Αναστάσιμο άγγελμα

Το κωδωνοστάσιο απείχε τριάντα 

μέτρα περίπου από το τελευταίο σπίτι.

Κάθε απόγευμα στις τρεις ή ώρα 

ακριβώς έρχονταν ένας άγγελος 

ξυπόλητος και χτυπούσε τις καμπάνες

με φρενήρη ρυθμό. 

Ξεσηκώνονταν η πόλη , ξεσηκώνονταν 

η γειτονιά και τα γύρω προάστια. 

Έτρεχε έντρομος ο κόσμος

στις πλατείες, στις εκκλησίες, 

στα καφέ για να σωθεί. 

Μην ήταν σεισμός, μην ήταν φωτιά,

μην ήταν επιστράτευση και πόλεμος. 

Μεγάλος χαλασμός και μια γενικότερη 

ανακατωσούρα έπλητε την κοινωνία. 

Ο νεωκόρος τραβούσε τα μαλλιά του.

Αναθεμάτιζε τον ύπνο που δεν 

τον άφησε να διώξει μακριά τον 

απρόσκλητο επισκέπτη. 

Με κεριά αναμμένα στα χέρια έκανε 

το σημείο του σταυρού προς τη μεριά 

της ανατολής. 

Δεν είναι άγγελος αυτός έλεγε αλλά 

καθαρά ο έξω από εδώ. 

Καλούσε την πόλη να προσευχηθεί. 

Καλούσε τον λαό να νηστέψει και να

ορκιστεί συνεργασία και πίστη. 

Κανείς δεν τον άκουγε. 

Η κλίμακα της φωνής του χάνονταν 

μέσα στον άλαλαγμό και στην υστερία

του πλήθους. 

Κάθε απόγευμα στις τρεις ακριβώς 

επαναλαμβάνονταν το ίδιο σκηνικό .

Ο νεωκόρος τρόχιζε μαχαίρια, έβαζε 

ξυπνητήρια, απειλούσε. 

Τίποτα όμως δεν έβγαινε, ο άγγελος 

έρχονταν ξυπόλητος πάντα και τάραζε 

τα νερά. 

Ώσπου μία μέρα ο άγγελος δεν φάνηκε. 

Ο νεωκόρος έτριβε με ικανοποίηση 

τα χέρια του κι ένα γελάκι ξέφευγε

από τα χείλη του .

Νικήθηκε το κακό αποφαίνονταν 

Η χαρά του όμως δέν κράτησε πολύ. 

Κατέφθασε η νύχτα αφέγγαρη και χωρίς 

ούτε ένα αστέρι. 

Ο κόσμος αλαλάζοντας σκόνταφτε στους 

θεοσκότεινους δρόμους. 

Οι μανάδες έκρυβαν αναστατωμένες 

τα παιδιά κάτω από τις ποδιές τους.

Το έρεβος κατοίκησε στις καρδιές. 

Κι έπειτα ήρθε η μέρα και χιόνισε 

καταμεσής του θέρους. 

Όλοι σταυροκοπιούνταν και παρακαλούσαν 

να έρθει πίσω ο άγγελος. 

Ο νεωκόρος δεν προλάβαινε να ανάβει 

τις λαμπάδες. 

Εισακούστηκαν ύστερα από ένα μήνα. 

Ο άγγελος τους επέστρεψε. 

Κανείς δεν τον φοβόταν τώρα. 

Αντίθετα μάλιστα το χτύπημα της καμπάνας 

τους χαροποιούσε σαν αναστάσιμο άγγελμα 

Ο άγγελος δεν τους εγκατέλειψε ποτέ ξανά. 

Το κωδωνστάσιο στολίστηκε με βάγια. 

Μόνο ο νεωκόρος αλλαξοπίστησε γιατί 

πολύ φοβούνταν τους αγγέλους και τις

γραφές.