haibun

Το τσίμπημα

Έστριβαν τα μουστάκια τους και χαμογελούσαν. Μπροστά τους απλώνονταν το αμπέλι με τα ώριμα κόκκινα σταφύλια. Τα χρυσοπράσινα από τον φθινοπωρινό ήλιο φύλλα έσταζαν στην γη τον πρωινό θησαυρό των δροσοσταλίδων. Μαλακό το χώμα ρουφούσε τη δροσιά. Μια βελανιδιά ξεχώριζε ανάμεσα στο χαμηλά φυτά. Στα κλαδιά της οι εργάτες είχαν κρεμάσει τα καρέ πουγκιά με το προσφάι τους.

Κίτρινα φύλλα

στρώματα στην άσφαλτο-

νοερός κήπος.

Δίπλα έβλεπες κυψέλες με μελίσσια. Τα τραγούδια των εργατών κάλυπταν το βουητό απ' τις μέλισσες που κατά σμήνη είχαν ριχτεί τριγύρω να τρυγήσουν χυμούς. Οι μεγάλες καλαθούνες γέμιζαν γρήγορα με σταφύλια που στην συνέχεια τοποθετούνταν στην καρότσα του τρακτέρ. Οι χρυσομπούρμπουνες δεν έβρισκαν πουθενά ησυχία. Έκαναν χαμηλές πτήσεις και προσγειώνονταν πάνω στους καρπούς και στα κλαρωτά μαντήλια των εργατριών.

Φθινοπώριασε

κακοτράαλοι βράχοι-

κυκλάμινα ροζ.

Έσταζε ο ιδρώτας κι ο ήλιος προχωρούσε προς στο μεσουράνημα του. Στον ίσκιο της βελανιδιάς στάθηκαν οι εργάτες να πάρουν το κολατσιό τους. Κρίθινο παξιμάδι, χλωροτύρι και φρέσκο κρεμμυδάκι. Μια ατίθαση μέλισσα πλησίασε και στάθηκε πάνω στο μπράτσο μιας εργάτριας. Ακούστηκαν τσιρίδες και κραυγές πόνου. Επιστρατεύτηκε μια τολμηρή εργάτρια που έβγαλε το κεντρί από το φουσκωμένο και κατακόκκινο σαν και τα σταφύλια σώμα.

Τραγανή ρόγα

σπίνοι πολιορητές-

τσιμπούσι σωστό.