Καλπασμός

Μαζί σου θα δοθώ στη μάχη,
εκτάσεις μακρινές να κυριεύσουμε.
Μη βλέπεις τώρα που χαμογελάω,
οργή και θυμό έχει η καρδιά,
μαρτυρίες και κραυγές είχε το σώμα.
Αφιερώθηκα στο αδύνατο από μικρή.

Ετοιμοπόλεμη και δυνατή,
θα σταθώ μπροστά στους εισβολείς.
Ασπίδα και δόρυ θα κρατάμε,
την άβυσσο του μυαλού να στοχεύουμε.
Δερμάτινα σαντάλια και χιτώνες λευκούς θα ντυθούμε,
ελεύθερα να βγαίνουμε, στα μονοπάτια των φωνών.

Μην απορείς έτσι μικρή που με βλέπεις.
Μεγάλη έχω την πόρτα της ψυχής,
μεγάλη και διάπλατα ανοικτή στα θαύματα της ζωής.

Στο φωταγωγό το δάφνινο στεφάνι, η μυρτιά κι ο ασπάλαθος.
Απερισκεψία μεγάλη να τα αφήσεις εκεί.
Αυτά τα όπλα μας κι η κληρονομιά μας,
αυτά τα μέτρα μας κι οι μαρτυρίες μας.
Στην επιφάνεια των μαρμάρων θα τα μεταφέρω
να έχουν οι προσκυνητές κονάκι και αίμα χάλκινο, να ψυχώνονται.

Είναι άνοιξη, πέρασε η καταιγίδα.
Στέγνωσε πάνω στην πόρπη μου
το διάφανο δάκρυ των σύννεφων.
Η βαρκούλα φιλιέται με τον βράχο
και μας περιμένει...

Δώσου στον άνεμο.
Δώσου στα κύματα.
Πλησίασε χωρίς φόβο τη φωτιά,
αναμμένοι οι πυρσοί μας θα μας καθοδηγούν.
Πριν τη μάχη φόρα μονάχα,
εκείνο το φυλακτό με τη σμύρνα.
Ωραίος κι άτρωτος να μένεις στους αιώνες,
ένας επίγειος Θεός με φορά προς τον καλπασμό της ανατολής!

Πήρε μέρος στο δρώμενο "Παίζοντας με τις λέξεις" που με άψογο τρόπο διοργάνωσε
η me(maria) μας με πρωτεύσασα την Αριστέα μας!!