Ήρθε η νύχτα
με τ' ακριβά πασούμια
λευκά σαν χιόνι.
Βρυχηθμός ζώου
η ώρα για να δέσω
τα κορδόνια μου.
Κάτω στον κάμπο
θυμιατά με λιβάνι
οι νεραντζανθοί
Ο χρόνος περνά
αγέραστη η ψυχή
κάρβουνο καίει
Βγήκε ο ήλιος
στ' αρχονταρίκι κερνούν
υποβρύχιο.
Σοκάκι νησιού
οι γάτες αλητεύουν
ναργιλέ ζητούν.
Η δαμασκηνιά
στο πρώτο αεράκι
παλτουδιά ζητά.
Δριμύ το κρύο
έκλεψα το σακάκι
από το σκιάχτρο.
Μέρες ανίας
οι πειρατές ξεπλέκουν
τις κοτσίδες τους.
Άνθισες πάλι
στις μυρτιές όταν πήγες
απελπισμένος.
Σκληρός αχάτης
η πέτρα των ματιών σου
ασυγκίνητη.
Πυγολαμπίδες
κι ανέβηκα τη σκάλα
χωρίς το φακό.
Μικρούλα ροδιά
τροφαντοί οι καρποί σου
πώς τους έδεσες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου