Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

οι οδηγοί της νύχτας



Επιμηκύνω την εικόνα σου ως το ύψος του κυκλώνα  
Μέχρι να γίνει το φλογερό ταίρι της αστραπής
Της ξαφνικής βροχής το κοφτερό καμτσίκι
Ένα αιματοκύλισμα αργό στο λουλακί χρώμα της απειλής
-Αναδίφηση στο κρουστό κρουνό του ερωτευμένου χειλιού-
"Μια διάρρηξη είπες του μεταφυσικού αρμού
Μας αποκόπτει από την αγνότητα της κρύας βιτρίνας"
Έφυγα τρομαγμένη στους δυτικούς παράλληλους
Να συναντήσω τον διαβάτη με την λευκή μνήμη
Έσκαψα στους νερόλακους να βρω
Το χαμένο κρησφύγετο της απώλειας
Στο κήπο του παλιού αρχοντικού
Γύρεψα τη πράσινη αχλή της βερικοκιάς
Ένα μονοπάτι με καλούσε στο σκοτάδι
Οδηγοί δεν υπήρχαν παρά μόνο
Ένα ζευγάρι πλούσιων υλοτόμων
Που έκλειναν στο βλέμμα τον αντίλαλο του φλοίσβου  
Ξεχάστηκα πάνω στα προσχήματα της δικής τους αφής
Ναρκώθηκα στους πόνους των μικρών ρόζων
Και συλλάβισα για πολλοστή φορά τα αρχικά
Της μεταμφιεσμένης νεράιδας χωρίς να αστοχήσω
Τώρα ψαύω το κατεστραμμένο είδωλο σου
Με την φενάκη της τυφλής αλχημείας σε πλησιάζω
Καλώ πλανεμένους ανέμους να αγγίξουν
Τα χαρακωμένα αχνάρια του πήλινου ανδριάντα
Αδιαφορώ πυρπολώντας το μακρυμάνικο μαχαίρι των πειρατών
Δεν υφίσταμαι αποκρούω το σώμα της νησιώτικης αύρας
Και στο δάπεδο του παλαιοπωλείου
Χαράσσω ασπίδες του θέρους
Στα βελούδινα νερά προσπαθώ να κρύψω
Τα ιριδίζοντα μαύρα μαλλιά σου
Πως να αναχαιτίσω τη σκέψη της μισότρελης λάμιας
Πως να κατηφορίσω στην συστοιχία των βομβαρδισμένων κατοικιών
Και πότε θα σπείρω τα μικρά θραύσματα της ομορφιάς σου
Στο κήπο εκείνο που καθελκύει πάνω στο καθρέπτη του ουρανού
Το θαμπό θρόισμα των λευκών πελμάτων
Χωρίς να λατρέψω ξανά το άυλο φως της επιδερμίδας σου
Ντυμένη χρώματα και πέπλα κοινότυπα
Θωρώ τα αρώματα του μακρινού επιταφίου
Ένα κοντάκι και δυο δαφνόφυλλα αποθέτω
Στο μνήμα του απέθαντου έρωτα
Για να κατευνάσω τον ήχο του αποτρελαμένου τριζονιού
Που χαμογελά τρυφερά στις γιρλάντες του πόθου
Και στις νιφάδες του χιονιού προσπέφτει 
Επιμηκύνω την εικόνα σου ως το ύψος του κυκλώνα   
Μέχρι να γίνει το φλογερό ταίρι της αστραπής
Της ξαφνικής βροχής το κοφτερό καμτσίκι
Ένα αιματοκύλισμα αργό στο λουλακί χρώμα της απειλής   

38 σχόλια:

  1. Εσυ κοριτσι μου
    δεν γραφεις
    Σμιλευεις λεξεις
    οπως ο γλυπτης
    στο μαρμαρο
    -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Velvet σε ευχαριστώ πολύ
    ο στίχος μας ένα παραμύθι
    σε παιδικά χείλη
    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αφήνω το ταπεινό αχνάρι μου στην σελίδα σου που μαγευει τον νου μου και συναρπάζει τις αισθήσεις μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαγηνευτικός ο λόγος σου
    Στρατή σαν τα μικρά αχνάρια
    του λαξευτή ανέμου πάνω στη
    μαρμάρινη στήλη
    Σε ευχαριστώ και χαίρομαι που
    είσαι κοντά μου
    φιλί αξόδευτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έφυγα τρομαγμένη στους δυτικούς παράλληλους
    Να συναντήσω τον διαβάτη με την λευκή μνήμη
    Έσκαψα στους νερόλακους να βρω
    Το χαμένο κρησφύγετο της απώλειας
    Στο κήπο του παλιού αρχοντικού
    Γύρεψα τη πράσινη αχλή της βερικοκιάς
    Ένα μονοπάτι με καλούσε στο σκοτάδι
    Οδηγοί δεν υπήρχαν παρά μόνο
    Ένα ζευγάρι πλούσιων υλοτόμων
    Που έκλειναν στο βλέμμα τον αντίλαλο του φλοίσβου
    Δυνατές εικόνες με την λάμψη του τυχαίου
    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σε ευχαριστώ πολύ Δανάη
    το ποίημα συνυπάρχει πάντα
    με το τυχαίο γεγονός μια μικρή
    στιγμή το θρέφει
    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πως να αναχαιτίσω τη σκέψη της μισότρελης λάμιας
    Πως να κατηφορίσω στην συστοιχία των βομβαρδισμένων κατοικιών
    Και πότε θα σπείρω τα μικρά θραύσματα της ομορφιάς σου
    Στο κήπο εκείνο που έλκει στο καθρέπτη της γης
    Το θρόισμα των λευκών πελμάτων
    Χωρίς να λατρέψω ξανά το άυλο φως της επιδερμίδας σου
    Ντυμένη χρώματα και πέπλα κοινότυπα
    Θωρώ τα αρώματα του μακρινού επιταφίου
    Ένα κοντάκι και δυο δαφνόφυλλα αποθέτω
    Στο μνήμα του απέθαντου έρωτα
    Για να κατευνάσω τον ήχο του αποτρελαμένου τριζονιού
    Που χαμογελά τρυφερά στις γιρλάντες του πόθου
    Και στις νιφάδες του χιονιού

    Βρήκα τα δυνατά σημεία σου
    δεν απεργάζομαι τίποτα....
    απλά προσκυνώ
    Αναίτιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Τώρα ψαύω το κατεστραμμένο είδωλο σου
    Με την φενάκη της τυφλής αλχημείας σε πλησιάζω"
    όταν η γραφή ματώνει δεν πονά μόνο
    αλλά μετουσιώνεται σε άγγελμα ακριβό
    ελεύθερος όποιος την αντικρίζει και ψαύει το κατεστραμμένο είδωλο της
    Θάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αναίτιε σε ευχαριστώ
    για την γενναιοδωρία σου
    και το ψυχανέμισμα της σκέψης σου
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θάνο τι να παραθέσω παρά ένα μεγάλο ευχαριστώ και τη καλησπέρα μου
    φιλιά πρόσμειξης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ελένη μου.. κάποια στιγμή βουτήχτηκες ολόκληρη στα αιθέρια έλαια της ποίησης.. και οι ατμοί τους διαπέρασαν όλους τους πόρους σου
    και πότισαν βαθιά και το πιο κρυμμένο σου κύτταρο…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μελίνα μου πόσο παραστατικό είναι το σχόλιο σου με καθήλωσες πραγματικά
    Σε ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ από καρδιάς
    φιλιά μελένια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεια σου ρε Ελενάρα !

    υ.γ. τι να πει κανείς, τα είπε ΟΛΑ ο/η Velvet !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλε φάρε σε ευχαριστώ πολύ
    θερμή γλυκοφίλητη καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. πόσες αισθήσεις σε εγρήγορση καθώς εκφράζονται σε κάθε σου αποτύπωμα με λογής μαγευτικές εικόνες της φυσικής έκρηξης της καταιγίδας και της μεγαλειώδης ερμηνείας της απεραντότητας της φύσης, όπως επίσης και της μεταφυσικής αίσθησης που σμιλεύεται στις απεικονίσεις των σκέψεων και των χρωμάτων...Ελένη της ποιητικής δημιουργίας η γραφή σου κόβει την ανάσα και μας συνεπαίρνει πάντα!!! είχα καιρό να βρεθώ στης ομορφιάς το σμίλευμα λέξεων και εικόνων σου και πολύ το ευχαριστήθηκε η ψυχούλα μου, φιλάκια γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όνειρο μου με τι εγκαρδιότητα με πλησιάζεις ξανά !!
    Σε ευχαριστώ πολύ για τα θερμά σου λόγια και να ξέρεις ότι μου έλειψες πολύ...μη χαθείς πάλι ομορφαίνεις τις σελίδες μου
    Καλό σου βράδυ με ένα γλυκό φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ότι και να γράψω, με όσα λόγια και αν υμνήσω το ποίημα σου, κατώτερα θα είναι της γραφής σου… πόσο ζηλεύω το ταλέντο σου ψυχή μου!

    σε φιλώ ολόγλυκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Το λουλακί της εικόνας ευθύνεται για την αλλαγή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όταν τα λόγια Βίκυ μου προφέρονται από μια ποιήτρια σαν εσένα έχουν μεγάλο ειδικό βάρος
    Ξέρεις κι εγώ ζηλεύω τη γραφή σου
    είσαι πολύ ενδοσκοπική και παραγωγικότατη κι αυτό ου αρέσει πολύ
    Σε φιλώ μαζί με τις θερμές ευχαριστίες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Επιμηκύνω την εικόνα σου ως το ύψος του κυκλώνα
    Μέχρι να γίνει το φλογερό ταίρι της αστραπής
    Της ξαφνικής βροχής το κοφτερό καμτσίκι
    Ένα αιματοκύλισμα αργό στο λουλακί χρώμα της απειλής
    Χριστίνα το παραπάνω τετράστιχο ευθύνεται για όλα είναι ο ρυθμιστής θα έλεγα
    φιλί γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κάθομαι δίπλα σου...

    Κοριτσάκι στο πρωτο μάθημα ΣτιχοΜυθίας της Ψυχης...
    και μαθαινω...

    μαθαινω...

    μυουμαι...

    Φιλί προσήλωσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τα λόγια είναι περιττά γλυκιά συμπατριώτισσα!Σε ευχαριστώ που υπάρχεις!
    Ζεστα φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κάκια μου
    Σε ευχαριστώ πολύ
    Μια μύηση στην ομορφιά
    ο λόγος σου πάντα
    φιλί πλανερό της αγάπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Περήφανη μανιάτισσα
    είμαι ευτυχής που βρίσκεσαι εδώ
    ένας συγκερασμός των κωδικών μας δένει
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Η νύχτα σου μοιάζει ατελειωτη. Μόνο ένας σοφός μπορεί να γίνει οδηγός της χωρίς να χαθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που ρέει το κείμενο από την επιμήκυνση μιας εικόνας
    στην έκταση του βίου...

    η υπεροχή δεδομένη καθώς η υπέρβαση από το είδωλο στη ζωή επιστρέφεται ξανά
    με τους πρώτους στίχους

    μου αρέσει αυτό το χαρακτηριστικό κλείσιμο των γραπτών σου
    δείχνει την ακεραιότητα
    αλλιώς την πληρότητα-πέρα από τους χρόνους που χρησιμοποιήθηκαν-
    του γράφοντος
    και την ανάγκη για συνέπεια-σπουδαία σταθερά-κατά τη γνώμη μου
    για όσους επιμένουν στην πραγματική ζωή!

    Ελένη μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γουΐκα λέμε ναι στην απόδραση
    και προφυλάσσουμε κηλίδες φωτός
    μέσα στη σοφία της ένσκηψης και
    της διαλογής
    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Φαίδρα με συγκίνησαν τα λόγια σου
    και σε ευχαριστώ πολύ
    Όσοι επιμένουν στη πραγματική ζωή γεύονται με μέθη την ομορφιά του τυχαίου και του στιγμιαίου και με δεξιότητα προσπαθούν να το εντάξουν στο γενικότερο γίγνεσθαι από εκεί άλλωστε απορρέει η γνωριμία με την χαρά και την ελπίδα και οι καθημερινοί μας ρόλοι
    Η υπηρεσία της στιγμής αφορά την ίδια τη ζωή και την αποθεώνει
    Κάτι ανάλογο επιχειρώ μέσα από τη ποίηση
    πολλά φιλιά αγάπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. χίλιες φορές προτιμότερο το κατεστραμμένο είδωλο
    από το κατεστημένο και εμμονικά απαράλλαχτο…

    δεν θα σταματήσω να απολαμβάνω το ταξίδι
    και να σ’ ευχαριστώ γι αυτό…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Οδυσσέα προσυπογράφω το σχόλιο σου
    εμμονή στο όνειρο
    Σε ευχαριστώ πολύ
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Στο ποίημά σου μπαίνω σαν ανώριμο αγόρι και φτάνω στο τέλος έμπειρος άντρας με το ανάστημα που το πρέπει. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Φόβε με τιμούν τα λόγια σου
    σήκωσα ανάστημα και δεν φοβάμαι
    τίποτα πλέον
    φιλιά ανάτασης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Δεν σε ξεχνάω ...

    Καλό Σαββατοκύριακο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλό σαββατοκύριακο
    φίλε φάρε
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Aργησα να περασω λογω εξεταστικης αλλα σημερα επανορθωνω αφηνοντας πολλες ευχες για καλη εβδομαδα.Να εισαι παντα καλα.Παντα εκπληκτικη η γραφη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ καλή βδομάδα και σε σένα
    εύχομαι κάθε επιτυχία στις εξετάσεις σου
    σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ... Ο χρόνος των Ονείρων είναι ο Ασυντέλεστος Μέλλων.
    Όταν συμπληρωθεί, τι θ’ απομείνει; Μια ρημαγμένη ανθοφορία;
    Τα δάχτυλα της βροχής πάνω στο ξεκούρδιστο κλειδοκύμβαλο;
    "προ-λογικά"
    Αιμ.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Καλησπέρα Αιμίλιε
    πολύ όμορφη η ποιητική
    παρουσία σου
    Εύγε Αιμ
    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή