Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

ιχώρ της λάμψης



Χάλκινες ραφές έραβες
Πάνω στα φραγκοστάφυλα
Της επηρμένης φλόγας  
Στα μέρη εκείνα του Νότου
Όπου ζούσες απόμακρος
Μαζί με τον εξόριστο ποιητή
Αδιόρατος από το πορτοκαλί υφάδι
Φυγάδευες αργά το δάκρυ σου 
Στην καλύβα με τους απόσκιους
Νερόλακους προστατεύοντας
Την ίριδα του εσταυρωμένου
Νυχτολούλουδου στο αναρρωτήριο
Με τα πράσινα παραθυρόφυλλα
Πονούσες, το απαρηγόρητο κενό
Σε εξαθλίωνε φιλώντας σε
Μέσα στις μαύρες εσθήτες
Της πολύλαλης πεταλούδας
Αναγύρεψες την πικραμένη
Κεραία του εγκλωβισμένου
Ήταν τότε που πέρναγε
Ντυμένη στα λευκά
Η ζωντανή ορδή
Των ακοίμητων μελισσών
Πορεία στο κεχριμπαρένιο νερό
Χόρευαν οι κυκλικοί υδρατμοί
Στο μάγουλο της μοναχικής κόρης
Ονειρευόσουν μια αμμουδιά
Με κελύφη αχινών
Και κόκαλα σουπιάς
Που το κύμα ξέβραζε τις νύχτες
Του ανέσπερου μαλαχίτη
Πράσινη η ουρά του γαλαξία
Παράστεκε την ανέμη του σκότους
Όταν στο πλατύσκαλο απόθετες
Τη στάμνα με τις διαμάντινες ώρες
Η θάλασσα αποκοιμιόταν
Κάτω από το βαρύ της κάλυπτρο
-Απειθάρχητη συνοδός- 
Σαν θαλερός μετεωρίτης
Που χάνει τη πιθανή του πορεία
Και κυρτά γέρνει την πλούσια κόμη του
Στους μαύρους χιτώνες της γης
Μια αγκαλιά αναφαίνονταν
Στους σπόρους της άλικης μιμόζας
Ο χωρισμός βάραινε στα βλέφαρα
Σαν το κοπίδι του ήλιου
Πάνω στο ώριμο στάχυ
Βάραιναν τα βλέφαρα
Ασκήτευε το κρύο χέρι
Αποδιωχνόταν ο σφυγμός των δακρύων
Στο ανώγειο παλάτι του έρωτα
Μαζί με το νεκρό ερωδιό
Στο λιμναίο πάρκο της Υλίκης  
Βλάσταινε η ρίζα της μυρτιάς
Απογευματινές αίλουρες προσευχές
Η ιαχή της καλύπτρας αναπαυόταν
Στους χωμάτινους θόλους των σπηλαίων
Πέταγες ένα πετραδάκι
Στις στεφανωτές υγρές καμάρες 
Άκουγες πολλαπλάσιο τον ήχο
Να διασκορπίζεται στον ιχώρ της λάμψης
Απόκοσμος βάδιζες πάνω στη λάμα του
Στον έρωτα ταγμένος των θεών
Χάλκινες ραφές έραβες
Πάνω στα φραγκοστάφυλα
Της επηρμένης φλόγας   

26 σχόλια:

  1. Στις αποκολλήσεις
    Χάλκινες
    οξιδωμένες ήδη
    Ραφές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο χωρισμός βάραινε στα βλέφαρα
    Σαν το κοπίδι του ήλιου
    Πάνω στο ώριμο στάχυ
    Βάραιναν τα βλέφαρα
    Ασκήτευε το κρύο χέρι
    Αποδιωχνόταν ο σφυγμός των δακρύων
    Στο ανώγειο παλάτι του έρωτα
    Μαζί με το νεκρό ερωδιό
    Στο λιμναίο πάρκο της Ελίκης
    Αναβαπτίζεται ο λόγος σου
    μέσα στις ρίμες των δακρύων
    Διάλεξα αυτό το κομμάτι για
    την δύναμη των στίχων
    Στίχοι βαροί και ιδεατοί
    Αναίτιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βαδίζεις επικά και με συνέπεια προς το απόλυτο λυρικό παλάτι!
    οικοδέσποινα των ονείρων!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακου τι έγινε .....

    Ιστορία καταγεγραμμένη στης Ασφάλειας τα Αρχεία...
    Ενοχη παραλίγο: ΕΓΩ...

    ήρθα...
    πάλεψα να σε αγγίξω...
    δεν καταφερα....
    Ζήλεψα...
    σε έκλεψα.....
    και στο τελειωμα μιας αρπαγής...
    σε ΓΝΩΡΙΣΑ από την αρχή...

    Ελεύθερη Καλλιτέχνης...
    Ασύνορη....

    ΕΣΥ....

    και ασκήτεψα μαζί σου....

    και έμαθα τα Όσα ο συγχρονισμός της Γραφής σου και της Ανάγνωσής μου μού επέτρεψε......

    Τώρα σκαλίζω μέσα στο Ποίημά σου,
    τις δικές μου Πηγές....

    και ανεξάρτητη η Ιχωρ της Λάμψης μου χαρίζεται αυτόβουλα.....

    Ραβω στο Σώμα μου Νέους Ορίζοντες
    και κάθε σου λέξη Ίνα για να στερεώσω το Ρούχο της Σκέψης μου....


    Φιλί..... ζεστό.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. η λυρικότητα και η αμεσότητα των στίχων σου, χαρίζουν ρίγη…

    σε γλυκοφιλώ αγαπημένη μου ποιήτρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. στη ποίηση ταγμένη Ελένη μου
    με ένα "σπάνιο" τρόπο
    που ως φαίνεται σε "βαστάει" για να υμνείς

    την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. οξειδωμένες οι ραφές Χριστίνα μου
    βρίσκουν καταφύγιο στη καρδιά μας
    Σε ευχαριστώ και σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αναίτιε χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα όπως και το συγκεκριμένο απόσπασμα
    Να είσαι καλά τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στρατή βαδίζω ολομόναχη
    στο κράτος της ποίησης
    Τα λόγια σου μου δίνουν
    φτερά και με εξάπτουν θετικά
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κάκια μου ξεχώρισα από το σχόλιο αυτό

    "Τώρα σκαλίζω μέσα στο Ποίημά σου,
    τις δικές μου Πηγές....
    και ανεξάρτητη η Ιχωρ της Λάμψης μου χαρίζεται αυτόβουλα....."
    έχεις το τρόπο σου να μαγεύεις
    Φιλιά πολλά αναπνοής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. λύχνε μου το ρίγος του ποιητή
    είναι το καρτέρεμα της ελπίδας
    η αποσαφήνιση της ανθρωπιάς
    η μάχη για την αθανασία
    Σε φιλώ ευχαριστώντας σε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπημένη μου meggie μια πνοή είναι τα λόγια μας στη πορεία της ζωής
    που με συνέπεια και πείσμα αντιστεκόμαστε
    Σε φιλώ και σε πολυαγαπώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χαλκεύω την σκέψη μου
    και υπερασπίζομαι σθεναρά
    τον δικό σου λόγο που με αφυπνίζει
    Σε πλησιάζω όταν το κρύο χέρι ασκητεύει στο φως των στίχων σου
    φιλιά...Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δανάη σε ευχαριστώ πολύ
    συμμετέχω στην δική σου πνοή
    φιλιά πολλά συνειρμικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν είμαι ποιήτρια ποτέ δεν θα γίνω. Με τη λογοτεχνία και τα θεατρικά κείμενα φλέρταρα από μικρή. Αλλά αυτό που έγραψες με κάνει να υποκλίνομαι...

    Δεν ξέρω από που πηγάζει η έμπνευσή σου, να εικάσω μπορώ μονάχα. Και συνήθως οι πόνοι γεννούν τα μεγαλύτερα διαμάνια. Κι αυτό το κοπίδι-διαμάντι που στάζει αίμα, μελάνι να έχεις για την πένα σου, κράτα το. Με όποιο κόστος.

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καναρινένια μου κρατάω το σχόλιο σου σαν θησαυρό μεγάλο μέρος της έμπνευσης έχεις δίκιο πηγάζει από το πόνο και τις δοκιμασίες κι από αυτές είχα πολλές
    Σε φιλώ και να ξέρεις πως χαίρομαι πολύ όταν έρχεσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θέλω να σου ευχηθώ να μην ξαναπονέσεις πολύ στη ζωή σου και δε μ' αφήνεις...
    Ναι από τον πόνο πηγάζει η έμπνευση είναι γεγονός.
    Από τον πόνο και την ευαισθησία και εσύ έχεις μπόλικη από δαύτη καλή μου...
    Καλή σου ημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Περήφανη μανιάτισσα τώρα βρίσκομαι σε μια περίοδο νηνεμίας παρά τις εξοντωτικές και συνταρακτικές εξελίξεις στο γενικότερο περιβάλλον
    αντινομία το ξέρω αλλά συμβαίνει
    Πολλά φιλιά και σε ευχαριστώ για τις παραινέσεις σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλησπέρα, Ελένη!
    Μια προκάτ άνοιξη σε περιμένει.
    Από μένα για σένα.
    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σε ευχαριστώ Αιμίλιε
    θαυμάζω τα γραπτά σου
    και το ποιητικό σου λόγο
    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Είναι ο πόνος, είναι το απαρηγόρητο κενό, είναι που βαραίνουν τα βλέφαρα και ασκητεύει το κρύο χέρι... Είναι που αποδιώχνεται ο σφυγμός των δακρύων..
    Προσπαθώ να σκαρφαλώνω στη σκέψη σου και πιάνομαι από λέξη σε λέξη..
    Είναι που παλεύω να επιστρέφω σώα και σωσμένη από τις καταδύσεις μέσα μου..
    Και η ποίησή σου είναι πάντα δυνατές πνοές οξυγόνου..
    Καλή Κυριακή Ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μελίνα μου αυτές οι καταδύσεις που κάνουμε στο εσωτερικό της σκέψης
    και της ψυχής μας διαφοροποιούν από τους κήνσορες της αντίπαλης ζώνης
    Εμείς θα παραμείνουμε όρθιοι στις πύλες της δικής μας πόλης όσο τα στίφη θα σφάζονται και θα εκλιπαρούν τη συναίνεση μας είναι προδιαγεγραμμένη η πορεία μας
    Σε ευχαριστώ μάτια μου καλό υπόλοιπο Κυριακής μιας ιδιαίτερης μέρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πολύ Καλημέρα, να έχεις μια όμορφη και καλή νέα βδομάδα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλή βδομάδα φίλε φάρε
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Βλάσταινε η ρίζα της μυρτιάς
    Απογευματινές αίλουρες προσευχές
    Η ιαχή της καλύπτρας αναπαυόταν
    Στους χωμάτινους θόλους των σπηλαίων
    Πέταγες ένα πετραδάκι
    Στις στεφανωτές υγρές καμάρες
    Άκουγες πολλαπλάσιο τον ήχο
    Να διασκορπίζεται στον ιχώρ της λάμψης
    Απόκοσμος βάδιζες πάνω στη λάμα του
    Στον έρωτα ταγμένος των θεών
    Αυτό το διαμάντι απέκοψα
    για να βαδίσω στον δρόμο σου
    αν μου επιτρέπεις
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. οι δρόμοι κι οι πορείες
    είναι κοινοί και ιδιωτικοί
    πορεύσου όπου εσύ θέλεις
    φιλί ανώνυμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή