Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019

Το κρουστό σώμα της ελπίδας


Αποτέλεσμα εικόνας για χιόνι

Βγήκε στο μπαλκόνι της.
Ψιλοχιόνιζε κι έβαλε το κασμιρένιο παλτό της.
Είπε να πιει τον καφέ της εκεί, μες την οργή του ανέμου.
Λάτρευε το χιόνι από παιδί ακόμα, λίγο όμως το γνώρισε
καθώς στην πατρίδα της σπάνια χιόνιζε στα πεδινά.
Πάγωναν τα πόδια της,
παρότι η επένδυση στα παπούτσια της ήταν πολλή χοντρή.
Διπλή επένδυση, παραγγελία στον τσαγκάρη της για τις βραδινές της βόλτες.
Τράβηξε την ξύλινη καρέκλα και κάθισε, χουχουλιάζοντας τα χέρια της,
που την πονούσαν πολύ απ' το κρύο λεπίδι.

Είχε βγει από έναν γλυκό ύπνο με σωτήρια όνειρα.
Τι ωραίο να ξυπνάς και να απολαμβάνεις τα λεπτά, τις μικροχαρές
Σωτηρία ο σκύλος της που κάθε βράδυ κοιμόταν στο πλευρό της.
Πηγή ευτυχίας η ματιά του που της δίνονταν ολοκληρωτικά.
Αποβραδίς είχε απλώσει τα σεντόνια της να αεριστούν,
κοκαλωμένα τα βρήκε το πρωί σαν τα πουλιά που δεν άντεξαν το ταξίδι.
Είχαν πέσει έξω οι μετεωρολόγοι που προέβλεπαν ηλιοφάνεια.

Το είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό της πως με το πρώτο χιόνι
θα εγκατέλειπε την υγρή κάμαρά της κι εκτεθειμένη θα έμενε στην παγωνιά.
Άναψε τσιγάρο και τράβηξε δυο τρεις γερές ρουφηξιές.
Είπε να κατέβει στο διπλανό καφέ, μα ήταν νωρίς, δεν είχε ανοίξει ακόμα.
Ο ουρανός φορούσε το βραδινό του φόρεμα.
Βαρύ φόρεμα φοδραρισμένο με καταχνιά και σύννεφα, πολλά σύννεφα.
Όμορφα ένιωθε έστω κι ας ήταν μόνη της.
Άλλωστε την είχε συνηθίσει την μοναξιά από τότε που αποφάσισε
να μετακομίσει σ' αυτή την φτωχική γειτονιά.
Εγκατέλειψε την μονοκατοικία της στα βόρεια προάστια
κι ήρθε εδώ το χνώτο να νιώσει της απλότητας και της ανέχειας την πέτρα να ζυγίσει.

Είχε αρχίσει να χιονίζει για τα καλά, βάραιναν οι νιφάδες.
Αγκάλιασε την πορσελάνινη κούπα της.
Κρύωσε κιόλας ο καφές της, τουλίπες χιονιού κάλυπταν την επιφάνεια του,
ήπιε μια γουλιά με την κρούστα του πάγου να γλιστράει στα χείλη της.
Άναψε δεύτερο τσιγάρο μολονότι είχε αποφασίσει από καιρό να το κόψει.
Άφιλτρο να την μεθά η νικοτίνη, δυνατά να τις ξυπνάει τις αισθήσεις.
Στα πόδια της χόρευε μια ουρά, ήταν το αγαπημένο της σκυλί.
Αξημέρωτα άφησε τη ζεστασιά της ξυλόσομπας να ρθει κοντά της,
την απαλή λευκότητα να απολαύσουν, τη μάνητα του ουρανού να χαρούν.
Θα το θυμόνταν για χρόνια αυτό το χιονισμένο πρωινό
κι ίσως να έπεφταν έξω οι κακές προαισθήσεις της.
Ήταν ευτυχώς ακόμα ασαφείς οι ενδείξεις.
Παρά τις προτροπές των γιατρών άναψε και τρίτο τσιγάρο.
Αυτή παρά τους κακούς οιωνούς τελικά θα τα κατάφερνε.
Έσμιγε ο καπνός με τις τρελές νιφάδες κι έπλαθαν κρουστό το σώμα της ελπίδας!

Έλαβε μέρος στο δρώμενο "Παίζοντας με τις λέξεις" κι ήταν μια θαυμάσια εμπειρία

16 σχόλια:

  1. Ω, Ελένη μου... Νομίζω ότι διαφοροποιήθηκες αυτή τη φορά.
    από τα γνώριμα μονοπάτια σου.
    Βέβαια εξακολουθείς να μαγεύεις!
    Καλό μήνα μάτια μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πράγματι μου άρεσε πολύ! Μια μοναδική απόλαυση της μοναξιάς. Στο τέλος με το τσιγάρο δίνει και μια νότα ματαιότητας κι απαισιοδοξιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Αυτή παρά τους κακούς οιωνούς τελικά θα τα κατάφερνε. Έσμιγε ο καπνός με τις τρελές νιφάδες κι έπλαθαν κρουστό το σώμα της ελπίδας!..."

    Ελένη μου.
    Για τη γραφή σου, την έκφρασή σου, την ποίησή σου, εμείς, οι αγαπημένοι σου φίλοι και ακόλουθοι δεν έχουμε να πούμε κάθε φορά πολλά.
    Αρκεί να την απολαμβάνουμε και να παίρνουμε από αυτήν όσα υπέροχα έχει να μας δώσει.
    Κρατώ τα θετικά μηνύματα εδώ. Δοσμένα με σαφή και ξεχωριστό τρόπο.
    Μου άρεσε πάρα πολύ η εικόνα σου. Στο χιονισμένο μπαλκόνι. Μόνη. Με τις σκέψεις και τα θέματά της.
    Μπράβο κοπέλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εξαιρετικό Ελένη μου λίγο διαφορετικό βέβαια από αυτά που μας έχεις συνηθίσει.
    Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τελειο το κειμενο σου οπως ολα οσα γραφεις 🌹🌹Καλο μηνα να εχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο Ελένη μου τελείως έξω από ό,τι μας έχεις συνηθίσει και μου άρεσε πολύ αυτό. Να σαι καλά και καλό γλυκό σου μήνα
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συγχαρητήρια Ελένη μου για τη συμμετοχή σου.
    Χάρη στη Μαρία απολαμβάνουμε υπέροχες ιστορίες.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το εχω πει πολλες φορες Λενιω μου πως οταν διαβαζουμε τα τα πονήματα ολων οσων συμετεχουν στο παιχνιδι..μαζεμενα στης Μαριας..σιγουρα δεν μπορουμε να συγκρίνουμε αυτην την αναγνωση με ΑΥΤΗΝ ΕΔΩ..
    Η κάθε συμετοχή παιρνει άλλη δισταση στον δικο της χώρο αγαπη μου οπως και η δική σου που για μια ακομα φορα..μας γεμισες με εικονες μοναξιας μεν αλλα και με το κρουστο σωμα της ελπίδας να αιωρείται....
    Μια μεγαλη αγκαλια με την αγαπη μου παντα.. φιλω σε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το λάτρεψα με την πρώτη ανάγνωση, Ελένη μου! Έχω πλέον τη βεβαιότητα ότι γράφεις μόνο για μένα! 😉 Πολλά φιλιά! 😍😍😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ αυτό το κρουστό σώμα της ελπίδας!
    Τι σύλληψη!Και πως πλάστηκε!
    Το λάτρεψα κυριολεκτικά αυτό το ποίημα!
    Ελένη μου πολλά συγχαρητήρια για την εξαιρετική σου συμμετοχή!
    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κάθε φορά εντυπωσιάζομαι με την αστείρευτη έμπνευση σου Ελένη μου !!
    ΣΕ φιλώ και σου εύχομαι τα καλύτερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ελένη μου, καλησπέρα.
    Είχα καιρό να περάσω και μόλις σήμερα αντιλήφθηκα ότι η Ελένη Γιαννακάρη που ευχαριστησα στον πληθυντικό το πρωί ήσουν εσύ.
    Καλοτάξιδο το νέο σου βιβλίο Ελενη μου και καλές διαδρομές να έχεις.
    Όσο για τη συμμετοχή σου, η γραφή σου εκπλήσει ευχάριστα ικανοποιώντας όποιον την κοινωνά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μου αρέσουν πολύ τα ποιήματα που ανεβάζεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τέλειο το ποιημα, τέλεια η "πλοκή του" να ταιριάζει με τις απαραίτητες να υπάρχουν λέξεις.
    Γιατί δεν με εκπλήσσεις ; Γιατί διάβασα και τον βιολιστή πιο κάτω, άφησα σχόλιο και εκεί , μου άρεσε πολύ. Διάβασα και τα "πλαϊνά σου, και σε αυτά αναφέρθηκα στο πρώτο μου σχόλιο στη γειτονιά σου.
    ΞΕΡΕΙΣ να γράφεις Ελένη ! "Το ΄χεις" που λένε !!
    Απολαμβάνω τις στιγμές που μου χαρίζουν τα κείμενα σου όποτε επισκέπτομαι το μπλογκ-ό- σπιτο σου !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή