Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Η ηχώ των δρόμων ( πριν η σκέψη αναρριχηθεί)




Η περικοκλάδα τύλιγε τους τοίχους
Με τα θηλυκά της χέρια
Μεταφέροντας ψηλά στα παράθυρα
Την ηχώ των δρόμων
Κουρασμένοι μονότονοι ήχοι
Ξεκλείδωναν της ανάμνησης
Το σκεβρωμένο σαρκίο
Δεν μιλούσες... μονάχα
Ψηλάφιζες την ρητίνη
Στις ρωγμές της ασφάλτου
Και στα φρεάτια έψαχνες
Πουθενά δεν έβρισκες
Το απόκομμα από το εισιτήριο που έχασες
Κι ήταν η παράσταση αφιερωμένη σε εσένα απόψε

Η γλυτσίνια απλωνόνταν
Στην μαρμαροκονία του μπαλκονιού
Με μαβιές αγκαλιές
Εμποτίζοντας τον ασβέστη
Με τις αιθέριες νότες της
Το πέτρινο στόμιο της κρήνης
Διάβαζε προσευχές και εδάφια
Από την συνοικία των Ερώτων
Έπαιρνες νερό
Ξεδιψούσε το όνειρο
Αναγκάζοντας το σώμα σου
Να δεχτεί μετανιωμένο
Το αντίτιμο της απουσίας
Που ένα παιδί ακούμπησε στο πανέρι της μνήμης

Το αγιόκλημα σκαρφάλωνε
Στο πέτρινο περβάζι της εξώπορτας
Με γλωσσίτσες εύοσμες
Σε αποκοίμιζε
Ζάλη νυχτερινή
Ίλιγγος του ανέφικτου
Ανυπόγραφο λάγνο ποίημα
Που ποτέ δεν απήγγειλες
Όσο κι αν το κοινό
Χειροκροτώντας σε παρότρυνε
Να το επιχειρήσεις
Ανυπόγραφο λάγνο ποίημα
Βαπτισμένο στην άγια κολυμπήθρα των δρόμων
Ντύθηκες τον μεταλλικό ήχο των αμαξωμάτων
Ήταν Αύγουστος και στα σιταροχώραφα της Θήβας βάραινε η σάρκα της ζωής



12 σχόλια:

  1. Άκαυτη βάτος
    Αναρριχάται η σκέψη σου
    και τα περικλείει όλα!!!

    Γιώργος...ένας φίλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με μάγεψες και πάλι
    Ποίημα που το χαρακτηρίζει απόλυτα
    η συνοχή και η πρωτοτυπία των νοημάτων

    Μπράβο σου!!!

    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ούρλιαζε το πέτρινο στόμιο της κρήνης
    Προσευχές και εδάφια
    Από την συνοικία των Ερώτων
    Έπαιρνες νερό
    Ξεδιψούσες το αμετάβλητο όνειρο σου
    Πειθαναγκάζοντας το σώμα σου
    Να δεχτεί μετανιωμένο
    Τον οβολό της αμαρτίας
    Που ένα παιδί ακούμπησε τρεμάμενο στο αγιοκέρι της μνήμης!


    Ο,τι καλύτερο έχω διαβάσει
    εδώ και καιρό....δισυπόστατο!!!

    Συνταγμένη του ονείρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφού προέκυψε αυτό το θαύμα από την ηχώ των δρόμων και μόνο, φαντάζομαι μετά την αναρρίχηση της σκέψης σε ποια δυσθεώρητα ύψη θα μας ανεβάσει η μαγική μπαγκέτα σου...

    Φιλί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παραβιάζεις τα όρια σαν η ταχύτητα του αυτοκινήτου την υπόδειξη της πινακίδας που γι αυτήν αδιαφορεί επιδεικτικά ο οδηγός...
    και μας οδηγείς στην τόλμη του παράλογου που μετουσιώνεται σε λογικό μέσα στο κινηματογραφικό ξετύλιγμα της ποίησης..
    τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. θαυμάσιες εικόνες.. και κρίμα που η κατάληξη ήταν αυτό το σκίσιμο... ωράιο ποιω-ελενη μου.. καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργο μου σε ευχαριστώ
    που μετέχεις στον λόγο μου


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δανάη μου χαίρομαι που σου άρεσε
    Εκπληρώνουμε μόνο μια μικρή γραμμή στο ποίημα του κόσμου!!!


    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όνειρό μου
    με κολάκεψαν τα λόγια σου
    χωρίς όμως η ματαιοδοξία
    να με αγγίξει


    έχεις τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στρατή μου τα λάτρεψα τα λόγια σου
    μαγικά σαν τη κόπια που ποτέ δεν θα παιχτεί δημόσια


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Παρασκευή μου
    Μην είναι το τέλος απλά η αρχή
    για νέες πορείες κι εμπειρίες
    Αναρωτιέμαι!!

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καπετάνιε μου
    από τα πιο μικρά πράγματα
    γεννιέται κάποιες φορές
    το μεγαλειώδες
    Ξέρεις εσύ...


    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή