Μήπως και λιώσουν τα διαμαντικά τους και δίκαια μοιραστούν στον κόσμο
Δραγουμάνος να γίνει το αύριο πιστά να μεταφράσει το άδικο
Που σαν πέτρα βαριά τα παιδιά αποτρέπει
Ψηλά να σηκωθούν με τ' αστέρια να μιλήσουν
Με καινούρια ρούχα να βγουν στους σιτοβολώνες
Τους διάσπαρτους με παπαρούνες
Τα βήματα να τους δείξει
Μαζί τους να χορέψει σε διονυσιακούς ρυθμούς
Κερνώντας ροζακί σταφύλι τον ήλιο
Τ'αχείλι του Θεού να φιλήσουν
Μικροί να γίνουν άγγελοι!


12 σχόλια:

  1. Καλημέρα Ελένη,
    Ύστερα από καιρό ξανάνοιξες πόρτες σήμερα Ημέρα της Ποίησης και της Άνοιξης και χορογράφησες με συλλαβές ανθούς!
    Σου εύχομαι να έχεις πάντα υγεία κι έμπνευση!

    Από καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγγέλους χάραξες σήμερα στο σπιτικό σου. Γεμάτους ζωή, μεθύσι χρωμάτων και αρωμάτων Και πόσα όνειρα!
    Υπέροχο Ελένη μου
    Μας έλειψες
    Καλή σου μέρα όλη μέρα
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελένη μου καλώς όρισες και πάλι,
    μια δυναμική επιστροφή με ένα δυνατό σου ποίημα σαν και αυτά που καιρό μας ομορφαίνεις τις σκέψεις και το νου.
    Πολύ όμορφο όπως πάντα.
    Να είσαι καλά και να δημιουργείς όπως εσύ ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μήπως ήρθε η ώρα γι αυτή την πρώτη συλλογή;
    "Σαν τα σπόρια να σκορπίσουν τα ποιήματα στην αγκαλιά της"...
    Γόνιμη η αγκαλιά σου Ελένη μου κι αξιώθηκες σε καλές σοδειές.
    Να'σαι καλά μάτια μου, μας κέρασες πάλι "γλυκό του κουταλιού" ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Ήρθες" με στίχους συγκλονιστικούς...

    Στα παιδιά που κοιμούνται χωρίς όνειρα
    Στα παιδιά που με νύχια σαν μαχαίρια κόβουν σε λωρίδες τις ψυχές τους και τις ακουμπούν
    Στις εστίες των δυνατών όπου γης
    Μήπως και ντραπεί λίγο η ζεστασιά τους
    Μήπως κι αφρατέψει το σκληρό τους χώμα
    Μήπως και λιώσουν τα διαμαντικά τους και δίκαια μοιραστούν στον κόσμο

    ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΛΟΓΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επανήλθες με ΄΄χρυσά στάχυα ΄΄στην αγκαλιά σου και μα ς έδωσες δυνατά και ουσιαστικά μηνύματα Ελένη μου !1
    Σε φιλώ καλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σε ευχαριστώ για τις αμέτρητες εικόνες, που έβλεπα ολοζώντανες να ξετυλίγονται, ενόσω σε διάβαζα! "Εκεί στη μεσιανή θήκη μάζευε όλα τα τραυματισμένα αστέρια Εκείνα που ξέφευγαν από τον ουράνιο θόλο κι έπεφταν στη γη".. Πολλά φιλιά και καλή Κυριακή Ελενάρα μου ✿

    Υ.Γ Ποιείς "μικρούς αγγέλους"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λίγο από παραμύθι, λίγο από αθωότητα, λίγο από ονειροπόληση, λίγο από ελπίδα. Μας ταξίδεψες πάλι, Ελένη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. πολύ όμορφη φίλη... κι οι μικροί άγγελοι κι αυτοί εδώ.. μέσω εσού

    χρόνια πολλά!!! φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μας γέμισες αστέρια, κυματάκια, στάχυα, παπαρούνες...κι άλλες πόσες υπέροχες εικόνες!
    Εξαιρετικό!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οι μικροί άγγελοι σου Λενιώ μου..αγγιξαν τα τρίσφαθα της ψυχής μας..
    Προσκυνώ σε!! χαιρομαι που εισαι παλι εδώ.. να ευφραίνεις την καρδιά μας..!!
    Τ'αχείλι του Θεού να φιλήσουν
    Μικροί να γίνουν άγγελοι!
    ΤΙ ΌΜΟΡΦΟς ΣΤΊΧΟΣ..!!!!
    Σ αγαπώ...φιλω σε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. αχ Ελενη μου καλη
    εισαι συγκλονιστικη!
    αυτο μονο

    ΑπάντησηΔιαγραφή