Κρατούσες στο χέρι σου απαλά
Το όστρακο της διαφυγής
Παλαιό σου όνειρο ερωτικό
Κορυφωνόταν στην απλίκα
Της δεύτερης εξορίας
Το σκαλοπάτι έτριζε τη νύχτα
Το βάρος διογκώνονταν στο κενό
Καταλάμβανε τις σήραγγες
Των μικρών κοχυλιών
Δάκρυ τα πότιζε και αίμα
Σαν Κοχλαστό ποτάμι
Που αναδύεται από το φαράγγι
Της μακρινής Ανδαλουσίας
Το μάργαρο αποκολλιόταν
Από τη βάση της πέτρας
Πέτρα θαλασσινή του σεληνίτη
Ακροδάκτυλο του κύματος
Να σκάει στα λεπτά σου χείλη
Φέροντας αινίγματα και δεσμούς
Που την λύση τους φαιδρά
Επιβουλεύονταν οι αντένες
Των βουβωνικών ρωγμών
Έμπαινε ένα δίχτυ ανάμεσα μας
Στρογγύλευε ο ορίζοντας
Κι έστελνε αμφίβιες
Μελωδίες προανάφλεξης
Στον ερτζιανό έρωτα
Τα σημεία του χρόνου
Αναζητούσαν τις κορυφές
Του άλιου καβαλάρη
Τα μήκη και τα πλάτη της αγχόνης
Επευφημούσαν τον μέγα
Πολιορκητή της σκονισμένης
Ακροποταμιάς βασανιζόσουν
Άκριτος επαναστάτης ο ήλιος
Μεταμόρφωνε το μπρούτζινο
Χέρι του αγάλματος σε αιθέριο
Νήμα καλοκαιρινής μπόρας
Έπιανες την μια άκρη
Οδηγός του πεπρωμένου
Σε έβγαζε στο πλωριό καράβι
Με τους ματωμένους χάρτες
Βάδιζες στα ακρόπρωρα
Στη προσπάθεια να εξυφάνεις
Το κονιορτό της απογυμνωμένης
Ψυχής μετεωριζόσουν πάνω
Στο ψυχανέμισμα της αορτής
Χόρευες με πόδια γυμνά
Φιγούρες νέγρικες από παιδικά πέλματα
Αργούσε να έρθει η ενηλικίωση
Στο βουβό κλαυθμό της ράγας
Οι νυχτερινοί σταθμοί
Παρηγορούσαν τους άστεγους
Ωροδείκτες
Μιλούσαν για την ακμή
Της πυρωμένης βελόνας
Φευ! Η διαφυγή είναι
Ένα αποδημητικό μαντίλι
Στα ριγωτά σκέλη
Των κολασμένων νυμφών
Ένας αποχωρισμός με χαμένα
Τα προδοτικά αργύρια
Των σπινθηροβόλων αρμών
Ένα μυστικό αραξοβόλι
Στον τελευταίο δείπνο
Του επιθανάτιου ρόγχου
Μαδούσαν οι ύπεροι
Της μεταφυσικής νεροσταγόνας
Πόντιζε ο ναύτης
Τρικάταρτες απουσίες
Σε πελάγη άγρυπνα του σκότους
Ωχριούσες βουβός επισκέπτης
Τσεκάριζες την αντοχή
Του πάθους μπροστά στον ιβίσκο
Της μεταμφιεσμένης αυταπάτης
Ξεχνούσες τα ηλεκτρονικά
Σημάδια της μοίρας
Κι έχριζες αυτοκράτορα
Το ηφαιστειακό αηδόνι
Στις χώρες που γεννιούνται
Οι μαύροι κάκτοι του έρωτα
Την νύχτα των μεγάλων βρυχηθμών
Περιδιάβαινες το κορμί μου
Σαν ήχος απόμακρος της όστριας
Λάβωνες την συνισταμένη
Ελπίδα στους κωδικούς του αίματος
Στις Αφίδνες είχες κατακρατήσει
Τον σπόρο του ηλίανθου
Που ευθυγραμμίζονταν στο άπλετο φως
Του απόλυτου μεσημεριού
Στεκόσουν δίπλα στο χορταριασμένο μνήμα
Του φαιού φοινικόδεντρου
Κι ανάξια προετοίμασες την διαφυγή σου
Πικρό σκίνο του άλγους
Αμφίβολα κατέρχεσαι στο κενό
Πικρό σαν την εποχή που ζούμε Ελένη μου μα και τόσο διεισδυτικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι "Αφίδνες" πόσα μου θύμισαν....
φιλώ σε poeta μου!
Πώς απολαμβάνω πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ξετυλίγω το νήμα με τις λέξεις σου
περασμένες σαν χάντρες από πολύχρωμα πολύτιμα πετράδια,
να σκεδάζουν το φως, να στραφταλίζουν, να γεννούν μικρές σπιθίτσες
που χοροπηδούν γύρω απ’ τις γραμμές σου
άλλοτε αχνοφωτίζοντας και άλλοτε φλογίζοντας τις τεταμένες αισθήσεις…
Σ’ αγαπά η έμπνευση Ελένη μου!
Φιλί καλησπερίσματος..
Άκριτος επαναστάτης ο ήλιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταμόρφωνε το μπρούτζινο
Χέρι του αγάλματος σε αιθέριο
Νήμα καλοκαιρινής μπόρας
Έπιανες την μια άκρη
Οδηγός του πεπρωμένου
Σε έβγαζε στο πλωριό καράβι
Με τους ματωμένους χάρτες
Βάδιζες στα ακρόπρωρα
Στη προσπάθεια να εξυφάνεις
Το κονιορτό της απογυμνωμένης
Ψυχής μετεωριζόσουν πάνω
Στο ψυχανέμισμα της αορτής
Από τον χειμαρρώδη λόγο σου
επέλεξα το παραπάνω που με
ενθουσίασε πολύ
Εκλαμβάνεις την ουσία του στίχου
Δανάη
"Ξεχνούσες τα ηλεκτρονικά
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημάδια της μοίρας
Κι έχριζες αυτοκράτορα
Το ηφαιστειακό αηδόνι
Στις χώρες που γεννιούνται
Οι μαύροι κάκτοι του έρωτα"
Τι παραπάνω από ποίηση!!
Αναίτιος
Φαραώνα μου και η πιο πικρή και δύσκολη φάση της ζωής μας περικλείει
ΑπάντησηΔιαγραφήτον σπόρο της ανάτασης και της ελπίδας
Χαίρομαι πολύ τα λόγια σου και σε ευχαριστώ ιδιαίτερα
φιλί
Μελίνα αυτά τα πολύτιμα πετράδια τα κρατάω σφιχτά είναι ο πραγματικός θησαυρός μου που ποτέ δεν θα αποχωριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέξεις και εικόνες μεταμορφώνουν τις σκέψεις μας και μπολιάζουν με φως την φαντασία μας
Σε ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ
Δανάη σε ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα γενναιόδωρη και προσηνής
Σε φιλώ
Αναίτιε με ενθουσιάζεις με αυτά που γράφεις... επικίνδυνη η δόση
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά πολλά
Άκριτος επαναστάτης ο ήλιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταμόρφωνε το μπρούτζινο
Χέρι του αγάλματος σε αιθέριο
οδηγάς το πεπρωμένο όπως της ποίησης το τρεχαντήρι..
καπετάνισσα!
φιλιά!
Ελένη, τί όμορφα που χρησιμοποιείς τις λέξεις της γλώσσας μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις ανακαλύπτεις ξανά θα έλεγα!
Καλό ξημέρωμα γλυκια μου!
Οδηγός του πεπρωμένου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε έβγαζε στο πλωριό καράβι
Με τους ματωμένους χάρτες
ξυπόλητη πάντα είσαι Ελένη μου. με πόδια ματωμένα....
Επέτρεψέ μου να σου αφήσω το Σχόλιο που άφησα στην τελευταία ανάρτηση του Αγαπημένου μου Κωνσταντίνου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσιμεντοποιώ το ΣΥΜΠΑΝ μου για να δω το Θαυμα της Μαργαριτας.... την Ισχυρή Δόνησή της και το σημάδι της Ρωγμής από τη Θέληση αναρρίχησης ως το ΦΩΣ...
Χτίζω Ναούς για να δοκιμάσω την Ευπιστία των Λαών και μόλις τους πείσω να επιβεβαιώσω την ΕΥΚΟΛΙΑ με την οποία χάνεται η Ευπλαστη Ισορροπία της Μαριονέτας....
Χτίζω ΦΥΛΑΚΕΣ για να εκπαιδεύσω τους κρατούμενους Ισοβίτες μου σε ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ.....
και ακομη τα βραδια συνηθιζω να ΕΣΩκλεινομαι πίσω από το πιο σκοτεινό ΚΕΛΙ εκπαιδεύοντας και τις ΔΙΚΕΣ μου τεχνοτροπίες ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ και ΓΥΜΝΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ στο χωματόδρομο της ξυπόλητης Δράσης....
Σε φιλώ γλυκά....
Θέλω να ξεφύγω από το πεπρωμένο. Θέλω να ξεφύγω από τους οιωνούς που κινούν τα σκοινιά μου προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Πως μπορώ να κόψω αυτά τα σκοινιά; Μπορεί το ποίημα; Μπορεί ο ποιητής να μου μάθει να κόβω τα σκοινιά μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερήφανη μανιάτισσα είμαι πολύ χαρούμενη που είσαι εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια εφόρμηση για νέες
απόπειρες γραφής
Σε ευχαριστώ πολύ
φιλί
Στρατή πόσο πολύ αγάπησα
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λόγια σου!!
Έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα
για μένα γιατί εμπιστεύομαι
πολύ το κριτήριο σου
φιλί
Κάκια μου πανέμορφο το ποίημα σου
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι γεννημένη ποιήτρια ξέρεις να διεισδύεις στα πανάκριβα παλάτια της ψυχής και να αναδιφάς το αποκρυστάλλωμα της
Σε πολυαγαπώ και σου στέλνω τα φιλιά μου
Λύχνε μου με γυμνά τα πόδια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήαρέσκομαι να βαδίζω ώστε να ψηλαφώ
τις φλέβες της γης στην ακέραια διάσταση της
Σε ευχαριστώ πολύ χέρι- χέρι καταμαρτυρούμε την αλήθεια
πολλά φιλιά προσήλωσης
Γουΐκα αγαπώ πολύ τη παρουσία σου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα σχόλια σου ο ποιητής μπορεί
να αντικρούσει τη πραγματικότητα
και να προάγει το ασύλληπτο κομμάτι
της ψυχής
Εσύ το γνωρίζεις αυτό και το ακουμπάς μέσα από τα κείμενα σου
Σε ευχαριστώ και σε φιλώ
Φευ! Η διαφυγή είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα αποδημητικό μαντίλι
Στα ριγωτά σκέλη
Των κολασμένων νυμφών
Ένας αποχωρισμός με χαμένα
Τα προδοτικά αργύρια
Των σπινθηροβόλων αρμών
Ένα μυστικό αραξοβόλι
Στον τελευταίο δείπνο
Του επιθανάτιου ρόγχου
Η οριστικοποίηση του θανάτου
είναι η προοικονομία της ζωής
Θάνος
Θάνο σε ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τη παρουσία σου εδώ
σαν να έχεις δίκιο
φιλιά πολλά
Δεν ξέρω, όσο και να στρογγυλέψει ο ορίζοντας, ξανά αιχμή, ξανά πληγή...Σκοτάδι και δύσκολα ξεμπλέκεται το εγώ, το εσύ, από το εμείς κι αυτοί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό νιώθω κι εγώ Χριστίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήμια ακίδα να ακουμπά στην ψυχή
και να διαπερνά τον ιστό της
Μια συνεχής διαπάλη
φιλί
καλημέρα Ελένη...
ΑπάντησηΔιαγραφήσπουδαίο κλείσιμο...αναμφίβολα κατέρχεσαι στο κενό...
δαντικός στίχος
απολαμβάνω το οδοιπορικό! :)
σε φιλώ και χαίρομαι που είμαι εδώ
Φαίδρα καλώς σε βρίσκω εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα πολύ τα λόγια σου
Ο νόμος του πάθους
έχει τις δικές του
προσλαμβάνουσες
Σε χαιρετώ και σε φιλώ
ποιήτρια του πάθους
Στις Αφίδνες είχες κατακρατήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον σπόρο του ηλίανθου
Που ευθυγραμμίζονταν στο άπλετο φως
Του απόλυτου μεσημεριού
Στεκόσουν δίπλα στο χορταριασμένο μνήμα
Του φαιού φοινικόδεντρου
Κι ανάξια προετοίμασες την διαφυγή σου
Πικρό σκίνο του άλγους
Αμφίβολα κατέρχεσαι στο κενό
Αναμφίβολα διακατέχομαι από το πάθος σου σαν λειτουργός μετέχω
στα άχραντα μυστήρια της ποίησης
Χαίρεται
Ανώνυμε σε χαιρετώ κι εγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήμε περίσσευμα αγάπης
και σε ευχαριστώ από καρδιάς
πολλά φιλιά
"Κι έχριζες αυτοκράτορα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ηφαιστειακό αηδόνι
Στις χώρες που γεννιούνται
Οι μαύροι κάκτοι του έρωτα"
κρατώ αυτό το υπέροχο ενσταντανέ
που καθόλου ενσταντανέ δεν είναι
κι ας μοιάζει...
είναι (με κάποιο τρόπο) μαγικός
ο τρόπος που παρασύρομαι στην αφήγησή σου.
σ' ευχαριστώ.
Καλησπέρα !
Οδυσσέα ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον ιδιαίτερο λόγο σου
-κι ένας άλλος σχολιαστής διάλεξε
αυτόν τον στίχο και αρέσει και σε μένα-
φιλιά καλησπέρας
Ελένη, δε διαβάζω τη συζήτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήπριν σχολιάσω. αποσυντονίζομαι :-)
μα είναι εξαιρετική στιγμή αυτή
-ανάμεσα σε άλλες εξίσου όμορφες-
Καλησπέρα, Ελένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔος μου να κρατήσω μια στιγμή το χέρι σου.
Φιλί
Emil
Καλησπέρα Αιμίλιε
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα ευγενικός
και γαλαντόμος
φιλιά εσπερινά
Οδυσσέα η δύναμη
ΑπάντησηΔιαγραφήτου τυχαίου επενέργησε
φιλιά πολλά
Χάρηκα τόσο πολύ που σε είδα στα δημιουργικά μονοπάτια του Συλλόγου μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ
Παυλίδου Κάκια
Εγώ χαίρομαι Κάκια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν συναντώ τέτοιες πρωτοβουλίες
και τόσο δημιουργικές κυψέλες του πνεύματος
Να είσαι καλά
φιλί