Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Πυργόσπιτα ομίχλης (ύστερη απολογία )


Τι να σου προσάψω μάγιστρε χρόνε τώρα που κοιμήθηκαν οι εφιάλτες μου
Μέσα σε πυργόσπιτα ομίχλης με διπλά μανταλωμένες τις κάτω θύρες της ενοχής;
Διαβαίνουν οι μέρες μου βαριά σαν την ασθμαίνουσα ανάσα του ταύρου
Στη περιθωριακή υψικάμινο που διαθλάται κάθετα στον αγέρα της συνοικίας


Μια λαίλαπα αβυσσαλέα πυροκροτεί το έμβολο της ψυχής  μου
Ξεχνιέμαι σε επαρχιακά καφωδεία παρέα με τα ψαλιδισμένα φτερά μου
Πονώ και με άκρα μυστικότητα φυγαδεύω μικρές τουλίπες στο φως
Με ελικοειδή σχισμή διατέμνω τον άγουρο καρπό της δακρυσμένης Οφηλίας


Σείω τα βουνά όταν βοούν οι βράχοι από τον ασημένιο βραχίωνα του κύματος
Αλάτι και φως κουρσεύουν οι μικροί ηλιάτορες απ της γαίας τον ερυθρό περίβολο
Πουθενά δεν βρίσκουν αναπαμό οι χάλκινοι δισκοβόλοι του κερασφόρου θεού
Αδράχνω μικρές κουκκίδες κρυπτογραφημένης προσευχής σε ζωηφόρο παλάμη


Πληγιάστηκαν οι φτέρνες μου να αναζητούν την αλκή και τη λάμψη της θλιβερής παντιέρας
Στην ειμαρμένη σφραγίδα του νου δένω μεταξένια κλωστή για να δικάσω τους λιθοξόους
αγέρες
Καταδύομαι στα ωκεάνια πάθη της θείας πορφύρας και προϊστορικούς θησαυρούς ανασύρω
Μια μέγγενη κρατά τα πόδια μου σε στάση προμηθεϊκή και την πυρά πειθαναγκάζει στο σκότος!


Προσπέφτω στα πόδια του ουρανού ικέτης και με το χαράκι της ψυχής λοβοτομώ
την άδολη μνήμη των πουλιών
Κατεβαίνω τα χάρτινα σκαλοπάτια σαν κλέφτης και ασκούμαι στη ματωμένη γραμματική
του ξίφους
Συλλέγω ακατάπαυστα γλυκόηχους αυλούς και λινές κλωστές από της πεταλούδας το σάβανο
Και τελετουργικά φορώντας τα γάντια της πραότητας τα κοντσέρτα των λυγμών διευθύνω!

22 σχόλια:

  1. "Μια μέγγενη κρατά τα πόδια μου σε στάση προμηθεική και την πυρά πειθαναγκάζει στο σκότος!"

    υπό διωγμό το σκότος...το στηλιτεύω

    γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πονάς, μα δεν παραιτήσαι. κι αυτό σημαίνει:άνθρωπος!

    φιλιά Ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πονώ και με άκρα μυστικότητα φυγαδεύω μικρές τουλίπες στο φως

    ποτέ δεν θα μπορέσω από το λατομείο της γραφής σου χωρίς ενοχές να αποκόπτω ένα τμήμα... το κάνω γιατί καμιά φορά με χτυπούν λέξεις ή φράσεις ολόισια στη ψυχή...

    έχεις πάντοτε την ύψιστη προσοχή μου και τον βαθύτατο θαυμασμό μου αδελφή μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργο έχεις απόλυτο δίκιο
    υπό διωγμό ο,τι σκοτεινιάζει τη ψυχή μας

    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευαγγελία μου και βέβαια δεν παραιτούμαστε, σηκώνουμε ανάστημα
    και προσεγγίζουμε πανανθρώπινες αξίες

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλε Νημερτή ο θαυμασμός είναι αμοιβαίος όπως και η αγάπη που σου έχω
    Σε ευχαριστώ για ό,τι όμορφο κομίζεις με τα λόγια σου στο χώρο αυτό
    Να είσαι καλά αδερφέ μου

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  7. "ασκούμαι στη ματωμένη γραμματική
    του ξίφους"
    ................................
    "τελετουργικά φορώντας τα γάντια της πραότητας τα κοντσέρτα των λυγμών διευθύνω!"


    Μπράβο!!!!
    "λογάριθμος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμε
    σε ευχαριστώ πολύ
    και χάρηκα το συναπάντημα μας


    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. με κανόνες, με σφύρες
    ακόμα και με τα δάχτυλα σου
    μην σταματήσεις να λαξεύεις
    τα πυργόσπιτα της ομίχλης!

    καθηλωτική η γραφή σου … δυνατή!
    όμορφο βράδυ να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. βρε παιδί μου ξέρεις κάτι?

    αυτός ο αβάσταχτός μας πόνος γιατί υπάρχει σε τούτη την ρημάδα γη?

    μου άρεσε πάρα πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μάγιστρος ο χρόνος και τι να του προσάψουμε...
    Αυτός ευθύνεται για τα ομορφότερα ταξίδια μας...
    Αυτός κουβαλάει στις πλάτες του τις ωραιότερες στιγμές μας...
    Τίποτα να μη του προσάψουμε...
    Να κάνουμε μόνο το γέρικο σώμα του καράβι και να κρεμάσουμε πανί τα άσπρα του γένια και μαλλιά...
    Να βάλουμε και την πένα σου κατάρτι και να σαλπάρουμε για ένα ακόμα ταξίδι στα ανοιχτά...

    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αφροδίτη καθηλωτικά το σχόλιο σου
    εμείς θα λαξεύουμε με όποιο μέσο κι εργαλείο βρούμε το λόγο μας

    Να είσαι καλά
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. akrat ο πόνος υπάρχει φτάνει να μάθουμε να τον διαχειριζόμαστε συμφιλιώνοντας τα αντίθετα

    Να περνάς καλά φίλε μου
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ασάλευτε τιμονιέρη εκτός από ότι μου έλειψες και το ομολογώ με συγκίνησε
    ιδιαίτερα το σχόλιο σου!!
    Ο χρόνος για εμάς είναι σύμμαχος και ξέρουμε να λειαίνουμε καλά τα γρανάζια του και να ξεκινάμε διαρκώς τα ταξίδια μας με απώτερο στόχο το φως

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ο χρόνος ο πόνος
    η μνήμη η λήθη
    η αμαρτία
    ο αγώνας
    η ζωή

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. H
    "υψικάμινος που διαθλάται κάθετα
    στον αγέρα της συνοικίας"
    είναι εικόνα που κόλλησε στο
    μυαλό μου εδώ και 3-4 μέρες...
    Θα με στοιχειώνει για καιρό
    (ποιος ξέρει για πόσο;)
    και σ' ευχαριστώ γι αυτό.

    Είναι, αυτή η φράση από μόνη της,
    ένα σπουδαίο ποίημα μέσα στο ποίημα
    και συγχρόνως η κ.ιδέα , ο πυρήνας!

    την καλημέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μέριλ όλα αυτά που προανέφερες
    στοιχειώνουν τη ζωή μας και τη βομβαρδίζουν με νέες πραγματικότητες

    Να περνάς καλά
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κωστή μου άρεσε πολύ η ματιά με την οποία κοίταξες το ποίημα
    Αφοπλίστηκα από τα λόγια σου πραγματικά !!!

    Σου χαρίζω αυτό το στιχάκι....
    Να είσαι καλά
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Διάβαζα και ήταν σαν να άκουγα απαγγελία. Από μια φωνή βαθιά και ζεστή, σαν να βγαίνει από τα πυρωμένα βάθη της γης... Ένιωσα τη διάσταση του ήχου σ' αυτό το ποίημά σου Ελένη μου, και όσο προχωρούσα προς το τέλος τόσο ο ήχος του με πλησίαζε δυναμώνοντας, και καλύπτοντας κάθε άλλη φωνή...

    Πάντα μια ξεχωριστή εμπειρία η ανάγνωση της γραφής σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αγαπώ πολύ Μελίνα μου
    τα ποιήματα που εκπέμπουν ήχους
    κι αν αυτό το κατόρθωσα όπως εσύ λες
    είμαι πολύ τυχερή και σε ευχαριστώ που ανέδειξες με πολλαπλή μαεστρία αυτή τη πλευρά!!!

    Να είσαι καλά

    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τα πυργοσπιτα αυτά μου θυμιζουν πολυ τη Μανη και μετέφερα ολες τις εικονες σου εκεί. Υπέροχο!Να εισαι καλα φιλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Περήφανη Μανιάτισσα σε ευχαριστώ πολύ
    Χαίρομαι που συνέδεσες το ποίημα με εικόνες και βιώματα από την πατρίδα
    Οι μνήμες δίπλα στη πέτρα και το φως ποτέ δεν σβήνουν!!!!

    Να περνάς καλά
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή