Αισθαντική ομορφιά

 haibun 

Φορούσε ένα μακρύ αστραφτερό φόρεμα με βαθύ μπούστο. Όπως ήταν καθισμένη πάνω στην πέτρα έμοιαζε με γοργόνα που συνομιλεί με τα καράβια. Της έστελνε ο ήλιος μια δέσμη φωτός και διαστέλλονταν οι γαλάζιες ίριδες των ματιών της. Έλεγες πως ήταν ψεύτικη σαν νεράιδα που το έσκασε απ' την τροπική ζώνη με τα παραδείσια πουλιά.

Λυγούν τα στάχυα

καλοκαίρι τα δρέπει-

δρεπανιού κόψη.

Είχε μακριά ξανθά μαλλιά με τους βοστρύχους να φτάνουν ως την πλάτη σαν χείμαρρος. Αλαβάστρινο σώμα που το πότισε η αρμύρα και κρουστό βγήκε στην επιφάνεια να διαφεντεύει τα πλήθη των αγγέλων που παραφυλούσαν παράμερα στην ακτή. Αδερφή τους την ήθελαν στα τάγματα τους αρχάγγελο να την ορίσουν και επιστάτρια στους φάρους.

Άκουσμα γρύλου

ξαγρυπνάει η πόλη-

λευκή η νύχτα.

Μύριζε το νυχτολούλουδο βαριά και το γιασεμί έδινε αγώνα να το ξεπεράσει. Ο κόρφος της αιθέρια έστελνε αρώματα που σκέπαζαν όλες τις  ευωδιές της γης. Τα χείλη της είχαν το χρώμα του βατόμουρου. Κάνιστρα έπαιρναν τα παιδιά γεμάτα με ροδοπέταλα για να την ράνουν. Κάποιος είπε πως κοιμόνταν με τον ήλιο αγκαλιά κι αυτόφωτη ήταν, μια αρχοντοπούλα των αιθέρων που ήρθε την γη να κατακτήσει.

Φυσάει λίβας

ανακατεύει μαλλιά-

θεϊκοί ώμοι.

Στην κόρη μου.