Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

μια μπαλαρίνα στη κόψη του κύματος



Συνεχίζεις να με ταξιδεύεις 
Χωρίς να υπάρχεις! 

Δεν ήταν η πληγή του ήλιου
Που μας εξοστράκισε από το κόσμο
Ούτε το έγκαυμα της σελήνης
Που μας έκανε να τρέχουμε ανυπόδητοι
Στο λιβάδι με τους ασφόδελους
Παρά μονάχα τα τρία φυλλαράκια ουρανό
Που ακούσια έπεσαν στο μέτωπο της λάμιας
Μια νύχτα του Αυγούστου λαβώνοντας το παιδί του γρέγου
Ανασηκώναμε πέτρες λουσμένες στην άρμη
Σκαλίζαμε στην άμμο ακατανόητους στίχους
Γυρνάγαμε τη πλάτη στη σκοτεινή περιβολή της μπαλαρίνας
Μια μπαλαρίνα στη κόψη του κύματος
Να διαφεντεύει τον ρυθμικό ανασασμό του πελάγους
Με κνήμες λεπτές σαν σπιρτόξυλα
Να ζεματάει τα προσωπεία των υγρών φάρων που χάθηκαν στο βυθό
Μια μπαλαρίνα της πυρής δύσης
Να ανάβει φωτιές με τα μάτια της στα παρακείμενα όστρακα
Μαργαριτάρι λευκό το στήθος της γλύκαινε με ψεύδη την αγουρίδα του πόθου!

Συνεχίζεις να με ταξιδεύεις 
Χωρίς να υπάρχεις! 

Κι ύστερα περίμενες τον επίλεκτο σαλπιγκτή να ρθει
Να αποτινάξει απ την ψυχή σου τον μαυριδερό ιστό
Που βαθμιαία ανέκοπτε τις χρυσές σαϊτιές του έρωτα να ταξιδέψουν σε σένα
Τον καρτερούσες βουβός κωπηλάτης σε θολό ποτάμι
Να αποσπάσει το λευκό κιβούρι απ της νεότητας τον κρίνο
Μη τυχόν και μαραθεί προτού καν ανθίσει το κλωνάρι της υγείας
Περίμενες τον σαλπιγκτή να ρθει
Να διαλύσει την αρχαία σκουριά απ το πηδάλιο της μνήμης
Έτσι που να σου απομείνει στο τέλος μόνο
Η προσδοκία της μουσικής κι ένα τεμαχισμένο κουπί
Για να ακουμπάς το σπασμένο σου πλευρό τις νύχτες
Γιατί ξέρεις το έμαθες καλά μελετώντας τις γραμμές της παλάμης
Πως οι σαλπιγκτές εκτός από παιάνες γνωρίζουν καλά
Της ταπεινής μέλισσας το αργό μοιρολόι
Κι εσύ από παιδί αγαπούσες τα εξάγωνα κελιά της κερήθρας με πάθος
Εμπιστευόσουν το σώμα σου στη μέθη της γύρης
Κάθε που έρχονταν της Άνοιξης το πλοιάριο στη γη σου
Λείαινες το λόγο σου στο ένδοξο αλφαβητάρι της σύντηξης
Γράφοντας επιγράμματα στη λευκή σου φτερούγα!

Συνεχίζεις να με ταξιδεύεις 
Χωρίς να υπάρχεις!

Ο σαλπιγκτής δεν ήρθε στην ώρα του
Κι έμεινες να κρεμάς στο αγκίστρι του πελάγους
Το "Ποτέ" της πεταλούδας
Κομίζοντας άρρητα ερωτηματικά στον υγρό τάφο της μπαλαρίνας!


12 σχόλια:

  1. Λείαινες το λόγο σου στο ένδοξο αλφαβητάρι της σύντηξης
    Γράφοντας επιγράμματα στη λευκή σου φτερούγα!


    Απογειώνει το παραπάνω!

    Γιώργος... ένας φίλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ον καρτερούσες βουβός κωπηλάτης σε θολό ποτάμι
    Να αποσπάσει το λευκό κιβούρι απ της νεότητας τον κρίνο
    Μη τυχόν και μαραθεί προτού καν ανθίσει το κλωνάρι της υγείας

    Ανθίζει το κλωνάρι της υγείας όταν το φροντίζουν οι απένθητοι λόγοι της φαντασίας

    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή




  3. Η ευρηματικότητά σου έγκειται στο ότι σκηνοθετείς με τρόπο που πάει τον αναγνώστη σε μια μεριά που μοιάζουν όλα να διαδραματίζονται σε μια αρχαϊκή σκηνή θεάτρου.
    Κι εκεί βρίσκω τον πλούτο του λεξιλογίου σου να κόβει επιδέξια την σιωπή γιατί το θέλησε έτσι ο νους σου ο δραματουργός.
    Άλλο ένα λουλούδι σου Ελένη!
    Τα φιλιά μου!





    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφηστε την μπαλαρινα ησυχη
    να χορευει ακαταπαυστα
    επανω στο κουτι με τους θησαυρους της.
    Κανενας σαλπιγκτης
    μην της αλλοιωσει το ρυθμο.

    Την καλησπερα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιώργο μου σε ευχαριστώ πολύ
    Απογειωτικά με συνεπαίρνεις

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δανάη ανθίζει η ζωή μας όταν την μπολιάζουμε με χυμούς γλυκείς και λόγους παραγωγικούς


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στρατή μου σε ευχαριστώ περιγράφω και δραματουργώ όπως λες πάνω σε έναν κόσμο που δεν είναι απόλυτα δικός μου αλλά κυρίως χρησιμοποιώ βιώματα δικά και ξένα που αποκρυσταλλώθηκαν εντός μου



    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άγριο μου μέλι καλώς ήρθες
    Οι ρυθμοί και οι αέρινες φιγούρες δεν θα λείψουν από τη ζωή μας
    θα μας ακολουθούν και θα τις προσφέρουμε σαν επιστέγασμα στην κάθε στιγμή μας


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λείαινες το λόγο σου στο ένδοξο αλφαβητάρι της σύντηξης
    Γράφοντας επιγράμματα στη λευκή σου φτερούγα!


    Πολύ περιεκτικό και εμπνευσμένο!

    συνταγμένη του ονείρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όνειρό μου σε ευχαριστώ γι αυτό το συναπάντημα μέσα από τους στίχους


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο αργοπορημένος σαλπιγκτής...
    Ο βουβός κωπηλάτης...
    Το "ποτέ" της πεταλούδας...
    Η μπαλαρίνα πάνω στην κόψη του κύματος...
    Κι αυτός ο ανύπαρκτος ταξιδευτής...

    Κανείς τους δεν υπάρχει...
    Κι ίσως πάλι όλοι τους να υπάρχουν...
    Ποιος ξέρει;

    Εσύ τουλάχιστον υπάρχεις...
    Συνέχισε να μας ταξιδεύεις...

    Τα φιλιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καπετάνιε μου αδρά τα περιέγραψες όλα και σε ευχαριστώ πολύ



    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή