Τα προσωνύμια του Φάνη

Ο Φάνης ήταν γνωστός

στη γειτονιά σαν συνοδός

μεγάλων κυριών. 

Για την Μάνια όμως ήταν

ο μεγάλος της έρωτας. 

Θυμάται που παιδιά ακόμα

την έπαιρνε στην πίσω σέλα

του μπλέ ποδηλάτου και

την πήγαινε βόλτα στα σφαγεία

κι άλλοτε πάλι στην ακρογιάλια

με τα μπλε αρμυρίκια. 

Ο Φάνης ορφάνεψε από μητέρα

όταν ήταν έντεκα ετών. 

Ο πατέρας τον εγκατέλειψε,

γιαγιά δεν υπήρχε κι έτσι

ο Φάνης μεγάλωσε σε ίδρυμα

κι έγινε με την βούλα ο Φάνης 

ο ορφανός καθώς και ο Φάνης

του ορφανοτροφείου. 

Ο Φάνης δεν ξεπέρασε τον

χαμό της όμορφης μητέρας 

του κι όταν βγήκε από το ίδρυμα

νομοτελειακά έγινε συνοδός

μεγάλων κυριών, δεν είχε

σκουριάσει βλέπεις μέσα του 

η μνήμη της. 

Η Μάνια ωστόσο τον αγαπούσε. 

Ένα βράδυ τον κάλεσε σπίτι της.

Την επόμενη ο Φάνης της έδωσε

δακτυλίδι αρραβώνα. 

Δεν πρόλαβαν να παντρευτούν.

Ο Φάνης βρέθηκε σφαγμένος

στην είσοδο της πολυκατοικίας. 

Μια ώριμη γυναίκα η κυρία

Αλίκη ανέλαβε την ευθύνη. 

Στην απολογία της ισχυρίστηκε

πως της είχε φάει δυο σπίτια

στα χαρτιά. 

Έτσι έγινε ο Φάνης 

ο χαρτοπαίκτης. 

Στην τελευταία του κατοικία

τον συνόδεψε μόνο η Μάνια. 

Η συνοικία στα καφενεία έπαιζε

πρέφα και κουτσομπόλευε. 

Ο Φάνης ο σφαγμένος ατίμασε

τη γειτονιά με τα χαΐρια του

κανείς δεν ήθελε να τον ξέρει.

Ο κύκλος των προσωνυμίων 

του σταθερά ανέβαινε κι ας

ήταν κάτω από το χώμα. 

Η Μάνια έφερε στον κόσμο

τον παράνομο καρπό τους. 

Ποτέ δεν ξέχασε τον Φάνη. 

Ο μικρός πήρε το όνομα του.

Φάνης ο τζούνιορ. 

Τα παιδιά δεν τον έπαιζαν

στη γειτονιά κι οι γυναίκες

έφτυναν τον κόρφο τους

όταν τον συναντούσαν. 

Ο μικρός λοιπόν συνέχισε

την παράδοση του πατέρα 

κι απέκτησε γρήγορα ένα

προσωνύμιο που θα το

κουβαλούσε εσαεί και θα

τον περιθωριοποιούσε. 

Έγινε ο Φάνης ο μπάσταρδος. 

Ένας βαρύς χαλκάς στο πόδι

τον ακολουθούσε. 

Μια υπόθεση άκρως

οικογενειακή τα προσωνύμια

και μια βαριά κατάρα για τη

γενιά του Φάνη που ποτέ δεν

πατάχθηκε.