η εκδίκηση των ψαράδων

Όταν ψιχαλίζει βγαίνουν στα ανοιχτά της Τζιας στις
Ποίσσες νεογέννητες μέδουσες για να λουστούν με μύρο.
Οι παραθεριστές ανάστατοι παραχώνουν τα μαύρα
κουβαδάκια τους στην άμμο και τα παιδιά χειροκροτούν
χορεύοντας ξέφρενους αφρικάνικους ρυθμούς σε τελετές
με θεούς ραβδοσκόπους…
Όταν συννεφιάζει αναδύονται στα βράχια του Κούνδουρου
δεκάπλοκα χταπόδια, αφαρπάζουν τους γλάρους,
περισφίγγουν το φως του Αιγαίου και μικρά καράβια
γυμνών ψαράδων καταπίνουν!
Όταν ψιχαλίζει τα σύννεφα τρέφουν τον άγιο δίσκο
του ήλιου με διπλά ουράνια τόξα και θυσίες
καταθέτουν στο βωμό του Αιόλου για καλοτάξιδες
πορείες στη χλοερή Κολχίδα.
Όταν κλαίει ο ουρανός, συγχώρεσέ μου τον άμετρο λυρισμό,
οι μέδουσες στα ανοιχτά της Τζιας φορούν ψάθινα καπέλα
για να προφυλάξουν το τρωτό διαφανές σώμα τους,
κι οι λουόμενοι έχουν προ πολλού εγκαταλείψει τις μοβ
ομπρέλες τους πλάι στα παραχωμένα μαύρα κουβαδάκια τους
στέγη προσφέροντας κι ανεμόμυλους στους ανέστιους
αχινούς, που σκληρά εκδικήθηκαν τις αβρές πατούσες τους
στην τιτάνια προσπάθειά τους να αποδράσουν…
Τέλος μάθε το μια και καλή, πως όταν ψιχαλίζει
τα κοράλλια γίνονται αμβροσία και αποξηραμένα
γριβάδια στα πήλινα πιάτα των νεόπτωχων ψαράδων
όπου γης!