Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

Τα λουλούδια των ψυχών

Αποτέλεσμα εικόνας για παραμύθι

Ήταν κάποτε ένας ανηφορικός δρόμος
Ένας δρόμος πλάι στο ακροθαλάσσι
Όχι ένας απλός δρόμος
Όπως τον φαντάζεσαι και τον ξέρεις
Δεν ήταν καθόλου επίπεδος
Αλλά ολούθε στρωμένος με σκαλοπάτια
Λαξευτά σκαλοπάτια της πέτρας
Και στο πλάι του φύτρωναν λουλούδια πολλά
Όχι λουλούδια κοινά
Όπως στα λιβάδια την άνοιξης βλέπεις
Αλλά θαλασσολούλουδα αθάνατα
Με κοραλλένια τουρκουάζ
Και χρυσαφί χρώματα
Λουλούδια όμορφα που οι γοργόνες
Τα είχαν ραντίσει με αρώματα θυσίας ακριβά

Στον δρόμο αυτό
Που ήταν απαγορευμένος στους θνητούς
Ήρθε τυχαία μια μέρα
Ένα μικρό κορίτσι δώδεκα χρονών
Έτρεξε στα λαξευτά σκαλοπάτια
Έπαιξε ξένοιαστο κουτσό
Θαύμασε τη θέα μα και τα λουλούδια
Αλλά μαγεμένο καθώς ήταν από την ομορφιά
Δεν πρόσεξε την εγχάρακτη γραφή
Πάνω στο δεύτερο πλατύσκαλο
"Τα άνθη γύρω σου είναι τα πνιγμένα παιδιά 
της θάλασσας κι όποιος τα κόψει στο ουράνιο 
βασίλειο της σιωπής θα κλειστεί κι αντάμα με τις
ψυχές τους θα μείνει"
Έσκυψε λοιπόν κι έκοψε ένα θαλασσόκρινο
Και μόλις το έφερε στα ρουθούνια της να το μυρίσει
Ο δρόμος ξάφνου μετακινήθηκε, αλλάξε φορά
Ξέσπασαν γοερά σε κλάματα τα λουλούδια
Σκλήρυνε η φλέβα της πέτρας
Τραβήχτηκαν στους βυθούς οι γοργόνες το κακό να μην δουν

Ο δρόμος της θάλασσας
Απομακρύνθηκε λοιπόν απ' τη γη
Και σαν διπλό πλοκάμι ανέμου
Αναχώρησε για τ' ουρανού τα βασίλεια
Εκεί που η σιωπή κατοικεί
Εκεί που οι νεφέλες σκεπάζουν τις γήινες χαρές με γκρι μπέρτες
Εκεί που ο ήλιος σαν καυτό σίδερο
Καίει και διαπερνά πέρα ως πέρα τα σώματα των μίσχων
Τρόμαξε το κορίτσι πολύ
Έκανε να γυρίσει πίσω
Ακατόρθωτο
Ώσπου ένας αιωνόβιος γέροντας στρυφνός
Το διπλοκλείδωσε
Σ' ένα παγερό κελί
Να αγναντεύει μόνο του από ψηλά σπαράζοντας
Τη γη τη θάλασσα κι αυτήν τη μάνα του
Μαυροφορούσα
Αλλόφρονα να ψάχνει πλάι στο κύμα
Το μονάκριβό της πνίγοντας τα καράβια με τα χέρια της!
.............................................................................................
Ποιος ξέρει αν αυτός ο δρόμος ξαναεπιστρέψει στη γη
Μαζί με το δωδεκάχρονο κορίτσι και τα λουλούδια των ψυχών
Ίσως περάσουν χρόνια πολλά αλλά ίσως κι απόψε να φανεί!

                      

Συμμετέχει στο νέο δρώμενο "Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι"
της άοκνης φίλης μας Αριστέας με πολλές ήδη όμορφες συμμετοχές!!

(μια διευκρίνηση το κορίτσι είναι η ανθρωπιά που απέδρασε μπροστά
στο δράμα των προσφύγων)

64 σχόλια:

  1. Το παραμύθι σου, με μάγεψε! Το έζησα! Μια συμμετοχή δεν αρκεί...
    Ζήτησε από την καρδιά σου κι άλλα παραμύθια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ στεναχωρέθηκα με το καημένο το κοριτσάκι... Δεν το έκανε επίτηδες!
    Πολύ όμορφη η γραφή σου Ελένη μου. Και η σκέψη σου ευρηματική και πρωτότυπη, για ένα θέμα επίκαιρο και δύσκολο...
    Καλό σου σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Όντως τα λόγια περιττεύουν
      μπροστά στο όνειδος της εποχής

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  3. Παρά τον πόνο και τη μαυρίλα του παραμυθιού σου Ελένη μου δεν μπορώ να μην θαυμάσω την ικανότητά σου να μας ταξιδεύεις ποιητικά σε εικόνες και ιστορίες...
    Τώρα θα έρθει και το χαρούμενο ε;
    αχαχαχ!
    Ελλέν μου ,σε ευχαριστώ από καρδιάς!
    Φιλί! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "ο κορίτσι είναι η ανθρωπιά που απέδρασε μπροστά
    στο δράμα των προσφύγων"
    οκ! Έτσι αλλάζει κι αποκτάει άλλη υπόσταση Ελένη μου!
    :))
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστάκι σ' ευχαριστώ πολύ
      Στεναχωρούν και πονούν όσα
      δίπλα μας συμβαίνουν και φοβάμαι
      μήπως απλά καταντήσουν γεγονότα!
      Το χαρούμενο δυσκολεύεται
      λίγο στο υφάδι...ίδωμεν

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  5. Εξαιρετικό που μήνυμα που κρύβει το παραμύθι σου Ελένη μου...η ανθρωπιά που απέδρασε...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Ας αφυπνιστούμε οι καιροί χαλεποί!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  6. Οι λέξεις σου, Ελένη, ζωγραφίζουν τον ονειρικό δρόμο, με τις Νηρηίδες να ξεπροβάλουν ανάμεσα στα θαλασσολούλουδα.
    Και μέχρι το τέλος ξετυλίγουν την κίνηση τού παραμυθιού παραστατικά.
    Θλιμμένο, με ένα παραθυράκι ελπίδας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Πράγματι τολμάω ακόμα να είμαι
      αισιόδοξη για αυτά τα θαλασσολούλουδα
      εκεί πάνω..
      Μια δικαίωση..ένα συγνώμη..μια αγκαλιά

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  7. Θέλω να πιστεύω ότι το κορίτσι δεν φυλακίστηκε για πάντα. Υπάρχουν οι στιγμές που δραπετεύει από το κελί της
    και σιωπηρά
    στα μάτια και στις καρδιές εκατοντάδων αγνών εθελοντών
    δίνει και πάλι το παρόν
    δίνει το είναι της
    για να ανακουφίσει τις εκατοντάδες χιλιάδες βασανισμένες ψυχές
    πέρα και μακριά από σκηνοθετημένες παρελάσεις
    ψευτών και μισάνθρωπων
    που μυρίστηκαν "αναγνώριση"
    και έσπευσαν (πάντα καθυστερημένοι)
    να φωτογραφηθούν και αυτοί
    δίπλα στο νόμπελ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ!

    Πάρα πολύ δυνατό το "παραμύθι" της ανθρωπιάς, που μας χάρισες Ελένη.
    Εύχομαι να διαβαστεί απ' όσο γίνεται περισσότερους και να τους ταρακουνήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Ναι κι εγώ αυτή την πεποίθηση έχω
      Όσο κι αν στραπατσάρεται η ανθρωπιά
      στο τέλος θα ανακτήσει και πάλι τη δύναμή της
      Αλίμονο αν όλα είχαν τελειώσει!
      Κι εγώ ελπίζω βλέποντας την ευαισθησία
      όλο και πιο πολύ ν' απλώνει ρίζες στις
      καρδιές των απλών ανθρώπων...
      Καταγγελτική και η δική μου φωνή στους
      παρατρεχάμενους καιροσκόπους και υποκριτές!

      Να είσαι καλά ♥

      Διαγραφή
  8. Ένας ψυχικός σπαραγμός, ένας θρήνος για τις αθώες ψυχές που χάνονται κάθε μέρα στην θάλασσα του Αιγαίου...
    και να σκεφτείς ότι όλα αυτές τις καταστροφές δεν τις έστειλε ο Θεός αλλά τις δημιούργησε ο ίδιος ο Άνθρωπος.
    το δωδεκάχρονο κορίτσι πλήρωσε την αθωότητά του.
    Αυτό το παραμύθι αντανακλά την σημερινή κοινωνία, μια πραγματικότητα που μοιάζει σαν παραμύθι, που δεν είναι παραμύθι
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γαβριήλ σ' ευχαριστώ πολύ
      Μια απλή κουβέντα στο δράμα
      που απερίγραπτο θα παραμείνει!!!
      Πως θα μπορούσα;;;

      Να είσαι καλά ♥

      Διαγραφή
  9. Το Νομπέλ της παρέας μας, της φιλίας και του θαυμασμού μας, σου ανήκει επάξια Ελένη μου!
    Αυτά τα "λουλούδια" σου... ένας μικρός φόρος τιμής στον επιτάφιο της νεκρωμένης ανθρωπιάς. Είθε να έχει αυτό το έγκλημα, την τιμωρία που του πρέπει. Να αναπαυτούν όλες αυτές οι ψυχούλες εκεί πάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου γλυκιά σ' ευχαριστώ από καρδιάς
      Πράγματι θα δικαιωθούν ποτέ αυτές οι ψυχούλες
      Ας ελπίζουμε πως κάποτε η ρότα θα αλλάξει!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  10. Ελένη καλησπέρα ,
    Άξια , και επάξια έγραψες και κατεύθυνες τα βήματα σου στο μέγιστο πρόβλημα της εποχής μας το προσφυγικό.
    Και εμείς ακολουθούμε τη σκέψη σου και ζητάμε αυτό το κορίτσι να βρει πάλι το δρόμο επιστροφής γιατί ο θρήνος για τις αθώες ψυχές από μόνος του δεν φτάνει. Οι δυνατοί έχουν περιχαρακώσει τον χώρο τους και απολαμβάνουν την ησυχία τους. Η φωνή μας δεν πρέπει να σταματήσει ποτέ να φτάνει στα αυτιά τους , η παρουσία μας διαμαρτυρόμενοι να είναι εικόνα που θα τους ενοχλεί...
    Ίσως να ανοίξει ένας δρόμος για τους βασανισμένους και κατατρεγμένους να βρουν λίγη ζεστασιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάσο μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Μέγιστο πρόβλημα όπως το είπες
      Από τον καθένα μας πάντως εξαρτάται
      να έρθει πιο κοντά η στιγμή της δικαίωσης
      και της απόδοσης ευθυνών!!
      Άμποτε να γίνει κάτι τέτοιο...

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  11. Με ταρακούνησες!! Φοβερή είσαι μάτια μου.Ώστε να ελπίζουμε ότι το κορίτσι θα γυρίσει πίσω; Να πω ότι είσαι αισιόδοξη;
    Πολύ όμορφη και επίκαιρη η συμμετοχή σου Ελενάκι μου. Άξια πένα, υπέροχο μυαλό, μια καρδιά που ξέρει να μας μεθά αλλά και να μας ξυπνά: αυτό είσαι για μένα!
    Σε φιλώ πολύ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου σ'ευχαριστώ πολύ
      Είμαι αισιόδοξη όσο ο αγώνας δεν σταματά..
      Η ιστορία μας διδάσκει πολλά αρκεί να μην
      αργήσουμε πολύ
      Επείγει!!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  12. Όσο μου γαλήνεψε την ψυχή η περιγραφή σου στην αρχή, άλλο τόσο πόνεσε η ψυχή μου στο τέλος...
    Μα, αυτό θα πει "Καλλιτέχνης"! Κι εσύ είσαι, κορίτσι μου!
    Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου!
    Μια μεγάλη αγκαλιά!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Γαλήνιος είναι ο κόσμος μόνο
      που κάποιοι προκαλούν τρικυμίες
      με έναν πάντα στόχο : το κέρδος!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  13. Και πόσο είχα ζηλέψει εκείνα τα άνθη τα αθάνατα στην αρχή...στη συνέχεια, ήρθε το σοκ, η θλίψη με έπνιξε, το τέλος με σακάτεψε.
    Η μάνα να ψάχνει ολημερίς το μονάκριβό της!
    Αχ βρε Ελένη μου!

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Ας ελπίζουμε ότι αυτές οι μάνες
      δεν θα γίνουν πιο πολλές...
      Μακάρι το δράμα να πάρει τέλος!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  14. Το τέλος με πόνεσε.. γι αυτο με πόνο ψυχής δεν άφησα τίποτα να ακούμπησει ουτε καν ενα βαθμό..πανω σ αυτην μάνα που..
    Αλλόκοσμη να ψάχνει πλάι στο κύμα
    Ολημερίς το μονάκριβό της! Αχ!! βρε Ελένη μου τι γραφή....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαράγδι μου γλυκό σ' ευχαριστώ πολύ
      Αν σκεφτόμασταν ότι όλα τελικά περνούν
      από το χέρι μας τότε τα πάντα θα ήταν πιο καλά!!
      Αισιοδοξώ...

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  15. Καλησπέρα Ελένη μου, καλώς σε βρίσκω.
    Μοναδική η κατάθεσή σου ! Του καιρού μας αποτύπωμα !
    Τη λατρεψα, αν και πονεμένη στο τέλος τη λατρεψα !!
    Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ !
    Καλή σου εβδομάδα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      και σε καλωσορίζω!!!
      Επισκέφτηκα και τη σελίδα σου...θα τα λέμε!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  16. Είχα ξεχάσει πόσο "βαθιά" με ταξιδεύεις!
    Σε Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νότα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Επανερχόμαστε για ν'ακούμε γύρω μας

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  17. Καλώς σε βρίσκω, σταλμένη από τη Σμαραγδένια μας!
    Από δω και μετά υπόσχομαι, θα περνώ!
    Δυνατή η γραφή σου!
    Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαρβάρα μου σ' ευχαριστώ και
      σε καλωσορίζω
      Αχ αυτό το Σμαράγδι, μοναδικό!!!...σίγουρα θα τα λέμε!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  18. Σήμερα δεν έχω να πω πολλά λόγια.
    Αυτό που διάβασα, είναι από τα πιο όμορφα σου, μακράν..
    Ναι, είναι μελαγχολικό, ως Τέχνη όμως, προσκυνώ.. Πολλά φιλιά! ♥

    Υ.Γ "Παίζει" να το εμπνεύστηκες από αυτήν την υπέροχη εικόνα;.. ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Θερμά κι αγαπημένα τα λόγια σου!!!
      Η εικόνα ήρθε συμπληρωματικά...θα μπορούσε
      να είχε προηγηθεί...συμβαίνει!!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  19. Στην αρχή ταξίδεψα, αφέθηκα να κοιτώ τα όμορφα λουλούδια... κι έπειτα λυπήθηκα.
    Μα θέλω να πιστεύω πως το κορίτσι αυτό θα βρει το δρόμο του και θα γυρίσει πίσω.
    Φιλιά πολλά, μαζί με τα συγχαρητήριά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλλη μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Νομίζω στο χέρι μας είναι το καλό
      να λάμψει κι η ανθρωπιά να αυγατίσει!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  20. Τι υπέροχο!Φανταστικό!Με συνεπήρε η γραφή σου και η ιστορία του!Ελπίζω ο δρόμος να επιστρέψει και να γυρίσει στην αγκαλιά της μάνας το κορίτσι! Εξάλλου αυτόν τον δρόμο τον οδηγεί η αστείρευτη φαντασία σου και η δημιουργική σου πένα! Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Χαίρομαι πολύ να βλέπω τη προσμονή
      και περισσότερο χαίρομαι την ανταπόδοση!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  21. Αχ αυτη η μανα... η ψυχη του ανθρωπου που ψαχνει απεγνωσμενα την ανθρωπια της! Γιατι σαν καθε μανα χωρις το παιδι της δεν μπορει να ζησει...
    Αλλα καμια φορα μεσα σε ενα ζευγαρι καθαρα ματια μεσα σε ενα ζευγαρι ζεστα χερια... ισως ισως η ελπιδα ζωντανευει κι αναθαρρευει η Μανα και ψαχνει πιο βαθια και πιο ψηλα... ισως καποτε ανταμωσουν μανα και κορη στ αληθεια κι οχι στα ονειρα κι ανοιξουν οι αγκαλιες και σφιχταγκαλιαστουν και δε χωρισουν ποτε πια!!!
    Αχ βρε Ελενη... αυτο εθναι Τεχνη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Είναι χαρά μεγάλη αυτό το αντάμωμα!!!
      Είναι σαν η χαμένη ελπίδα να βρίσκει
      ξανά την φλόγα
      Αυτή τη φλόγα συντηρώ...
      Πολύ αγάπησα τα λόγια σου!!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  22. Λες να γυρίσει κάποτε, Ελένη μου :
    Εκτός κι αν πέθανε κι αυτή.
    Πόνεσα, όπως και με της Μαρίας.
    Η αλήθεια όμως πονάει.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου σ' ευχαριστώ πολύ και
      σε καλωσορίζω!!!
      Ο πόνος κάποτε μας γιγαντώνει
      Ευελπιστώ!!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  23. κι εγώ σαν τη me maria διαβάζοντας στην αρχή ένιωθα υπέροχα γι 'αυτόν τον δρόμο και μας απογείωσες απότομα και σκληρά ,όπως ειναι η παραγματική ζωή ...πάντα όμως αχνοφέγγει η ελπίδα και νομίζω πως ήδη βλέπω το κορίτσι να γυρνά...
    Τα ''μπράβο'' τα είπαν όλοι ,περιττό να το επαναλάβω!
    Καλημέρα Ελένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσια μου σ' ευχαριστώ και καλώς
      σε βρίσκω εδώ!!!
      Κι εγώ είμαι αισιόδοξη η ανθρωπότητα
      έχει αντοχές κι αντιστάσεις τουλάχιστον
      έτσι πιστεύω...

      Να είσαι καλά ♥

      Διαγραφή
  24. πολύ ωραίο,
    αγαπητή Ελένη, ΔΕΝ Ξέρω ΠΟΥ πάμε!!!!!!!!!! ειλικρινά...

    Θαυμάσια ποίηση... η ποίησή σου... όπως πάντα! Μπραβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρασκευούλα μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Από τα δύσκολα ξεπηδούν κάποτε οι προοπτικές!!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  25. "εσένα σ' έχω βότσαλο φρούτο απαλό που τ' ωρίμασε η θάλασσα σ' ερωτεύω σε ζηλεύω σε γιασεμί σε καλπασμό αλόγου μες στο δάσος το φθινόπωρο με φοράω νέγρικο προσωπείο για να μας θέλεις εσύ με κεντρίζεις μεταξένια άσπρο μου κουκούλι με κοιτάζεις πολύ προσεκτικά " στην ιερη γραφη του παραμυθιου σου μοναχα με ενα υπεροχο ποιημα της Ματσης Χατζηλαμπρου που λατρευω θα μπορουσα να δειξω τον θαυμασμο μου !!! περασε απο το σπιτικο για ενα κερασμα Ελενη μου !!!!! μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω γιατι βγήκε σαν sel το μηνυμα ίσως επειδή ειναι απη τον υπολογιστή της Σελενας μου εγω στο έστειλα πάντως σε φιλωωω

      Διαγραφή
    2. Κάτια μου προς στιγμή έψαχνα ποια είσαι χα χα χα
      Τι όμορφα τα λόγια της Μάτσης τι γλυκό να μου τα
      χαρίσεις κι ακόμα τι όμορφο ήταν αυτό που σκάρωσες
      με το βραβείο!!
      Σε υ π ε ρ ε υ χ α ρ ι σ τ ω!!!
      Με συγκίνησες τόσο πολύ ....

      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  26. Ελένη μου με σακάτεψες βραδιάτικα την δόλια μάνα! Βάλε ένα σημάδι για όσους δεν είμαστε στα καλά μας, μην το διαβάσουμε και αποτελειωθούμε!!! Η ποίησή σου εξαιρετική... Το μπράβο είναι λίγο! Συνέχιζε να μας εμπνέεις και να μας αφυπνίζεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλέλια μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Δεν ήθελα να σε σακατέψω την
      καρδιά μου που πονούσε άδειασα
      Αυτές οι ψυχούλες πρέπει να δικαιωθούν
      δεν φτάνει μόνο η μνημόνευση!!!

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  27. Γιατί όπως συνηθίζω να λέω, κάθε σωστό παραμύθι κάπου κρύβει τον δράκο του!!! Τρυφερό, ξέγνοιαστο μα και τόσο τραγικό εντέλει λόγω της κατάληξης το ποίημα Ελένη μου!! Αυτές οι τραγωδίες που απευχόμαστε, η απόλεση της ανθρωπιάς..
    Αραγε θα ξανάρθει πίσω το κοριτσάκι παρέα με τα υπόλοιπα.. λουλούδια;;;
    ;))) Φιλάκια πολλά καλή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλενάκι μου σ' ευχαριστώ
      Το δίλημμα θα εξακολουθεί να υπάρχει
      αν συνολικά δεν αναδιατάξουμε τους στόχους μας

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  28. Τι υπέροχο παραμύθι...σφίχτηκε η καρδιά μου στο τέλος...που πάμε άραγε...γιατί ξεριζώνουμε αυτά τα αθάνατα άνθη; Υπέροχο, συγκλονιστικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου σ' ευχαριστώ θερμά
      Αυτά τα "γιατί" θα μας συνοδεύουν για πολύ

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  29. ...συναισθήματα γραφικής θαλασσινής γαλήνης, ώσπου να θεριέψει η ατέρμονη σιωπή...
    Έντεχνη ποίηση, να ξαλαφρώνει την ωμή πραγματικότητα..

    (σε γνωρίζω, από του Στρατή τις...στράτες,,,)
    Υιώτα
    ¨αστοριανή¨
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλη μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Όμορφες πινελιές λόγων δικών σου!
      Κοινές στράτες κι αποστάσεις να συγκλίνουν μπορούν...

      Σε φιλώ Υιώτα ♥

      Διαγραφή
  30. Ελένη μου πολύ ιδιαίτερο το παραμύθι σου, πολύ δυνατό το μήνυμά του και εξαιρετική η αφήγησή του...Να ελισαι καλά Ελένη μου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου σ' ευχαριστώ πολύ
      Κάποτε μέσα από τη μαγεία ξεπηδά το τραγικό!!
      Ας πάρει τέλος κάποια στιγμή...

      Σε φιλώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  31. Ελένη μου, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ, μαγεμένη!!!
    Δεν έχω λόγια, παρά μόνο ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γι' αυτό που διάβασα!!!
    Σε φιλώ γλυκά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Μαρινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ
    Ένα "γιατί" πλανάται πάνω απ' όλο τον κόσμο

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ένας υπέροχος πίνακας ζωγραφικής, που προκαλεί ρίγη συγκίνησης!!!
    Μπράβο, Ελένη μου, ξέρεις να ταξιδεύεις τους αναγνώστες στον κόσμο των λέξεων,των εικόνων και των συναισθημάτων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Γλαύκη μου σ' ευχαριστώ πολύ
    Όλοι εμείς μια γέφυρα ν'ανταμώσουμε
    τον Άνθρωπο

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή