Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Δεν ξεχνιούνται τα σπίτια

Αποτέλεσμα εικόνας για Σπίτια στη θάλασσα

Τα σπίτια που πέθαναν άδοξα
Από στιλέτα αγαπημένα
Η μνήμη καλά τα συντηρεί
Δεν ξεχνιούνται τα σπίτια ούτε παλιώνουν
Κι ας καρδιοχτυπούν δυνατά  που και που
Κάτω από τις αχτίδες του σεληνόφωτος
Κι ας τα πνίγει πυκνός κονιορτός
Που τα πορτοπαράθυρα εξουσιάζει
Δεν λησμονούνται τα σπίτια
Ζητούν απέλπιδα ανάσες φυγής
Που θα τα επαναφέρουν σε χρόνο αλλοτινό
Τότε που οι νεφέλες τ' απογείωναν στ' άστρα
Κι ο νυχτερινός ύπνος φλέγονταν από όνειρα συμπαντικά
Τα σπίτια όταν μεγαλώσουν απιστούν
Ταξιδεύουν στις μέρες της άνοιξης
Στα ματωμένα από τη σφαγή σεντόνια
Υπογράφουν με τρέμουλο συνθήκες
Με πρόσωπα που θα τα σύρουν δέσμια στις ψυχρές νύχτες
Χωρίς έρωτα κρεβάτι πόθου ακριβά αρώματα
Μόνο με λέξεις χιλιοειπωμένες που νοσταλγία σταλάζουν

Τα σπίτια που παρασύρθηκαν στο κενό
Από χέρι Θεού τιμωρού
Η αγάπη αβρά τα περιθάλπει
Τούς στέλνει μηνύματα
Συντάσσει επιστολές λατρείας
Καλλιγραφεί αινίγματα στα υπερώα
(Μόνο που η γραφή ευθύς σβήνεται)
Φοβούνται τα σπίτια με τα χρόνια τους πυκνούς ιστούς
Που τα πορτοπαράθυρα εμποδίζουν να αναπνεύσουν
Ξεσκονίζουν με φτερά παγωνιών
Τα κρυφά δωμάτια που για τελετές προορίζονταν
Ξορκίζουν τα σπίτια την αμαρτία
Γι αυτό θυμιάματα ετοιμάζουν με βαριές μυρωδιές
Και στα σκαλιά αποθέτουν τρίποδα
Να 'ρθει η Πυθία να ελαφρύνει τη σκέψη
Με τα ιερά βαγιόφυλλα στα χέρια
Περιγελούν τα σπίτια τη λησμονιά
Στέκουν μια στιγμή μπροστά στο φακό του φωτογράφου
Κι ανθίζουν ξάφνου οι ακακίες στον κήπο
Τα γεράνια φουντώνουν επανάσταση
Τα ερωτικά γιασεμιά γεμίζουν το πανέρι της τυφλής

Απιστούν τα σπίτια και σε διώχνουν
Μαγεύονται από τα οδοφράγματα
Απ' τα χάλκινα κρόταλα των παιδιών
Απ' τα ράμφη των γερακίνων
Σπάνε όμως στο αιφνίδιο γέλιο των μανάδων
Συντρίβονται γεμίζουν ίσκιους απειλητικούς
Σε περιπαίζουν χαιρέκακα
Σαν χάντρες πολύτιμες σε περιφέρουν στα παζάρια
Σπάνε τα σπίτια κι οι  ρωγμές τους αλυσιδωτά ραγίζουν κι εσένα
Κι ας τούς ετάχθης φρουρός έμπιστος πλην μοιραίος


33 σχόλια:

  1. δε ξεχνιουνται Ελενη μου, δε ξεχνιουνται
    καλημερα και καλη εβδομαδα
    φιλακια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κικίτσα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Τα σπίτια μας μικρές πατρίδες

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Ελένη μου!! Πόσο όμορφο, πόσο γλαφυρό το ποίημά σου!! Μου βγάζουν πολλά ποιήματά σου μια μυσταγωγικά ατμόσφαιρα, στο χω ξαναπεί;; Κι αυτό το ίδιο!!
    Δεν μας ξεχνάνε τα σπίτια, δεν τα ξεχνάμε κι εμείς... Κι είναι βάσανο αυτές οι ρωγμές, το τρίξιμο στο πάτωμα..
    Πριν χρόνια είχα γράψει κι εγώ κάτι.. Ακόμα πονάει διαβάζοντας κι εδώ...
    Σε φιλώ Ελένη μου και να χεις μια όμορφη και δημιουργική βδομάδα!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Σ' έφερα πίσω σ' έναν δικό σου ορισμό
      πάνω στα σπίτια κι αυτό αν και πονά... υπενθυμίζει!!!

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  3. Στ΄αλήθεια μέσα από τους στίχους σου βγαίνουν όμορφες σκέψεις που σε γεμίζουν.
    Περαστικός από εδώ να πω μια καλημέρα και να ευχηθώ καλή σου εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατά πρώτον σε καλωσορίζω
      Χάρηκα που συνάντησες σκέψεις όμορφες...

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  4. Δεν ξεχνιούνται -και δεν ξέρω αν τελικά συντρίβονται ή είναι η δική μας συντριβή που το κάνει να μοιάζει έτσι...

    Καλώς σε βρίσκω, στη ζεστή γωνιά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου καλωσόρισες!!!
      Αμφίδρομα προχωρούν όλα...

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  5. Τα σπίτια Ελένη μου καβαλάνε θύμισες και εσύ μέσα από το ποίημά σου τις περιγράφεις με τόση γλαφυρότητα και λίγο μυστήριο.
    Άλλο ένα από τα ωραία σου!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Τα σπίτια είναι οι αναφορές μας...

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  6. Και πώς να ξεχαστούν... Το θεωρώ σχεδόν αδύνατον...
    Μπράβο, Ελενάκι! Μεγαλούργησες (πάλι!)
    Φιλί γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου σ' ευχαριστώ θερμά
      Εσύ μεγαλουργείς με τη γενναιοδωρία σου!!!

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  7. Είναι τόσο σημαντικό το σπίτι μας κι η ζωή που πορευόμαστε μαζί του, αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί να γράψω κάποιο ποίημα κι εσύ Ελενάκι μου μ' εκπληκτική πέννα έγραψες και περιέγραψες εικόνες και συναισθήματα που ριγούν το είναι μας! Θεσπέσιο έργο!!! Εύχομαι καρδιά μου, να γεύεσαι με ηρεμία τις ομορφιές του σπιτιού σου και να είναι πάντα γεμάτο με χαρά, αγάπη και χαμογελαστά πρόσωπα!
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα γλυκό φθινοπωρινό απόγευμα!
    Θαυμασμό και φιλιά με μια αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Κάποια σπίτια είτε τα πληγώσαμε
      είτε μας πλήγωσαν κι αυτά είναι που
      πονούν παραπάνω...
      Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές της καρδιά σου!

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  8. Ελενη μου και βέβαια δεν ξεχνιούνται τα σπίτια θα ειναι στις αναμνησεις μας θα είναι εκεί και οταν εμεις θα εχουμε φυγει θα στεκουν φρουροί ..τις αναφορες μας... για εκεινα....!! Η πένα σου φιλη μου ...τους έχει δώσει την ποιητική τους υπόσταση ..!! οπως παντα διαβαστηκε δίς...να είσαι καλα Ελενη μου και να περνας ομορφα... φιλω σε...<3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλάκι μου σ' ευχαριστώ
      Ξέρεις τι σκέφτομαι; εκείνο το σπίτι
      δίπλα στη θάλασσα το δικό σου είναι
      δυνατόν να ξεχαστεί;;;

      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  9. Συγκλονιστικό! Οι συνειρμοί για τους ανθρώπους που έμειναν δίχως "σπίτι" και πατρίδα, έρχονται μοιραία στο υποσυνείδητο.
    Την αγάπη μου και τον απέραντο θαυμασμό μου Ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου έπιασες φλέβα
      Ο συγκεκριμένος πόνος αγκυλώνει βαθιά!!!

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  10. Με έκανες πάλι να ριγώ!!!! Φοβερές εικόνες που γεννούν συνειρμούς, συναισθήματα μεγαλειώδη, ζωντανές στιγμές από τη ζωή των ανθρώπων.
    Σ'ευχαριστώ Ελένη μου για όλα όσα με έκανες να νοιώσω
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Χαίρομαι αν τόνωσα το συναίσθημά σου...

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  11. Και δεν ξέρω γιατί, μα πήγε η σκέψη μου σ' εκείνα τα σπίτια της Συρίας, που αναγκαστικά έδιωξαν τους ανθρώπους από μέσα τους... Φιλιά πολλά αγαπημένη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πετράδι πήγε εκεί η σκέψη σου
      γιατί ξέρεις να πονάς και να συμπονάς τους ανθρώπους
      και δη τους αδύναμους και τους κατατρεγμένους!!!

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  12. Το πυργόσπιτο μου όπως συνηθίζω να το αποκαλώ είναι το καταφύγιο μου...ο κόσμος μου όλος, η ασφάλειά μου! Δεμένη όχι τόσο με τα τούβλα και την κατασκευή όσο με το μέσα του... έχει δική του υπόσταση... Οπότε καταλαβαίνεις πόσο με άγγιξαν οι στίχοι σου Ελλέν μου!
    Φιλάκια πολλά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστάκι μου εσύ τιμάς κι αγαπάς τον τόπο σου το σπίτι σου τη ρίζα σου
      με μοναδικό τρόπο και βέβαια πάνω απ' όλα ζεσταίνεις την ψυχή όλων των παραπάνω με την φροντίδα σου!!

      Σε γλυκοφιλώ ♥

      Διαγραφή
  13. Φρουρος εμπιστος
    ακομα και στα ονειρα
    της μεγααααααλης ενηλικιωσης.

    φιλιπουηρθεμετορυακιτηςβροχηςκαισκαλωσεστοπαπουτσισου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγριομελάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Κάποιοι ζουν χωρίς αυτούς για εμάς
      είναι απαραίτητοι...

      φιλιστοδιαβασουνατοχαρεις

      Διαγραφή
  14. Καλησπέρα Ελένη μου!!
    Χαίρομαι που σε βρίσκω ξανά.είμαι η Νικολέτα απο το littlemeandlittleyou αν σου λέει κάτι,αν όχι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! χαχα

    Πολύ ατμοσφαιρικό,ξυπνάει αναμνήσεις,και πως να ξεχαστούν άλλωστε...
    εξαιρετική όπως κάθε φορά!
    σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σαν τα χιόνια...σαν τα χιόνια... .πάει καιρός!
    Καλώς σε ξαναβρίσκω!!!
    Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα..ειλικρινά!!!

    Σε γλυκοφιλώ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή