κόκκινη στεφάνη

*
Μέσα σε λάμπα μυστική
Εσωκλείω το όνομα σου
Με κίνηση αργή σαλαμάντρας
Ακούω τους παλμούς της καρδιάς σου
Να χτυπούν ασταμάτητα
Το φτερό της αυταπάτης
Λειαίνει την κόκκινη στεφάνη της αμμουδιάς
Χτυπούσα με σίδερο αιχμηρό
Τη φλέβα της πέτρας στο ακροθαλάσσι
Το μακρινό νερό βοούσε
Στις στενωπούς της θύμησης
Ανέβαιναν τα κλαδιά της φτελιάς που φυτέψαμε
Πήρες την πέτρα του αχάτη
Με το αριστερό σου χέρι
Και μου την χάρισες

*
Είναι μακρινές οι μέρες
Που το ψυχρό είδωλο του λόγου σου
Χτύπησε πάνω στη γλώσσα της φωτιάς
Οι κουρσάροι της νύχτας
Κατέλυσαν το σώμα σου
Πλαισίωσαν με μπλε κορνίζα
Την αθέατη πλευρά του σφριγηλού σου στέρνου
Ήταν κοντά η αδερφή σου
Που κρατούσε το πανέρι
Με τα ολόγλυκα μήλα
Μια νεροποντή ξαφνική πέρασε
Κάτω από την υπνωτισμένη
Επιφάνεια της λήθης
Το μπουμπούκι φλέγεται είπες
Η μνημοσύνη ζητά λύτρωση
Η κυρά των μουσών
Κρατάει ένα μαυρομάνικο μαχαίρι

*
Όταν πλησιάσει το πλοίο στην ακτή
Θα ανοίξω τα αμπάρια του
Θα ψάξω τα κιτρινισμένα κείμενα
Και τη γραμμή της αλήθειας στο χέρι
Θα αναζητήσω
Ύστερα θα αφιερωθώ
Στην ματωμένη στιγμή
Της εαρινής παπαρούνας
Σκεπάζοντας απαλά με χάδια
Τους φλοιούς του σχιστόλιθου που την κλείνουν
Θα μείνει το δίχτυ μου αδειανό
Οι καθρέφτες θα έχουνε σπάσει
Και αίμα θα στάζουν τα κρεβάτια
Που κοιμήθηκες

*
Μέσα στο δρόμο και στα χαμαιτυπεία
Θα μαζέψω νέες δυνάμεις
Και τον ίσκιο της πανοπλίας θα ντυθώ
Ύστερα με τραχιά την παλάμη
Θα ιχνηλατήσω την αχυρένια
Καλύβα των εκδρομέων που δεν γύρισαν
Διασπαρμένη σε άπειρους ήλιους
Θα ανεβάσω την ψυχή μου στον αιθέρα
Πυρό το φως
Ήρθε η στιγμή να αγαπηθούμε

*
Στο σκοτάδι θα διαφυλάξω
Το κυματιστό σώμα της ζωής
Μην απορρίψεις τη χρυσή τομή της σελήνης
Τον νόμο των αθώων
Την αιώνια δόξα της ρίμας
Σιωπηλά να ζυγίσεις τον αέρα
Και με το νύχι να χαράξεις
Ένα φτιασίδι στο πουκάμισο του Γενάρη
Σπηλιά  να σκάψεις πάνω στο φρύδι του ορίζοντα
Απόρθητος και μόνος
Να ανασύρεις απ τα μαβιά βάθη της θάλασσας
Τη φωλιά των γλυκών αναμνήσεων
Εγώ θα στερεώσω μια επιγραφή στον ουρανό
Να σε προσέχει από το περίλαμπρο φως της αυγής

*
Τα ζεστά σου μπράτσα
Είναι οι άγκυρες στα τριγωνικά
Μάτια της θάλασσας
Ο κυματισμός που προσελκύει τις μέλισσες
Φλοίσβοι θα πνίξουν τα όνειρα σου
Κι ο έρωτας καλπασμός μυθικός
Στις έφιππες γλώσσες του νοτιά
Θα σε εκπορθεί ασώματο κέλυφος
Μέσα σε λάμπα μυστική

Εσωκλείω το όνομα σου 

Με κίνηση αργή σαλαμάντρας για να το θωρώ τις νύχτες